Που πήγαν τα κεραμίδια κ. δήμαρχε?

Στις αρχές του Μάρτη με μια ξαφνική εργολαβία, παρατηρήσαμε πως ένα συνεργείο έβγαζε την κεραμοσκεπή του 2ου Νηπιαγωγείου Λευκάδας. Αφού κατέβηκαν τα κεραμίδια, τοποθετήθηκαν τα γνωστά φύλλα-πάνελ για σκεπές, αυτά που είναι τύπου σάντουιτς με αφρό μεταξύ των δυο μεταλλικών φύλλων. Κι εκεί που περιμέναμε πως μετά τα πάνελ θα επανέλθουν τα κεραμίδια στη θέση τους, πάνω απ΄ αυτά, καθότι ως γνωστόν στην πόλη μας κάθε σκεπή επιβάλλεται να έχει λευκό κεραμίδι και χωρίς αυτό είναι παράνομη, πολύ δε περισσότερο όταν αυτή προϋπήρχε, το συνεργείο εξαφανίστηκε.

Στις 14 του Μάρτη, ένα δελτίο τύπου του δήμου Λευκάδας μας πληροφορούσε πως “Ολοκληρώθηκε το έργο του Δήμου Λευκάδας με τίτλο: «Κατεπείγουσα επισκευή στέγης 2^ου Νηπιαγωγείου Λευκάδας» προϋπολογισμού 35.000€”, που ξεκαθάριζε πως το έργο τελείωσε και ξεμείναμε με τις λαμαρίνες στην στέγη.

Οπότε προκύπτουν δυο ερωτήματα:

Το πρώτο είναι αν το έργο αυτής της επισκευής  μ΄ αυτό τον τρόπο ήταν σύννομο και διέθετε τις σχετικές υπηρεσιακές αδειοδοτήσεις για να γίνει έτσι.

Το δεύτερο είναι που κατέληξαν τα κεραμίδια που εξαφανίστηκαν; Γιατί με πολύ πρόχειρους υπολογισμούς η συγκεκριμένη σκεπή έχει επιφάνεια περίπου 450 τ.μ. Αν θεωρήσουμε πως υπήρχαν 13 τεμάχια κεραμιδιών αυτού του τύπου σε κάθε τ.μ., τότε μιλάμε για 5.850 κεραμίδια που η τιμή αγοράς τους (στην χαμηλή ποιότητα) είναι 0,421 ευρώ το ένα, σύνολο 2.462,85 ευρώ.  Δεν γνωρίζουμε βέβαια την αξία τους σαν μεταχειρισμένα, αναμφίβολα όμως αξίζουν ένα σεβαστό ποσό.

Έτσι καταλήγουμε εκεί που ξεκινήσαμε: Που πήγαν τελικά τα κεραμίδια κ. δήμαρχε;