Ένα τσακ… (του Ηλία Τσάκαλου)

Ένα τσακ… (του Ηλία Τσάκαλου)

του ΗΛΙΑ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

Άναψε τον αναπτήρα μπικ. Ένα τσακ  και μια ζωή στις φλόγες. Πώς μπορεί να χωθεί με τα καθημερινά ρούχα της η  ζωή στις φλόγες. Αυτό ήταν το ερώτημα, πώς μπορεί να κάψει τόσα όνειρα, τόσους ανθρώπους που γνώρισε, τόσα κορμιά που πεθύμησε, τόση αδικία που αντίκρισε σε μια μίζερη ζωή στις παρυφές της κοινωνίας μιας πόλης που κούτσα-κούτσα πέρασε το κατώφλι του δυό χιλιάδες μετά Χριστόν.

Όχι ότι είναι να γίνει, θα γίνει. Ένα τσακ  είναι τα πάντα. Το κόλπο είναι να μην θολώσει το μυαλό σου και να ακούσεις το τσακ καθαρά.

Έβαλε το χέρι του στο μέτωπο. Σκούπισε τον ιδρώτα που τύφλωνε τα μάτια του. Αυτό το πείραμα δεν το είχε διδαχθεί πουθενά και φυσικά δεν γνώριζε πως μπορούσε να γίνει. Βενζίνα. Φωτιά. Τέλος. Τι τις ήθελε πλέον τις σκέψεις που κατέβαιναν στο μυαλό του και του θόλωναν την απόφαση. «Όχι δεν δέχομαι να αποφασίσει το τέλος αυτής της ζωής ο Θεός ή η τύχη. Εγώ αποφασίζω και εδώ ώρα μεσάνυχτα κάτω απ΄ τον έναστρο ουρανό θα βγάλω γλώσσα στο Σύμπαν. Ότι ώρα γουστάρω θα τελειώσω ούτε εσείς ούτε Αυτός που σας έφκιασε θα αποφασίσει για το τέλος μου».

Στο χέρι κρατούσε το τσιγάρο που του είχε  φορτώσει τα πνευμόνια καρκίνο. Θα το καπνίσω το άτιμο πρώτα. Θα ρίξω την βενζίνα μετά . Θα  βγάλω τον αναπτήρα. Θα τον ανάψω. Θα κάνει ένα τσακ και τέλος.

Στην άκρη του μυαλού του εμφανίστηκε η εικόνα της μάνας του σε μια στιγμή που σκούπιζε τα χέρια που ξενόπλεναν για να τον βγάλουν

-Παιδάκι μου, του είπε, γιατί θέλεις να παίξεις τον ρόλο του Θεού, γιατί βασανίστηκα για να μάθεις αυτά τα έρμα τα γράμματα.

– Όχι βρε μάνα μην μου λες τέτοια αυτή την ώρα, τα γράμματα δεν σου φταίνε σε τίποτε που εγώ αποφασίζω, απάντησε στο κενό δακρύζοντας.

Έσπρωξε με τον αντίχειρα του δεξιού χεριού του την ρόδα του μπικ. Άκουσε ένα τσακ και τέρμα. Μέσα στις φλόγες σβήστηκαν τα άστρα του ουρανού του.

 ***

ΥΠΟΜΝΗΣΗ: Περιέχεται στην ανέκδοτη συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Ακουαρέλλες της μικρής μας πόλης» και δημοσιεύεται τιμώντας τον Θάνατο του Κώστα Καρυωτάκη, ενός απ΄τους μεγάλους Έλληνες ποιητές που η δήθεν αριστερά της διανόησης και η Εκκλησιαζόμενη  δεξιά  τον κατέταξε στους μικρούς.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *