Το σχόλιο της ημέρας: Μοναδικότητες!

Ένα σχέδιο που καλό είναι να ξεχάσουμε, γιατί όνειρο ήτανε και πάει…

Ευχαριστούμε πολύ κ. Δήμαρχε…

***

Δεν έχω καμιά αμφιβολία πως όσοι βρέθηκαν σήμερα το απόγευμα στην αίθουσα συνεδριάσεων στο Διοικητήριο, όπου έγινε το “προσυνέδριο” για την ανάπτυξη της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, λυπήθηκαν τον δήμαρχο Λευκάδας. Γιατί ήταν τόσο μεγάλο και φανερό το άγος που κουβαλούσε ο αιρετός, ώστε ήταν ο μόνος που ένιωσε την ανάγκη να δευτερολογήσει, προκειμένου να δικαιολογήσει γιατί τορπίλισε το έργο της υποθαλάσσιας ζεύξης της Λευκάδας με την απέναντι ακτή κι έτσι χάθηκε μια και καλή αυτό το άλμα μπροστά για τον τόπο!

Δεν νομίζω βέβαια πως υπάρχει έστω και ένας συμπατριώτης μας που να τρώει τις πομφόλυγες που μας σερβίρει ο αιρετός και το περιβάλλον του, για την νέα (τάχα μου) ζεύξη που σχεδιάζει και την οποία οσονούπω θα απολαμβάνουμε και μάλιστα δωρεάν!

Γιατί η μαύρη αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική: Το πουλάκι της ζεύξης πέταξε οριστικά απ΄ την Λευκάδα -για τα επόμενα πενήντα τουλάχιστον χρόνια– κι ο καημένος ο δήμαρχος θα μείνει νυν και αεί και εις τους αιώνες των αιώνων, σαν ο μοναδικός δακτυλοδεικτούμενος αιρετός, που αντίθετα από όλους τους συναδέλφους του που ανεβοκατεβαίνουν στα υπουργεία παλεύοντας για κάποιο έργο στην περιοχή τους, αυτός ανεβοκατέβαινε στα υπουργεία (της ομογάλακτης κυβέρνησής του) προκειμένου να τορπιλίσει το μεγαλύτερο έργο για τον τόπο του, που ήταν ώριμο να ξεκινήσει!

Αν νοιώθει περήφανος σωτήρας γιατί δήθεν γλίτωσε την πατρίδα από ένα “φαραωνικό” έργο, όπως το λέει, απ΄ το οποίο θα τα οικονομούσαν οι εργολάβοι και τα κυκλώματα (λες και υπήρξε ή θα υπάρξει ποτέ μεγάλο έργο που δεν έγινε έτσι), φοβάμαι πως θα μείνει μόνος του αυτός κι η περηφάνια του! Γιατί οι Λευκαδίτες ποτέ δεν θα νοιώσουν περήφανοι που τον είχαν δήμαρχο κι όσες δευτερολογίες και να κάνει, το μόνο που θα καταφέρει είναι να τους θυμίζει το καταστροφικό πέρασμά του…

Αν πάντως υπάρχει κάτι θα μπορούσε να τον παρηγορήσει, είναι πως δεν είναι μόνος του στο πάνθεον των ελάχιστων “ρέκορντμαν αιρετών” που έμειναν στην ιστορία για την αρνητική μοναδικότητά τους. Του κάνει παρέα κι προκάτοχός του, ο οποίος -σαν νομάρχης αυτός- έμεινε στην ιστορία σαν ο μοναδικός αιρετός που έκανε πανάκριβους δικαστικούς αγώνες προκειμένου να πληρώσει την κατασκευή ενός έργου του φορέα του, περίπου 20% ακριβότερα!

Ο Σχολιαστής