Σκουπίδια στέρεο!

Βρήκαμε εξαιρετικά ενδιαφέρον το γράμμα της προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου Νυδριού “Βίλχελμ Νταίρπφελντ” κυρίας Ελένης Βερυκίου με τον τίτλο “Μην μας κάνετε σκουπίδι”, που δημοσιεύσαμε στην προηγούμενή μας ανάρτηση. Η κυρία πρόεδρος λοιπόν -αν καταλάβαμε καλά- δοξολογεί και με πολύ λυρικό τρόπο μάλιστα, εκτός απ΄ τον σύλλογό της, τον δήμαρχο και τον εντεταλμένο της καθαριότητας, ενώ στέλνει στα τάρταρα τον τοπικό εντεταλμένο Βαγγέλη (ή τον Ποσειδώνα) για την σκαιά συμπεριφορά του! Πέρα όμως απ΄ αυτά, θέτει πολύ σωστά το ζήτημα της αποκομιδής των σκουπιδιών του τουριστικού κέντρου του Νυδριού, προτρέποντας τα ημερόπλοια και τους άλλους μεγαλο-παραγωγούς σκουπιδιών να τα μεταφέρουν στους κάδους του δημοτικού αμαξοστασίου “κι όχι σε άλλους κάδους στον Περιφερειακό ή αλλού”.  

Οι κάδοι Α (φωτό πάνω) και Β (φωτό κάτω) σε άποψη προφίλ. Σημειωτέον ότι είναι απίθανο να τους πετύχει κανείς άδειους. Αυτό όμως δεν αποθαρρύνει τους σκουπιδοπαραγωγούς του Νυδριού να αφήνουν εκτός κάδου τα σκουπίδια που μεταφέρουν εποχούμενοι…

Δυστυχώς η προεδρική προτροπή δεν εισακούεται απ΄τους σκουπιδοπαραγωγούς, με αποτέλεσμα αυτοί να προτιμούν τους πιο κοντινούς και πιο εύκολους κάδους που συναντούν! Και με δεδομένο ότι οι κοντινότεροι -αλλά και μοναδικοί- κάδοι στην ευρύτερη περιοχή είναι αυτοί που φαίνονται στην πρώτη φωτογραφία (ο Α και ο Β), που εντελώς συμπτωματικά φαντάζομαι βρίσκονται εκτός Νυδριού, επί της οδού Παύλου Βλασσοπούλου στην περιοχή του Μεγάλου Αυλακίου (της Κονότητας Νεοχωρίου), αποθέτουν τα σκουπίδια τους σ΄ αυτούς! Έτσι οι τυχεροί ένοικοι του μικρού σπιτιού ανάμεσα απ΄τους δυο κάδους -που σημειωτέον δεν απέχουν ούτε είκοσι μέτρα μεταξύ τους- απολαμβάνουν κατ΄ αποκλειστικότητα και “στέρεο” την βρώμα και την δυσωδία που συνεπάγεται η υπερφορτωμένη παρουσία τους, όπως και την πλούσια πανίδα (γάτες και ποντίκια) που προσελκύουν…

Οι ίδιοι κάδοι Α και Β (πάνω και κάτω) σε άποψη “ανφάνς…”

Δεν θεωρούμε πως η απαράδεκτη αυτή κατάσταση είναι συνειδητή ή εκδικητική επιλογή της δημοτικής Αρχής ή της υπηρεσίας καθαριότητας του Δήμου, μόλο που είναι εξαιρετικά περίεργο να μην έχει προσέξει κανείς τους πως αυτοί οι δυο κάδοι είναι οι μοναδικοί που υπάρχουν στην οδό Βλασσοπούλου, στο κομμάτι απ΄τον κεντρικό δρόμο του Νυδριού μέχρι τον περιφερειακό! Το αποδίδουμε όμως τόσο στην ανικανότητα όσο και στην αδιαφορία τους να ορίσουν, να διαχειριστούν και τελικά να επιβάλλουν την ορθολογιστική κατανομή των κάδων. Γιατί όπως είναι γνωστό στους ντόπιους, παλαιότερα υπήρχαν ακροβολισμένοι κάδοι σε λογικές λίγο-πολύ αποστάσεις. Μέχρι που ένας-ένας απ΄ τους κατοίκους (ή τους επιχειρηματίες) που ενοχλούνταν απ΄ την παρουσία τους, έβαζε ” “μέσον” στους δημοτικούς άρχοντες να τον απαλλάξουν απ΄ την παρουσία τους. Κι αν εκείνοι αρνούνταν ή αδιαφορούσαν, τότε απομάκρυνε την νύχτα ο ίδιος τον κάδο, σύροντάς τον συνήθως στον περιφερειακό ή έξω απ΄ του παραπάνω γείτονα το σπίτι, ο οποίος με τη σειρά του έκανε το ίδιο, μέχρι ο κάδος να φθάσει (κι αυτός) στον περιφερειακό…

Αυτά βέβαια δεν απασχολούν την κυρία πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου και πολύ δικαιολογημένα, αφού η γυναίκα είναι πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου του Νυδριού κι όχι της ευρύτερης περιοχής. Τα δυσδιάκριτα διοικητικά όρια  όμως που τα ξέρουν καλά οι ντόπιοι, δεν τα γνωρίζουν οι ξένοι επισκέπτες, οι πιο παρατηρητικοί των οποίων συχνά εντοπίζουν -με απορία- την εμφανή υποβάθμιση, από εκεί που αρχίζει το Μεγάλο Αυλάκι και πέρα (τόσο προς Βλυχό όσο και προς Παλαιοκατούνα-Νεοχώρι)!  Άλλωστε πολλοί απ΄ αυτούς πιθανόν να έχουν βρει κατάλυμα και να διαμένουν σ΄ αυτές ακριβώς τις περιοχές… Συνεπώς καλό είναι να ξέρουμε όλοι, πως για τους ξένους μας, καλώς ή κακώς, Νυδρί θεωρείται η ευρύτερη περιοχή στο σύνολό της, με ότι αυτό σημαίνει για τον τουρισμό μας…

Βασικός παράγοντας βέβαια στην εμφανή υποβάθμιση του Μ. Αυλακίου και των πολλών και μεγάλων προβλημάτων που αυτό αντιμετωπίζει σήμερα, (όπως λ.χ. η μη μονοδρόμηση της οδού Βλασσοπούλου και η εκτροπή ολόκληρου του κυκλοφοριακού φόρτου σ΄ αυτήν, κάθε απόγευμα που πεζοδρομείται το Νυδρί), είναι η αφωνία του τοπικού συμβουλίου της Κοινότητας Νεοχωρίου και κυρίως του προέδρου της, ο οποίος μάλιστα τυχαίνει να ανήκει στον δημαρχιακό συνδυασμό! Απ΄ ότι φαίνεται, ο νέος αυτός αιρετός δεν έχει κατανοήσει πως η δουλειά του περιλαμβάνει κι άλλα πράγματα, πέρα απ΄το να καταθέτει στεφάνι κάθε 25η Μαρτίου στην Ευαγγελίστρια. Αν αυτό το καταλάβει, τότε ίσως να υπάρξει ελπίδα για κάποια βελτίωση…

Όμως επειδή τα ζητήματα της τοπικής διοικητικής διαίρεσης, της αδράνειας της τοπικής κοινότητας  και των δεινών που αυτά επιφέρουν είναι πολύπλοκα κι εκτεταμένα με βαθιές ρίζες, αιτίες και συνέπειες, θα ασχοληθούμε μαζί τους πιο εμπεριστατωμένα σε κάποιο άλλο, ξεχωριστό άρθρο μας…