Δεν ξέρω γιατί, όμως έχω την φριχτή υποψία πως η έκρηξη του εντεταλμένου της καθαριότητας για τα Μέσα και για το (ελλείπον) Νομικό Πλαίσιο που (πρέπει να) τα κουλαντρίζει δεν ήταν και τόσο αυθόρμητη, αλλά ήταν μια καλοσχεδιασμένη και προμελετημένη ασίστ στον δήμαρχο, ώστε αυτός να πει τα δικά του!
Και μια δεύτερη εξίσου φριχτή υποψία που με βασανίζει ακόμη περισσότερο, είναι ότι έχω την αίσθηση, πως ξέρω το Μέσο που βρίσκεται πρώτο-πρώτο στην δημαρχιακή λίστα με τις “διατεταγμένες υπηρεσίες”….
Ο δήμαρχος δεν ήταν που έκανε τα αποκαλυπτήρια του Πάνου Γιαννούλη; Του Γιαννούλη που μεταξύ άλλων έγραφε και μοίραζε παράνομο τύπο της περιόδου; Καλά δεν λένε τα βιβλία μου και οι ιστοσελίδες που μεταφέρουν τα χειρόγραφά του; Για ποιο λόγο το έκανε; Για να ενημερώνεται ο κόσμος, για να μην φοβάται, για να αποκτήσει άποψη, ιδέες και να πάρει αποφάσεις ζωής! Σήμερα, το διαδίκτυο αποτελεί σπουδαίο εργαλείο το οποίο οι τότε πρόγονοί μας δεν διέθεταν, αλλά τα κατάφεραν και μετάφεραν/επικοινωνούσαν μηνύματα και ιδέες γράφοντας χειρόγραφα ή τυπώνοντας πάνω σε χαρτί.
Και για να μην παρεξηγηθώ: δεν είμαι πολιτικοποιημένη και ούτε επιθυμώ το αυτό. Μεγάλωσα όμως δίπλα σε έναν υπέροχο, περήφανο παππού και μία εξίσου υπέροχη, μοναδική γιαγιά. Ο παππούς μου ήταν αυτός που έφερε το βιβλιαράκι με τις ιδρυτικές αρχές του ΕΑΜ στην Λευκάδα, στις 3 Φλεβάρη του 1942 με κίνητρο την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, και για τον συνάνθρωπο αγωνίστηκε μέχρι την ώρα που άφησε την τελευταία του πνοή. Έγραψε άρθρο στο χειρόγραφο πρώτο φύλλο της Σπίθας! Μοίραζε τον παράνομο τύπο μαζί με πολλούς άλλους αγωνιστές για την αφύπνιση του λαού, ”για να μάθουμε όλοι να ζούμε με αυτά που μπορούμε να παράγουμε, με δικαιοσύνη και δημοκρατία, στον ευλογημένο τούτο τόπο”.
Είχα την ευκαιρία να σηκώσω μία φορά το τηλέφωνό του και να ακούσω από την άλλη γραμμή τη αγέρωχη φωνή της Τζαβέλαινας. Έχω ακούσει την φωνή του κύριου Κουτσαύτη να μιλά με τον παππού μου για το τότε και το τώρα. Τον Ποσειδώνα τον Λογοθέτη …. Πολυφωνία! Διάλογος, άρα; Δημιουργία! Μας άφησαν μνημεία προς μελέτη όλοι τους. Σε άλλα ταιριάζουν τα λεγόμενα σε άλλα διαφέρουν. Ανοιχτό μυαλό και διάθεση για μελέτη και στοχασμό χρειάζεται πλέον. Από το παρελθόν μας μαθαίνουμε, έτσι δεν είναι;
Αυτός δεν είναι άλλωστε και ο ρόλος των ΜΜΕ; Η πολύπλευρη ενημέρωση, η πολυφωνία, η δημιουργία απόψεων για να πραγματοποιηθεί εποικοδομητικός διάλογος; Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Στην Ισλανδία αν δεν με απατά η μνήμη μου δεν χρησιμοποιήθηκε το διαδίκτυο για να ξαναγραφτεί προσχέδιο του συντάγματος από τον ίδιο το λαό; Και αν πάλι τα λέω σωστά, το σύνταγμα αυτό το αποδέχτηκε με δημοψήφισμα ο λαός. Ειρηνικά, όμορφα και με πολύ δουλειά.
http://news247.gr/eidiseis/kosmos/islandia-to-neo-suntagma-apo-toys-polites-mesw-social-media.1970292.html
http://www.dikaiopolis.gr/2015/03/blog-post_13.html
Καταλήγοντας και θέλοντας να σας ευχαριστήσω για το χρόνο σας, ας διδαχθούμε από το παράδειγμα της Ιαπωνίας. Μετά από την τεράστια καταστροφή του σεισμού βγήκε νικήτρια στο θέμα της διαχείρισης των απορριμάτων και ερειπίων σε γρήγορο διάστημα. Η διαρκής και ιδανική παροχή δημόσιων αγαθών (βλέπε νερό, ρεύμα, καθαριότητα, εκπαίδευση) μπορεί να εξασφαλίσει την εξέλιξη και την καλή ποιότητα ζωής.