Ευτυχώς που στο Νυδρί υπάρχουν οι Σύλλογοι, οι απλοί άνθρωποι και το …ΚΤΕΛ!

του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ

Κατά τα τελευταία χρόνια είχαμε πολλές ευκαιρίες να διαπιστώσουμε την “ιδιαίτερη αγάπη και φροντίδα” που απολαμβάνει απ΄τις δημοτική Αρχή το Νυδρί, αλλά κι ο πρώην δήμος Ελλομένου γενικότερα. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε τούτη την δημοτική Αρχή αλλά και στην προηγούμενη, για την οποία σε πολλούς υπάρχει η εκτίμηση πως κληροδότησε αυτό το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της στην σημερινή. Έτσι, ξεχνώντας τον ιδιαίτερο ρόλο που διαδραματίζει το Νυδρί στον τουριστικό τομέα, κατά διαστήματα υφίσταται την ειδική “περιποίηση” από πλευράς της δημοτικής Αρχής, όπως ήταν η περσινή (και μόνο εκεί) υπέρογκη αύξηση της τιμολόγησης του νερού, (αφού πριν καλλιεργήθηκε έντεχνα το κλίμα περί δήθεν κακοπληρωτών), ή τοποθέτηση του δημαρχιακού κάγκελου που πρωτο-τοποθετήθηκε εκεί στα μαγαζιά της παραλίας έναν ολόκληρο χρόνο πριν από οπουδήποτε αλλού, οι πάσης φύσεως γραμμές κόκκινες, κίτρινες κ.λ.π. που μπαίνουν μέσα στα μαγαζιά και αρκετές ακόμα ενέργειες που αποκαλύπτουν την ιδιαίτερη φροντίδα της δημοτικής Αρχής! Στον αντίποδα μολονότι πρόκειται για την σχεδόν …συμπρωτεύουσα του νησιού μας (σε καλοκαιρινό πληθυσμό και οικονομική δυναμική και δραστηριότητα), αντιμετωπίζεται όπως ακριβώς αντιμετωπίζεται ο μικρότερος και ο πλέον ανυπόληπτος οικισμός του δήμου…

Μοναδική λογική ερμηνεία σε όλα τούτα είναι πως η δημοτική Αρχή και κυρίως προσωπικά ο δήμαρχος φαίνεται να ασπάζεται το παλιό μπρανελίτικο διαχωριστικό ταμπού περασμένων δεκαετιών, που ήθελε τους παλιούς κατοίκους της πόλης να υποβλέπουν την τουριστική και λοιπή ανάπτυξη του Νυδριού, φοβούμενοι μην έτσι σπάσουν την παραδοσιακή οικονομική και κοινωνική ηγεμονία που θεωρούσαν πως πρέπει να έχει η πόλη έναντι όλων των χωριατών και έχει αποφασίσει να κολακέψει τους κατοίκους της πόλης, είτε γιατί νοιώθει ένας απ΄ αυτούς, είτε γιατί θεωρεί πως αυτό τον συμφέρει εκλογικά!

Δεν χρειάζεται βέβαια να πούμε εμείς ότι ο διαχωρισμός σε μπρανέλους και χωριάτες, σε περίπτωση που ακόμα υφίσταται, είναι μια ηλίθια και άκρως μυωπική οπτική, αφού όλοι σχεδόν σήμερα αντιλαμβαμβανόμαστε πως ο δήμος μας είναι μικρός, ενιαίος και αδιαίρετος, τόσο, που ότι είναι καλό για ένα σημείο του, αυτόματα είναι καλό και για το δήμο ολόκληρο, ενώ οτιδήποτε είναι αρνητικό για ένα σημείο του, αντανακλά αρνητικά στην συνολική εικόνα του!

Ξαναγυρίζοντας λοιπόν στο Νυδρί, διαπιστώνουμε πως απολαμβάνει ελάχιστα απ΄ αυτά που δικαιούται, κυρίως λόγω της αδιαφορίας (ή της θέσης) της δημοτικής Αρχής. Κι εκεί επανερχόμαστε στον τίτλο του άρθρου: Γιατί το κενό που δημιουργείται το καλύπτουν οι Σύλλογοι, (τόσο ο Εμπορικός όσο κι ο νεόκοπος Προστασίας Περιβάλλοντος), κάποιοι εκ των επαγγελματιών αλλά και απλοί κάτοικοι της περιοχής  κάθε ιδιότητας, με ανοιχτά μυαλά (και τσέπες) και ειδικά για την πρόσφατη περίπτωση, το …ΚΤΕΛ!

Αναφέρομαι στην ενέργεια όλων αυτών να συμβάλλουν, ώστε κατά την λιτάνευση της εικόνας της Κοίμησης την περασμένη Κυριακή το βράδυ να συνοδεύσει την πομπή η Φιλαρμονική Λευκάδας! Σύμφωνα με το ρεπορτάζ λοιπόν, τα έξοδα της Φιλαρμονικής τα κάλυψαν όλοι όσοι προαναφέραμε, ενώ το ΚΤΕΛ διέθεσε δωρεάν το λεωφορείο που την μετέφερε στο Νυδρί και μετά στην πόλη!

Ευτυχώς δηλαδή που υπήρξε (στην πράξη) ο εθελοντισμός κι η κοινωνική προσφορά (αυτά που στα λόγια ευαγγελίζεται κι η δημοτική Αρχή), κι έτσι διενεργήθηκε και στο Νυδρί -μεσούσης της τουριστικής περιόδου- μια  αξιοπρεπής θρησκευτικοκοινωνική εκδήλωση…