Να αποφύγουμε ένα μεγάλο λάθος

Να αποφύγουμε ενα μεγάλο λάθος

(Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στα “ΝΕΑ της Λευκάδας” στις 18/11/11)


Του Νίκου Γαζή
nikosfgazis@gmail.com

Το έργο του «διαύλου Λευκάδας», όπως λαθεμένα επιμένουν να αποκαλούν την διώρυγα οι αρμόδιοι, φαίνεται πως μπαίνει στην τελική του ευθεία και δρομολογούνται πλέον οι διαδικασίες υλοποίησής του. Και παρότι πολλές ενστάσεις έχουν δει το φως της δημοσιότητας, κυρίως για τον σχεδιασμό του συγκεκριμένου έργου, κανείς απ’ τους υπευθύνους δεν μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί και να δώσει έστω κάποια απάντηση.

Έτσι δεν έχουμε την ευτυχία να γνωρίζουμε ούτε τον εμπνευστή του, ούτε βέβαια το σκεπτικό του, που τον οδήγησε σε έναν εξόφθαλμα λαθεμένο και καταστροφικό σχεδιασμό. Και τον χαρακτηρίζω καταστροφικό γιατί -αν πραγματοποιηθεί ως έχει- θα στερήσει στο μέλλον την δυνατότητα του τόπου μας να αποκτήσει ένα κανονικό λιμάνι υποδοχής μεγάλων πλοίων, αφού θα έχει καταστρέψει ανεπανόρθωτα το μοναδικό σημείο που είναι κατάλληλο για την κατασκευή του.

Γιατί όμως οι αρμόδιοι αποφεύγουν με τόση επιμέλεια να τοποθετηθούν και να απαντήσουν στις αιτιάσεις που τους προσάπτονται; Και που μπορεί να οφείλεται η επιμονή τους να προωθούν το συγκεκριμένο έργο ως έχει, χωρίς να κάνουν δεκτές τις τροποποιήσεις που υπαγορεύει η κοινή και πρακτική λογική;

Σύμφωνα με την κοινή λογική λοιπόν, υπάρχουν δυο ενδεχόμενα που θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν τέτοια συμπεριφορά: Το πρώτο που θα μπορούσε να συμβαίνει είναι να υπάρχει μια στρεβλή και λαθεμένη εξ αρχής αντίληψη, σχετικά με την χρησιμότητα του έργου στην ευρύτερη ανάπτυξη του νησιού, σε συνδυασμό με ένα κράμα εγωισμού και ισχυρογνωμοσύνης που εμποδίζουν τους πολιτικούς μας να αναγνωρίσουν και να παραδεχθούν πως έκαναν (αν έκαναν) λάθος! Η κοινή πεποίθηση άλλωστε που υπάρχει γι αυτούς, με βάση τα πεπραγμένα τους, είναι πως οι λαθεμένες για τον τόπο μας επιλογές τους μάλλον αποτελούν τον κανόνα παρά την εξαίρεση!

Το δεύτερο ενδεχόμενο θα μπορούσε να είναι μια συνειδητή επιλογή, όχι σύμφωνα με αυτό που επιβάλλει το γενικότερο συμφέρον του τόπου και της πλειοψηφίας των κατοίκων του, αλλά με αυτό που υπαγορεύουν συγκεκριμένα ιδιωτικά (κατασκευαστικά και άλλα) συμφέροντα…

Και πριν σπεύσουν να διαρρήξουν τα ιμάτιά τους για μια τόσο βαριά κουβέντα, θα πρέπει να τους πούμε πως είμαστε πρόθυμοι να την ανακαλέσουμε, αρκεί να καταδεχθούν επιτέλους να μας απαντήσουν και να μας εξηγήσουν πως έγινε και κατέληξαν στον «περίεργο» εκείνο σχεδιασμό με τις αόρατες (καθότι υποθαλάσσιες) τσιμεντοασπίδες (που έχουν σκοπό την ανακοπή της πορείας της παρασυρόμενης άμμου που δημιουργεί το γνωστό πρόβλημα με στένεμα του στομίου της διώρυγας)! Και θα ήταν εξ ίσου σημαντικό να μας έλεγαν αν η «πατέντα» που έχει επιλεγεί έχει την ευρύτερη αποδοχή και συναίνεση της επιστημονικής κοινότητας ή αν αποτελεί απλώς προσωπική εφεύρεση του συγκεκριμένου μελετητή και μόνο!

Σε ότι μας αφορά, καταθέτουμε εδώ περιληπτικά την άποψή μας για να καταλάβει ο κόσμος με όσο πιο απλό τρόπο γίνεται, για πιο ακριβώς λόγο διαμαρτυρόμαστε και υποστηρίζουμε πως θα είναι καταστροφικό για την προοπτική του τόπου, το έξω κομμάτι του έργου, όπως έχει σχεδιαστεί, για την περιοχή του φάρου της αμμόγλωσσας.

Η θαλάσσια περιοχή του φάρου λοιπόν, είναι η ιδανική για την κατασκευή ενός μονού λιμενοβραχίονα που θα έχει διπλή αποστολή: Αφενός θα λειτουργεί σαν προβλήτα που θα δέχεται κρουαζιερόπλοια ή πλοία της γραμμής (Ιταλία-Ελλάδα) κάθε μεγέθους και αφετέρου θα λειτουργεί σαν προστατευτικό ανάχωμα για την άμμο που παρασυρόμενη απ’ τα ρεύματα περιορίζει την είσοδο στην διώρυγα. Και μιλάμε για ανάχωμα εμφανώς ανώτερο και απείρως πιο αποτελεσματικό απ’ τις σχεδιασμένες «ασπίδες» σε στυλ πτερυγίων προπέλας που προβλέπει το έργο του «διαύλου»! Το χειρότερο δε, είναι πως αν κατασκευαστεί το έργο ως έχει σχεδιαστεί, ακυρώνεται οριστικά και αμετάκλητα η δυνατότητα της πόλης της Λευκάδας να αποκτήσει στο μέλλον λιμάνι αξιώσεων, αφού από πλευράς τοποθεσίας, εκεί είναι το μοναδικό κατάλληλο σημείο γι αυτό απ’ ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή! Και βέβαια δεν είναι αμελητέος παράγοντας, πως ο προτεινόμενος μονός λιμενοβραχίονας-προβλήτα θα κοστίσει πολύ λιγότερο απ’ τα μισά χρήματα απ’ όσα θα ξοδευτούν για να γίνουν τα «αόρατα υποθαλάσσια πτερύγια της προπέλας»!

Η χρησιμότητα ενός τέτοιου λιμανιού και ο ευεργετικός ρόλος του στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας δεν νομίζω πως αμφισβητούνται από κανένα. Αρκεί να θυμηθεί κανείς την πορεία άλλων νησιών που ευτύχησαν να ξεκινήσουν ή να βασίσουν την τουριστική ανάπτυξή τους στα κρουαζιερόπλοια, όπως είναι η Μύκονος, η Ρόδος, η Σαντορίνη κ.λ.π. ή να προσπαθήσει να φανταστεί τι θα σημαίνει για την τοπική αγορά να κατακλύζεται κάθε τόσο για κάποιες ώρες με κάποιες χιλιάδες άτομα και μάλιστα κατά τεκμήριο, αυξημένης αγοραστικής δυνατότητας! Κι ακόμη οφείλουμε να αντιληφθούμε πόσο ενισχυτικό θα είναι για την τουριστική μας αγορά, αν ο ευρωπαίος τουρίστας που επισκέπτεται την χώρα μας με το αυτοκίνητό του, έχει την δυνατότητα, αντί να βγει στην Ηγουμενίτσα ή στην Πάτρα, να αποβιβαστεί κατ’ ευθείαν σ’ έναν πανέμορφο τόπο όπως είναι ο δικός μας…

Για την αποφυγή παρεξηγήσεων, θα ήθελα εδώ να ξεκαθαρίσουμε πως τόσο οι αντιρρήσεις μας όσο και η πρότασή μας ετούτη αφορούν αποκλειστικά και μόνο το κομμάτι του έργου έξω απ’ την είσοδο της διώρυγας και καθόλου το τμήμα του απ’ την αμμόγλωσσα και μέσα, προς την πόλη. Αν όμως υποτεθεί ότι το σχεδιασμένο κομμάτι του έργου δεν έχει πλέον την δυνατότητα να αλλάξει και μας τεθεί το δίλλημα αν προτιμούμε να γίνει το έργο ως έχει ή να μην γίνει καθόλου, τότε χωρίς δισταγμό, η απάντησή μας θα ήταν, να μην γίνει καθόλου!

Υ.Γ.1: Παρακάτω παρατίθεται με μαύρη συνεχή γραμμή το σχέδιο του έργου όπως προβλέπεται, ενώ με κόκκινη διακεκομμένη γραμμή η δική μας πρόταση, που (λόγω της εξειδίκευσής μου σαν πλοίαρχος) δίνει το βάρος στην ασφάλεια και την λειτουργικότητα του λιμανιού, οπότε δεν αποκλείεται να χρειάζεται κάποιες διορθώσεις από τεχνικής άποψης…

2: Στην πρότασή μας λοιπόν προτείνονται:

α) Προβλήτα παραβολής μεγάλων πλοίων -και ταυτόχρονα προστατευμένος διάδρομος αναμονής λεωφορείων(ΑΔ)- μήκους τουλάχιστον 200 μέτρων, περίπου στην ισοβαθή των 10 μέτρων, (από τσιμεντένιους ογκόλιθους και υπερυψωμένο τοίχο προστασίας).

β) τσιμεντένιες κορίνες (ή βράχοι) προστασίας του κυματοθραύστη,

γ) από μία (ΓΔ) έως τρεις (στα σημεία ΓΔ, ΒΓκαι ΕΔ) θέσεις πρυμνιοδέτησης (κίνησης και καιρού επιτρεπόντων) μεγάλων πλοίων (π.χ. της γραμμής Ιταλίας ή δεύτερου και τρίτου κρουαζιεροπλοίου) και

δ) χώρος πρυμνιοδέτησης μεγάλων γιώτ ((στις περιοχές ΑΖ και ΖΗ).

(*) Ο αρθρογράφος Νίκος Γαζής είναι συνταξιούχος Πλοίαρχος του Ε.Ν. και εργάστηκε για πολλά χρόνια σαν Πλοίαρχος ή Αρχιπλοίαρχος σε μεγάλες εταιρείες κρουαζιεροπλοίων.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *