Γη και ύδωρ

Του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ
Οι κάτοικοι τούτης της χώρας, απ΄ τα πολύ αρχαία της χρόνια, είχαν δώσει δείγματα μεγάλης φιλοπατρίας κι εντυπωσιακής αξιοπρέπειας. Προ παντός όμως είχαν δείξει πως θεωρούσαν αδιαπραγμάτευτη την ακεραιότητα και την ελευθερία της πατρίδας τους. Η γη και το ύδωρ της ήταν πράγματα εντελώς αδιαπραγμάτευτα, τόσο, που εξοργισμένοι έριξαν τους απεσταλμένους των Περσών στο πηγάδι -μολονότι οι πρέσβεις θεωρούνταν ιερά πρόσωπα- όταν αυτοί διανοήθηκαν να ζητήσουν «γη και ύδωρ» κατ΄ απαίτηση του μεγάλου και πανίσχυρου βασιλιά τους!
Οι σύγχρονοι απόγονοί τους και κυβερνήτες μας όμως, απέχουν παρασάγγας απ΄ τους άξιους κι αποφασισμένους εκείνους προγόνους μας. Γι αυτό και -αντίθετα πέρα απ΄ την συνήθη ρητορική τους- είναι εξαιρετικά πρόθυμοι να παραχωρούν στους ισχυρούς «γη και ύδωρ». Και λέγοντας ισχυρούς, μην πάει το μυαλό σας απαραίτητα στους δανειστές και στους «κακούς ευρωπαίους», που έχουν την κακή συνήθεια να μας ζητάνε πίσω τα δανεικά, αντί να μας τα χαρίσουν  και να μας δώσουν κι άλλα από πάνω! Εννοώ τους απλούς ισχυρούς ιδιώτες ισχυρούς, που η όποια ισχύς τους ξεκινάει και σταματά στην οικονομική τους επιφάνεια, δηλαδή είναι απλώς πλούσιοι και που οι άρχοντές μας κατασκοτώνονται να συνταχθούν μαζί τους και να τους εξυπηρετήσουν!
Επειδή όμως βλέπω ήδη κάποιους από σας ν΄ αναρωτιούνται τι θέλει να πει ο αρθρογράφος και που το πάει, ας πάρουμε τα πράγματα απ΄ την αρχή: Χαλαρότερη μέρα η σημερινή, σαν παραμονή εκλογών που είναι και με θαυμάσιο καλοκαιριάτικο καιρό, είπα κι εγώ να κάνω μια θαλασσινή βόλτα με μπάνιο στην πανέμορφα νησιά της περιοχής μου (στο Νυδρί), ώστε ν΄ αποτοξινωθώ κι απ΄ την ακατάσχετη εκλογολογία των ημερών. Και κάπως έτσι ήρθα αντιμέτωπος με τις απαγορεύσεις που έχει θεσπίσει το ελληνικό κράτος σε βάρος των πολιτών και των επισκεπτών του, προκειμένου να μην ενοχλείται ο κύριος ένοικος (ή μήπως ιδιοκτήτης;) του Σκορπιού και ενδεχομένως και κάποιων άλλων απ΄ τα Πριγκηπόνησά μας!
Ξεκαθαρίζω πως καμιά μομφή δεν καταθέτω σε βάρος του Ρώσου μεγιστάνα. Ο άνθρωπος πολύ καλά κάνει και θέλει να αυξήσει την ασφάλεια ή την ησυχία του ή και τα δυο. Η μομφή απευθύνεται ολόκληρη στους κυβερνήτες μας κάθε επιπέδου και απόχρωσης, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους με ζήλο, ποιος θα γίνει ο πιο ενδοτικός κι ο πιο αρεστός στον ισχυρό!
Τα στραβό ξεκίνημα λοιπόν έγινε όταν ο προηγούμενος δήμαρχος έσπευσε -μαζί με τους υπηρέτες του- να υποδεχθεί τον νεόκοπο ¨συμπατριώτη” μας, κατά την πρώτη του άφιξη στο νησί του! Μετά ήρθαν τα κοινά δείπνα τους σε ψαροταβέρνες και μεζεδοταβέρνες κι όλοι σκεφθήκαμε πως δεν μπορεί, κάτι καλό θα προκύψει για τον τόπο, γι αυτό εκτίθεται τόσο πολύ ο πρώτος πολίτης του δήμου μας. Δυστυχώς πέσαμε έξω. Γιατί το μόνο ορατό «καλό» που προέκυψε, ήταν να προσληφθεί ο γιός του δημάρχου απ΄ τον μεγιστάνα…
Ας συνεχίσουμς με τα “χαμηλά κλιμάκια” της εξουσίας και να πούμε πως έπρεπε να γίνει μια ερώτηση απ΄ τους δημοτικούς συμβούλους της αντιπολίτευσης στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο για τα απορρίμματα του Σκορπιού και για το που αυτά καταλήγουν, για να ακούσουμε έκπληκτοι το δήμαρχο  -ένα χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του- να λέει ανερυθρίαστα πως δεν έχει ιδέα! Αυτό που καταλάβαμε όμως εμείς είναι πως δεν πληρώνει δεκάρα για τα σκουπίδια του, ο διάσημος «συμπατριώτης» μας… Ας ελπίσουμε πως στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο, κάποιος δημοτικός σύμβουλος θα θυμηθεί να τον ρωτήσει για το νερό και για την τιμολόγηση της κατανάλωσής του, (αν φυσικά καταμετράται)…
Πριν από ενάμισι περίπου χρόνο, αν θυμάμαι καλά, έγινε στον Σκορπιό ένα τρικούβερτο τριήμερο πάρτι για τα γενέθλια της κόρης του μεγιστάνα. Περίπου 600 ήταν οι διάσημοι που προσκλήθηκαν τότε,  οπότε τα μέτρα ασφάλειας που ελήφθησαν, παρότι υπέρμετρα αυξημένα, θεωρήθηκαν δικαιολογημένα σε κάποιο βαθμό. Μεταξύ όμως αυτών των μέτρων -πήρε ένα κι η κυβέρνηση (Σαμαρά) δια του τότε Λιμενάρχη Λευκάδας- την μάλλον υπερβολική απόφαση, να μην προσεγγίζει οποιοδήποτε σκάφος σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων απ΄ το νησί, για τις μέρες που θα κρατούσε το πάρτι.
Υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις, όμως πολλοί τότε έδωσαν τόπο στην οργή, γιατί αφενός το μέτρο ήταν προσωρινό κι αφετέρου γιατί έστω κι αν ήταν υπερβολικό, φαίνονταν να στοχεύει στην αυξημένη ασφάλεια των σπουδαίων καλεσμένων. Κι έτσι είπαν, «άστο να πάει, αυτό ήταν και τέλειωσε…»
Αμ δε! Ο ένοικος του Σκορπιού φαίνεται πως γλυκάθηκε! Ή ότι κατάλαβε με ποιους έχει να κάνει, οπότε άρχισε να ζητάει όλο και περισσότερα πράγματα. Ο θυμόσοφος λαός μας άλλωστε το λέει: «Δώσε θάρρος στον χωριάτη να τον βρεις και στο κρεβάτι!» (Μόνο που εδώ οι χωριάτες είμαστε εμείς). Και δεδομένου πως όλοι οι νεόπλουτοι Ρώσοι, που προέκυψαν μέσα απ΄ τις εξπρές διαδικασίες της μετάβασης απ΄ τον κομμουνισμό στον καπιταλισμό, έχουν ένα μικρό ή μεγαλύτερο θέμα με την ασφάλειά τους, είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια…
Η έκπληξη λοιπόν δεν είναι πως το περιβάλλον του μεγιστάνα (κι όχι ο ίδιος, για να είμαστε ακριβείς),  ζητούσε όλο και πιο πρωτόγνωρα για να μην πω παράλογα πράγματα, ακόμα και κόντρα στους νόμους και στις θεμελειώσεις διατάξεις του Συντάγματος της χώρας . Η μεγάλη έκπληξη είναι πως η κυβέρνηση που ικανοποίησε αυτές τις αποικιοκρατικού τύπου απαιτήσεις ενός πλούσιου ιδιώτη και μάλιστα αλλοδαπού, ήταν μια αριστερή κυβέρνηση!!
Έτσι χωρίς καμιά λογική και χωρίς ν΄αναφέρει κάποια ελάχιστα πειστική έστω δικαιολογία, ο Λιμενάρχης Λευκάδας με την «Α.Φ. 511.4/28-5-2015 και Α.Σ. 2625 απόφασή του» (που σύμφωνα με άρθρο του Μεγανησιώτη Επ. Δικηγόρου Λευτέρη Κατωπόδη «ελήφθη κατά παράβαση των διατάξεων του Γ.Κ. αλλά και των άρθρων τα οποία αυτή η ίδια απόφαση επικαλείται»), «απαγορεύει την διέλευση κάθε επαγγελματικού και ιδιωτικού πλοίου αναψυχής στο θαλάσσιο χώρο μεταξύ των νήσων Σκορπιός και Σκορπίδι, τόσο από τη Δυτική, όσο και από την Ανατολική είσοδο του θαλασσίου διαύλου».
Οι εν λόγω απαγορεύσεις, στην πράξη δεν περιορίστηκαν βέβαια στα σκάφη αναψυχής αλλά επεκτάθηκαν σε κάθε πλωτό μέσο, (ψαράδικα, επαγγελματικά, φορτηγά κ.λ.π.). Και προκειμένου να εφαρμοστεί πιο σίγουρα η απαγόρευση, (που βέβαια δεν είναι έμπνευση ή εντολή του απλού αξιωματικού του Λιμενικού Σώματος, του Λιμενάρχη, αλλά κεντρική κυβερνητική απόφαση, οι ενδιαφερόμενοι πόντισαν ένα σωρό σημαδούρες, με κόκκινα σημαιάκια για την ημέρα και με φωτισμό για τη νύχτα, με τις οποίες έφραξαν την είσοδο προς τον χώρο όπου -εντελώς συμπτωματικά φαντάζομαι- είναι δεμένο το πολυτελές γιώτ του μεγιστάνα! Και για τον φόβο των Ιουδαίων, εγκαταστάθηκε στην περιοχή κι ένας ιδιώτης φουσκωτός με φουσκωτό ταχύπλοο, που σπεύδει να πείσει επί τόπου τον ενδεχομένως απείθαρχο θαλασσοπόρο που θα αγνοήσει σημαδούρες και πινακίδες και θα επιχειρήσει να περάσει! Εν τω μεταξύ το Λιμεναρχείο καραδοκεί για να τον συνετίσει  με εξοντωτικά πρόστιμα και φυλάκιση παρακαλώ, ακόμη και με μοναδικό τεκμήριο “παρανομίας” την φωτογραφία που θα τους προμηθεύσει ο ιδιώτης φουσκωτός φρουρός της “νομιμότητας”!…
Περιπλέοντας όμως τον Σκορπιό, διαπιστώνει κανείς πως δεν είναι μόνο η συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή που αποκλείστηκε απ΄τον ένοικο. Όλες οι προσβάσιμες παραλίες του νησιού έχουν οριοθετηθεί με τις ίδιες κόκκινες σημαδούρες που απαγορεύουν την περεταίρω προσέγγιση, ενώ στολίζονται και με τεράστιες ευκρινείς δίγλωσσες (σε ελληνικά κι αγγλικά) πινακίδες που απαγορεύουν τα πάντα: Την προσέγγιση, την κυκλοφορία, την αγκυροβολία, την πρόσδεση και συνεπώς την αποβίβαση… Κι όμως σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία περί αιγιαλού και παραλίας, όλες οι παραλίες πρέπει να είναι ελεύθερα προσβάσιμες στους πολίτες…
Μοναδική εξαίρεση των απαγορεύσεων στον Σκορπιό αποτελεί μια μικρή παραλία (αυτή της Τζάκυ) στο Νότιο μέρος του νησιού, που έχει μήκος καμιά εικοσαριά μέτρα και πλάτος μόλις δυο με δυόμισι μέτρα! Εκεί λοιπόν επιτρέπει ο μεγαλόψυχος ένοικος να στριμώχνονται τα τουριστικά ημερόπλοια του Νυδριού και να προσπαθούν ν΄ αποβιβάσουν αρκετές εκατοντάδες τουριστών για ένα σύντομο μπάνιο, συνεχίζοντας έτσι μια παράδοση αρκετών δεκαετιών… Είναι προφανές βέβαια πως η ευγενής αυτή …παραχώρηση εκ μέρους του, έγινε για μην γκρινιάζουν οι ιδιοκτήτες των τουριστικών σκαφών. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, κάθε τόσο (όταν λείπουν τα μεγάλα αφεντικά του Σκορπιού) ειδοποιούνται (απ΄τους ανθρώπους του μέσω της Λιμενικής Αρχής(!) πως (μέχρι νεωτέρας) θα μπορούν να περνάνε και μεταξύ Σκορπιού και Σκορπιδίου!! Είναι κάτι σαν κέρασμα για την ευπείθειά τους!

Βέβαια οι ιδιοκτήτες θα γκρίνιαζαν και θα παραγκρίνιαζαν, γιατί ο στενός περίπλους και το μπάνιο στον Σκορπιό ήταν ανέκαθεν ο μεγάλος κράχτης που προσέλκυε τους πελάτες τους, όμως ελάτε που το Λιμεναρχείο με τον αναχρονιστικό, αυθαίρετο και παράλογο Γ.Κ.Λ. (Γενικό Κανονισμό Λιμένος) τους βγάζει (όπως συχνά συμβαίνει στην Ελλάδα) και τους κρατάει όλους παράνομους! Κι έτσι αναγκαστικά κάνουν την πάπια…

Ας επικεντρωθούμε όμως τώρα σ ένα άλλο εξίσου σοβαρό θέμα, που δεν αποκλείεται να είναι παρεμφερές με το προηγούμενο:
Στο ξεκίνημα των φετινών προσεγγίσεων στο Νυδρί του κρουαζιερόπλοιου SEABOURN ODYSSEY, παρατηρήσαμε πως αυτό αγκυροβολούσε μεταξύ των νησιών Μαδουρή-Σπάρτη-Σκορπίδι, θέση απολύτως λογική και σύμφωνη με αυτό που απαιτεί η ναυτική τέχνη και εμπειρία, για κάποιο πλοίο αυτού του μεγέθους, που αποβιβάζει τους επιβάτες του με τέντερς (βάρκες) στο Νυδρί.
Μετά τις δυο- τρεις πρώτες προσεγγίσεις όμως και χωρίς κάποιο προφανή λόγο, το πλοίο ξαφνικά άλλαξε αγκυροβόλιο και μεταφέρθηκε μεταξύ του Βορειότερου άκρου της Σπάρτης και του νησιού Χελωνάκι, περίπου στο ύψος του Πασά! Έτσι τα χίλια εφτακόσια περίπου μέτρα που είχαν να διανύσουν ανά δρομολόγιο οι βάρκες του μέχρι την προβλήτα του Νυδριού, αυξήθηκαν τώρα στα 2.950 που σημαίνει περίπου 1250 μέτρα παραπάνω της κάθε βάρκας ανά διαδρομή, κάτι που μεταφράζεται σε σοβαρή επιβάρυνση στο κόστος καυσίμων των τέντερς αλλά και σε πρόσθετη ταλαιπωρία των  επιβατών…
Αν λοιπόν θεωρήσουμε πως οι βάρκες του πλοίου κατά μέσο όρο κάνουν 15 (διπλά) δρομολόγια προς την αποβίβαση κι άλλα τόσα για την επιστροφή των επιβατών, έχουμε συνολικά 60 απλές διαδρομές επί 1.250 ίσον 75 χιλιόμετρα ή 40,5 ν. μίλια παραπάνω, ή τεσσεράμισι φορές την απόσταση Νυδρί-Λευκάδα! Κι επειδή τα τέντερς δεν είναι βαρκούλες αλλά μεγάλα και γρήγορα σκάφη, με δυο μεγάλες πετρελαιοβόρες μηχανές έκαστο και με χωρητικότητα 150 ατόμων, μιλάμε για παραπάνω κόστος καυσίμως πολύ υπολογίσιμο που επαναλαμβάνεται σε κάθε ταξίδι. Δεν ξέρω πως σκέφτονται στην συγκεκριμένη εταιρεία γι αυτό το ζήτημα. Επειδή όμως ήταν μέρος της δουλειάς μου για όσα χρόνια εργάστηκα σαν αρχιπλοίαρχος σε τέτοιου είδους πλοία και δεδομένου πως το Νυδρί δεν είναι δα και κανένας πρωτοκλασάτος προορισμός κρουαζιέρας, αν μου συνέβαινε τέτοια περίπτωση θα το αντικαθιστούσα με άλλο λιμάνι στην επόμενη κιόλας σεζόν…
Προσπαθώντας λοιπόν κανείς να ερμηνεύσει την επιζήμια αυτή για το πλοίο αλλαγή του σημείου αγκυροβολίας, λογικό είναι να την συνδέσει με την διαπιστωμένη ανησυχία των ενοίκων του Σκορπιού για την προσωπική τους ασφάλεια. Θα είχε τη λογική του συνεπώς δηλαδή να σκεφθεί κάποιος πως ενδεχομένως η αλλαγή αγκυροβολίου απ΄ το αρχικό σημείο (που απείχε μόλις 1650 μέτρα και είχε οπτική επαφή με το γιώτ του Σκορπιού), στο πολύ πιο μακρινό -απ΄ το γιώτ- νέο σημείο «Β» (και χωρίς οπτική επαφή, αφού πλέον παρεμβάλλεται το νησί Σπάρτη), να οφείλεται ακριβώς σε λόγους προστασίας των επιβαινόντων στο γιώτ, απ΄τα δραστικά πυρά κάποιου ελεύθερου σκοπευτή…

Με την ελπίδα πως η πολιτική εξουσία θ΄ αντιληφθεί έστω και αργά το ενδοτικό του πράγματος και θα κατανοήσει πως όχι μόνο δεν της περιποιεί τιμή να προσφέρει γη και ύδωρ σε κάποιον ιδιώτη, έστω και  πλούσιο, αλλά γίνεται καταγέλαστη και υπόλογη, παραθέτουμε μια σειρά φωτογραφιών, μήπως και κατανοήσουν οι αναγνώστες -και κυρίως οι αρμόδιοι- καλύτερα τα πράγματα, ώστε να πάψει ο τόπος να χορεύει σε ρυθμούς …μπαλαλάϊκα!

Οι κόκκινες σημαδούρες (από δυτικά) που απαγορεύουν την είσοδο μεταξύ Σκορπιού και Σκορπιδιού…

Νέες παρόμοιες σημαδούρες οριοθετούν την περιοχή του ιδιωτικού γιώτ του μεγιστάνα… Κι ο φουσκωτός με το φουσκωτό, που άγρυπνος περιπολεί στον χώρο…

Άλλη προσβάσιμη περιοχή του Σκορπιού, αυτή στα ΒΑ του νησιού, έχει αποκλειστεί με σημαδούρες…

Εδώ έχει αποκλειστεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο κι η Ανατολική παραλία, αυτή που βλέπει προς την Ακαρνανία (τον Μύτικα).

Ο χώρος μάλιστα που αποκλείεται απ΄την γραμμή των σημαδούρων μέχρι έξω εδώ, υπερβαίνει τα διακόσια μέτρα…

Με το ίδιο ακριβώς σύστημα είναι αποκλεισμένη κι η Νότια μεγάλη παραλία του νησιού…

Εκτός απ΄την μικρή Νότια παραλία της Τζάκυ, όπου επιτρέπουν να προσεγγίζουν τα επιβατηγά σκάφη του Νυδριού για ένα σύντομο μπάνιο… Το πρόβλημα εδώ είναι το μήκος της (μόνο εικοσι-εικοσιπέντε μέτρα, αλλά και το πλάτος της που είναι μόνο δυο με διόμιση μέτρα!)

Και για κάθε ενδεχόμενο, υπάρχουν του πορτονιού τα σίδερα και το χτίσιμο του φράχτη στα μόλις δυο μέτρα απ΄την θάλασσα! Και πάνω στο σιδερένιο πορτόνι υπάρχει κι ένας ξεθωριασμένος ζωγραφιστός σκύλος…

—————————————–

Καί τώρα η υπόθεση με το αγκυροβόλιο του κρουζιερόπλοιου…

Εδώ φαίνεται καθαρά πως το κρουζερόπλοιο (στις 12-5-2015) έχει αγκυροβολήσει (στις 12-5-2015) μεταξύ Μαδουρής, Σπάρτης και Σκορπιού…

Πιο κοντινό πλάνο του πλοίου στην ίδια ημερομηνία (12-5-15). Το νησί που φαίνεται στα στα δεξιά του είναι το Σκορπίδι…

Σημερινή αυτή η φωτογραφία, είναι τραβηγμένη ακριβώς απ΄το σημείο που ήταν το αρχικό  αγκυροβόλιο του κρουαζιερόπλοιου. Όπως διαπιστώνετε υπάρχει άνετη οπτική επαφή με το γιώτ του μεγιστάνα, ενώ η απόσταση μεταξύ τους (που είναι περίπου 1.650 μέτρα) είναι αναμφίβολα στο δραστικό βεληνεκές ενός ικανού ελεύθερου σκοπευτή με σύγχρονο όπλο…

Εδώ βλέπετε το κρουζιερόπλοιο στη νέα θέση αγκυροβολίας του, ανοιχτά στου Πασά και 1.250 μέτρα μακρύτερα απ΄το λιμάνι του Νυδριού (απ΄το σημείο που αποβιβάζουν τους επιβάτες οι βάρκες…) Η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 29-7-2015…

Κι εδώ βλέπετε παραστατικά σε φωτογραφία τα δυο σημεία αγκυροβολίας “Α”το αρχικό “Β” το μεταγενέστερο και το σημείο (βάση) της αποεπιβίβασης των επιβατών με τις βάρκες, καθώς και την θέση του γιωτ! Ελπίζω να είναι αρκούντως διαφωτιστική, καθώς υπάρχουν και τα νούμερα των αποστάσεων σε μέτρα…