Παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Λογοθέτη: “Ο Σουηδός Δήμαρχος”

Ρεπορτάζ:Νίκος Γαζής

Χθες (Πέμπτη 13-8-2015) το απόγευμα έγινε στην Αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου η παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Λογοθέτη με τίτλο “Ο Σουηδός Δήμαρχος“.

Ο συγγραφέας καταθέτει στο βιβλίο του αυτό την εμπειρία του σαν πρώην δήμαρχος Απολλωνίων και πετυχαίνει μια αριστοτεχνική παρουσίαση-σύγκριση με τις συνθήκες που επικρατούν σ΄έναν αντίστοιχο Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Σουηδία.

Ο συγγραφέας είναι βαθύς γνώστης του θέματος, αφού σπούδασε, και εργάστηκε (σαν δημοσιογράφος στην Σουηδική τηλεόραση) για πολλά χρόνια, πριν επιστρέψει στην πατρίδα για να εκλεγεί δήμαρχος στον Λευκαδίτικο αυτό δήμο.

Το βιβλίο του αυτό είναι το τρίτο κατά σειράν, μετά απ΄την βιογραφία του Ούλαφ Πάλμε και αυτήν του Μίκυ Θεοδωράκη που προηγήθηκαν.

“Ο Σουηδός Δήμαρχος”, εκτός που είναι ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για κάθε δημότη-αναγνώστη, είναι κι ένα πολύτιμο εργαλείο ιδιαίτερα για όσους ασχολούνται με την τοπική αυτοδιοίκηση.

Σε μια κατάμεστη αίθουσα όπου εντοπίσαμε πολλούς ανθρώπους της αυτοδιοίκησης (πρώην δημάρχους, αντιδημάρχους κ.λ.π.), προβλήθηκε ένα βίντεο που έδειχνε πως λειτουργεί ένας Σουηδικός Δήμος σήμερα και στην συνέχεια μίλησαν για το βιβλίο, για τον συγγραφέα και για τηνΕλληνική ή την …Σουηδική αυτοδιοίκηση διάφορες προσωπικότητες, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση που συντόνιζε ο δημοσιογράφος Γιάννης Πολίτης.

Εκτός λοιπόν του συγγραφέα και του συντονιστή της παρουσίασης, τον λόγο πήραν ο δήμαρχος Αγρινίου κ. Γ. Παπαναστασίου, ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Στοκχόλμης  κ. Χ. Σαρδελής, ο δικηγόρος κ. Π. Χόρτης, ο πρώην δήμαρχος Μεγανησίου κ. Στ. Ζαβιτσάνος, ο πρώην δήμαρχος Ηλιούπολης (επί 16 χρόνια) κ. Θ. Γεωργάκης, ο πρώην βουλευτής κ.λ.π. κ. Φ. Βεργίνης, ο πρώην βουλευτής κ.λ.π. κ. Π. Καββαδάς και η σύζυγος του συγγραφέα κα Φωτεινή Λογοθέτη, η οποία πήρε το λόγο για ν΄αποκαλύψει (στο κοινό και στόν σύζυγο) ένα ασυνήθιστο παλαιό συμβάν…

Μετά την εκδήλωση, πολλοί ήταν οι ακροατές που προμηθεύτηκαν τον “Σουηδό Δήμαρχο“, μερικοί δε και κάποιο απ΄τα προηγούμενα βιβλία του συγγραφέα και μάλιστα με ιδιόχειρη αφιέρωσή του!

Υ.Γ. 1: Ακολουθεί φωτορεπορτάζ απ΄την εκδήλωση.

&

Υ.Γ. 2: Το όνομα του βιβλίου κατά ένα μέρος οφείλεται σ΄ένα άρθρο του υπογράφοντα το ρεπορτάζ, με τον τίτλο “Ένας ρομαντικός Σουηδός” που δημοσιεύτηκε πριν από σχεδόν εννιά χρόνια (στις 24 Νοέμβρη 2006) στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ” και αναφέρεται στον συγγραφέα Γιώργο Λογοθέτη. Το άρθρο επαναδημοσιεύεται εδώ, μετά το φωτορεπορτάζ και όσοι έχουν την υπομονή και το διαβάσουν, θα καταλάβουν…

ΕΝΑΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΣ ΣΟΥΗΔΟΣ
Του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ
Επισκέφθηκα για πρώτη φορά τη Σουηδία πριν από δύο περίπου δεκαετίες, σαν πλοίαρχος ενός κρουαζιερόπλοιου και είχα την ευκαιρία, στην πρώτη μου επαφή με Σουηδό, να βιώσω την τεράστια διαφορά νοοτροπίας και σκέψης που έχουμε εμείς οι Έλληνες με τον συμπαθή βόρειο αυτόν λαό.
Με την άφιξη, μας υποδέχτηκε ο τοπικός πράκτορας της πλοιοκτήτριας εταιρείας, ο οποίος μετά το καλωσόρισμα και τις γραφειοκρατικές διατυπώσεις, προσφέρθηκε – κατά πως συνηθίζονταν – να με μεταφέρει με το αυτοκίνητό του στο γραφείο του, προκειμένου να επικοινωνήσω με την εταιρεία στον Πειραιά.
Βλέπετε κατά την δεκαετία του ’80 οι δορυφορικές επικοινωνίες ήταν ακόμη στα σπάργανα και τόσο τα τηλεφωνήματα όσο και τα τέλεξ γίνονταν κυρίως από εγκαταστάσεις της ξηράς.
Περνώντας λοιπόν από έναν ειδυλλιακό ήσυχο δρόμο, που οδηγούσε από το λιμάνι στην πόλη, με δάσος δεξιά και αριστερά, ξαφνικά πετάχτηκε ένα νεαρό ελαφάκι μπροστά μας και παρά την προσπάθεια του οδηγού, δεν ήταν δυνατόν να αποφύγει το άτυχο ζώο το μοιραίο.
Ο Σουηδός μου ζήτησε συγνώμη για το απρόοπτο, κατέβηκε απ’ το αυτοκίνητο, σήκωσε το νεκρό ζώο και το φόρτωσε στο τεράστιο πόρτ-μπαγκάζ που έστρωσε με εφημερίδες, με ευχαρίστησε που τον βοήθησα στην φόρτωση, έλεγξε την ζημιά στο μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου – που δεν ήταν αμελητέα – και συνεχίσαμε το δόμο μας.
Αφού πέρασαν λίγα λεπτά και ξεπέρασα κι εγώ το αρχικό σοκ του θλιβερού απρόοπτου, μια τρελούτσικη ιδέα μου κατέβηκε στο μυαλό και παρ’ ολίγον στα χείλη:
Ένας απ’ τους αρχιμαγείρους του πλοίου μου ήταν κυνηγός ο ίδιος και γνώριζε πάρα πολύ καλά μοναδικές συνταγές, που μετατρέπουν τέτοια κρέατα σε αξέχαστες γαστριμαργικές πανδαισίες.
Σκέφθηκα λοιπόν να προτείνω στον Σουηδό ατζέντη, να γυρίσουμε στο πλοίο, να παραδώσουμε το κατά τύχη θήραμα στον αρχιμάγειρα, με σκοπό το βράδυ να έρθει ο ίδιος και η παρέα του για ένα ξεχωριστό δείπνο με τους αξιωματικούς μου.
Όμως κάτι δεν μου πήγαινε καλά κι όλο ανέβαλλα να εκστομίσω την πρόταση.
Ενώ πάλευα για το αν πρέπει ή όχι να το πω, μπήκαμε στην πόλη, οπότε ο οδηγός μου ζήτησε συγνώμη και πάλι, γιατί θα έπρεπε να λοξοδρομήσουμε για λίγο, όπως μου είπε χαρακτηριστικά.
Έτσι ανέστειλα κι εγώ τον προβληματισμό μου για αργότερα, που θα πηγαίναμε στο γραφείο του.
Η λοξοδρομία αποδείχτηκε πως ήταν για να περάσουμε από το αστυνομικό τμήμα.
Φθάνοντας, κατέβηκε ο οδηγός και αφού μπήκε μέσα, επέστρεψε σε λίγο με έναν αστυνομικό, μετέφεραν μαζί το νεκρό ζώο στο τμήμα και μετά από λίγο γυρίζοντας, μου ξαναζήτησε συγνώμη για την καθυστέρηση και συνεχίσαμε για το γραφείο του.
Δεν κρατήθηκα και τον ρώτησα τι έγινε.
Μου απάντησε ότι έκανε την δήλωση ατυχήματος, πλήρωσε το πρόστιμο που έπρεπε να πληρώσει, έστω κι αν δεν έφταιγε, παρέδωσε το άτυχο ζώο όπως προβλέπονταν και ότι είναι πολύ θλιμμένος που το σκότωσε. Έτσι απλά!
Εγώ βεβαίως κατάπια τη γλώσσα μου και ξέχασα στο λεπτό την άτυχη έμπνευση που είχα, ενώ αισθάνθηκα ευγνώμων στον δισταγμό μου που με προστάτεψε και δεν έγινα ρεζίλι…
Έκτοτε επισκέφθηκα πολλές φορές αυτό το πανέμορφο μέρος με τον πολύ προοδευμένο και καλοπροαίρετο λαό. Μάλιστα για μια ολόκληρη σεζόν εκτελούσα κρουαζιέρες αποκλειστικά στα μαγευτικά σκανδιναβικά φιόρδ, Σουηδικά και Νορβηγικά!
Έτσι είχα την ευκαιρία να τους γνωρίσω καλύτερα, να εκτιμήσω την απλότητα και την λογική τους, να κατανοήσω γιατί η βασιλική τους οικογένεια κυκλοφορεί με το ποδήλατο ανάμεσα στον υπόλοιπο κόσμο και κυρίως να μάθω τα έξυπνα και πρακτικά συστήματα που έχουν καθιερώσει προκειμένου να διευκολύνουν την ζωή τους, ή όσα τέλος πάντων απ’ αυτά γλίτωσαν, μετά την επιδρομή ημών των ¨μαυροκεφάλων¨.
Με τον χαρακτηρισμό μαυροκέφαλους, σε αντιδιαστολή με τους ασπροκέφαλους που είναι οι ίδιοι, καθ’ ότι είναι ξανθοί, εννοούν όλους εμάς τους μεσογειακούς λαούς (Έλληνες, Ιταλούς, Γιουγκοσλάβους, Ισπανούς, Τούρκους κ.λ.π.) οι οποίοι εκτός ότι έχουμε μαύρα μαλλιά, τους δείξαμε πως καλό είναι να μένουν και επιφυλακτικοί απέναντί μας. Και παρ’ ότι ο χαρακτηρισμός ακούγεται (και ίσως να είναι) λίγο ρατσιστικός, εν τούτοις καθόλου δεν τους αδικώ που τον έχουν καθιερώσει, αφού η γνωστή κουτο-πονηριά μας έπληξε και συχνά ακύρωσε πολλά συστήματά τους, ευεργετικά για την κοινωνία τους…
Ο δήμαρχος Απολλωνίων είναι μια ξεχωριστή περίπτωση.
Γεννημένος στη Λευκάδα διαθέτει την συνηθισμένη φιλοπατρία του Λευκαδίτη εμπλουτισμένη όμως με μια εκ χαρακτήρος έντονη μεσογειακή ευαισθησία.
Ταυτόχρονα ζώντας και δραστηριοποιούμενος για πολλά χρόνια στην Σουηδία, μπολιάστηκε με την προοδευτική νοοτροπία των Σουηδών, ενώ γνώρισε σε βάθος και εκτίμησε τα συστήματά και τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν και λύνουν εκείνοι τα σύγχρονα προβλήματα.
Έτσι έγινε κατορθωτό να συνυπάρξουν στον δήμαρχο, μάλλον σε αρμονική σύνθεση, τα εκ γεννετής χαρακτηριστικά του ¨μαυροκέφαλου¨ με τα επίκτητα του ¨ασποκέφαλου¨.
Η φύση μάλιστα, προκειμένου να διευκολύνει την κατάσταση και να μην προκαλούνται μπερδέματα, απλοποίησε το ζήτημα, αφήνοντάς του πολύ λίγα μαλλιά, ώστε να αποτραπούν πιθανές σχετικές συγχύσεις.
Μετά από μια επιτυχημένη καριέρα λοιπόν στα μέσα μαζικής επικοινωνίας, ο δήμαρχος θεώρησε πως θα μπορούσε να παντρέψει την φιλοπατρία με την γνώση και την εμπειρία, επ’ ωφελεία του τόπου του.
Έτσι αποποιήθηκε τον ρόλο του ένθερμου πλην περιστασιακού διαφημιστή της Λευκάδας και επέλεξε να διεκδικήσει και να πετύχει την εκλογή του σε μια θέση ευθύνης, αυτή του δημάρχου στον γενέθλιο δήμο του.
Η εκλογή του καλλιέργησε μεγάλες προσδοκίες, αφού εκτός που είχε όλα τα εχέγγυα της επιτυχίας, απ’ την αρχή της θητείας του, έδειξε να δίνεται ολόψυχα στην κοινή υπόθεση, χωρίς να φείδεται κόπων και βασάνων.
Πριν όμως ολοκληρωθεί ο πρώτος χρόνος της θητείας του, βρέθηκε αντιμέτωπος με καταστάσεις, τις οποίες αμφιβάλω αν ποτέ είχε υποπτευθεί πως θα συναντήσει.
Και μπορεί τα σουηδικά συστήματα να είναι καλά, προχωρημένα ή και επιβεβλημένα ακόμη, όταν όμως θίγουν στενά συμφέροντα (πραγματικά ή φανταστικά) τότε οι μαυροκέφαλοι δεν διστάζουν να πολεμήσουν και μάλιστα με βρώμικα μέσα.
Η πρώτη κρυάδα ήρθε με τις ανεμογεννήτριες.
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όχι μόνο για τους Σουηδούς αλλά για όλους τους σύγχρονους λογικούς ανθρώπους, είναι μονόδρομος και αδήριτη αναγκαιότητα.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν παίρνω θέση για την συγκεκριμένη τοποθεσία που έχει επιλεγεί στην νότια Λευκάδα, απλούστατα γιατί δεν έχω τις κατάλληλες τεχνικές γνώσεις, ούτε και έχω ασχοληθεί εμπεριστατωμένα με το ζήτημα.
Κι αν υπάρχει αντίρρηση, ακόμη κι αντίδραση, που δεν αποκλείω να είναι δικαιολογημένη, αυτή θα έπρεπε να εκφραστεί με λογικά και τεχνικά επιχειρήματα κι όχι με ύβρεις και απαράδεκτους υπαινιγμούς.
Όσο για τις ακραίες περιβαλλοντολογικές ενστάσεις ορισμένων, πρέπει να τους πω ότι ακούγονται ελάχιστα πειστικές, από τη στιγμή που οι ίδιοι αποδέχονται και συχνά συνεργούν σε εξαιρετικά ρυπογόνες διαδικασίες και πρακτικές απείρως χειρότερες, όπως είναι οι ανεξέλεγκτες χωματερές, η αυθαίρετη και άναρχη δόμηση και άλλες πολλές.
Όμως αρνούμαι να υιοθετήσω τόσο τις εξόφθαλμες ανοησίες που έχουν ακουστεί όσο και τις ολοφάνερες συκοφαντίες που λέγονται ή υπονοούνται για τον συγκεκριμένο δήμαρχο.
Η δεύτερη σοβαρή κρυάδα για τον ρομαντικό ¨Σουηδό¨ ήρθε πρόσφατα, με την περιβόητη – και απόρρητη(!) – βράβευση για το Πόρτο Κατσίκι.
Δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί ακόμα και κάποιος αμιγώς ¨μαυροκέφαλος¨, πλην στοιχειωδώς λογικός Έλληνας, πως μια αυτονόητη και χρήσιμη πρωτοβουλία σαν αυτή του δημάρχου θα μπορούσε να επικριθεί τόσο και με τέτοιες γελοίες δικαιολογίες…
Όμως εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε – γέλασε, τραγουδούσε πριν από αρκετά χρόνια ο φιλοσοφημένος βάρδος Διονύσης.
Και Βαλκάνια σημαίνει απ’ ότι φαίνεται, όχι απλά χώρα των ¨μαυροκέφαλων¨ αλλά χώρα των εντελώς ανεγκέφαλων…
Ας ελπίσουμε πως ο δήμαρχος θα αποδειχθεί τελικά χαλκέντερος και αυτού του είδους οι πολεμικές, όπως και άλλες παρόμοιες που αναμφίβολα θα εμφανιστούν στο μέλλον, να μην επηρεάσουν στο ελάχιστο την καινοτόμο παρουσία του.
Στο κάτω – κάτω δεν μας περισσεύουν οι Σουηδοί και μάλιστα ρομαντικοί…