Κρείττον το σιγάν του λαλείν*

του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ

(*)Καλύτερα να σιωπάς παρά να μιλάς)

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως η πρωτόγνωρα δύσκολη συγκυρία που διανύουμε δεν είναι και η καλύτερη για να είναι κανείς βουλευτής. Γιατί ένας εξαθλιωμένος κι αγανακτισμένος λαός μιας διαλυμένης χώρας, που έχει εξαντλήσει κάθε όριο υπομονής, αντοχής κι ελπίδας, τους τελευταίους που θέλει να βλέπει μπροστά του (και ν΄ ακούει) είναι οι πολιτικοί, στους οποίους χρεώνει συλλήβδην την ευθύνη για τα δεινά που βιώνει καθημερινά.
Ακόμα χειρότερα όμως είναι τα πράγματα για τους βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης, που ενώ ανέλαβε την εξουσία με κεντρικά συνθήματά της «κάτω τα μνημόνια» και «έξω η τρόικα» και υποσχόμενη πως έχει τις λύσεις, πριν συμπληρώσει ένα εξάμηνο διακυβέρνησης κατέληξε ηττημένη, ταπεινωμένη και παραδομένη άνευ όρων σ΄ αυτούς που η ίδια χαρακτήριζε «τοκογλύφους», μ΄ ένα μνημόνιο στα χέρια επαχθέστερο κάθε προηγουμένου και μ΄ ένα τετραμελές ελεγκτικό «κουαρτέτο» αντί της τριμελούς και τρισκατάρατης τρόικας που ξόρκιζε…
Ο σημερινός βουλευτής Λευκάδας, πρωτάρης ων στην κεντρική πολιτική σκηνή, επένδυσε εξ αρχής αλλά κι αποκλειστικά μπορούμε να πούμε, στην «αντιμνημονιακή» ρητορική της παράταξής του. Έτσι, αρχικά τον είδαμε λάβρο να κατακεραυνώνει εταίρους και τους προκατόχους του από του προεκλογικού βήματος και μετά το ευτυχές για τον ίδιο εκλογικό αποτέλεσμα, δεν έχασε ευκαιρία τοπικής δημόσιας παρουσίας και παρέμβασής του -γιατί κεντρική δεν έτυχε ν΄ αντιληφθούμε- που να μην κάνει ακριβώς το ίδιο!
Και επειδή μου αρέσει να τεκμηριώνω με συγκεκριμένα γεγονότα τους ισχυρισμούς μου, θα θυμίσω σαν τέτοιες τοποθετήσεις του τις δημόσιες δηλώσεις ή συνεντεύξεις του στον τοπικό τύπο -και κυρίως στο γνωστό, αγαπημένο του έντυπο που συνηθίζει να χρησιμοποιεί για να δημοσιοποιεί τις απόψεις του- τις δημόσιες παρουσίες του στα δημοτικά και στα περιφερειακά συμβούλια (που έγιναν στη Λευκάδα), την δημόσια παρουσία του στην παρωδία διαδήλωσης για την υγεία και το Νοσοκομείο που έγινε πρόσφατα στα σκαλιά του Διοικητηρίου Λευκάδας και κυρίως τον λόγο του από μικροφώνου στην πλατεία της Λευκάδας, στα πλαίσια τη συγκέντρωσης υποστήριξης του «ΟΧΙ» την Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015, δυο μόλις μέρες πριν το πρόσφατο δημοψήφισμα…
Δεν πέρασαν όμως παρά μόλις δώδεκα μέρες (μέχρι την Τετάρτη 15 Ιουλίου 2015) που ο εθνοπατέρας εκπρόσωπός μας έκανε μια απίστευτη ιδεολογικο-πολιτική γυροβολιά και με μια δήλωσή του που έκανε στο αγαπημένο του τοπικό έντυπο και που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 17 Ιουλίου, μας άφησε όλους έκπληκτους ν΄ αναρωτιόμαστε αν όντως υπήρξε τέτοια δήλωση ή μήπως είναι προϊόν της φαντασίας του εντύπου!
Ιδιαίτερα εμείς που τον είχαμε ακούσει από μικροφώνου στην συγκέντρωση του «ΟΧΙ» έξω απ΄ τον Άγιο Σπυρίδωνα, τσιμπιόμαστε διαβάζοντας την δήλωσή του στο μέσο, προκειμένου να βεβαιωθούμε πως δεν ονειρευόμαστε. Και την Κυριακή, όταν επιτέλους έστειλε -εκτιθέμενος για μια ακόμη φορά- και διαβάσαμε την ίδια δήλωση και στα περισσότερα απ΄ τα υπόλοιπα (μη προνομιούχα) τοπικά ΜΜΕ, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε πως η βουλευτική «Οβιδιακή» μεταμόρφωση είναι όντως γεγονός…
Διαβάζοντας την βουλευτική δήλωση λοιπόν, μάθαμε ότι ο τριπλά αιρετός συμπατριώτης μας, εξ ού και το προσωνύμιο «τρισυπόστατος», (θυμίζω πως εκτός από βουλευτής συνεχίζει να είναι και περιφερειακός σύμβουλος αλλά και ταμίας του τοπικού Ιατρικού Συλλόγου!), από ασυμβίβαστος πολέμιος των πρώτων μνημονίων και της τρόικας που ήταν, συντάσσεται πλέον υπέρ του νέου επαχθέστερου μνημονίου, σύμβασης ή όπως αλλιώς χάριν ευφημίας το ονομάσουν, όπως και υπέρ των ελεγκτών -που τώρα πλέον δεν θα ονομάζονται τρόικα (είναι τετραμελής η ομάδα άλλωστε), αλλά θεσμοί!
«Ναι σε όλα» και με το παραπάνω λοιπόν τώρα ο βουλευτής, που θυμίζω πως εγκαλούσε μετά βδελυγμίας τους προκατόχους του για τη ψήφο τους στα πρώτα μνημόνια…
Ξεχωριστό όμως ενδιαφέρον έχει κι η αιτιολόγηση που κάνει στην μεταμόρφωσή του ο εθνοπατέρας μας:

«Η διαπραγμάτευση λοιπόν, λέει στη δήλωσή του ο αιρετός, με υπευθυνότητα των λεγόμενων «εταίρων» και δανειστών, έφθασε σε αδιέξοδο με τον ωμό εκβιασμό τους, ειδικά μετά το δημοψήφισμα, μέσω του κλεισίματος των τραπεζών και της χρηματοπιστωτικής ασφυξίας». Στην συνέχεια αναγνωρίζει πως η συμφωνία περιλαμβάνει πολύ σκληρά μέτρα, έξω απ΄ την ιδεολογία τους, ενώ παραδέχεται πως η άλλη λύση ήταν η άτακτη χρεοκοπία και κατάρρευση που προωθούσαν ακραίες …αντιερωπαϊκές δυνάμεις, με επικεφαλής τη Γερμανία. Και προσθέτει πως η κυβέρνηση συμβιβάστηκε για να αποτραπεί η έξοδος απ΄ το ευρώ που θα ισοδυναμούσε με καταστροφή. Στην συνέχεια «ανακαλύπτει» και τα θετικά στοιχεία της συμφωνίας (που τα είδε αλήθεια, αφού ακόμη αυτή δεν μορφοποιήθηκε;) και τέλος καταλήγει σε έμμεση πρόσκληση προς την αριστερή πλατφόρμα Λαφαζάνη αλλά και προς όλους, να μην πέσει η κυβέρνηση (σ.σ. που σημαίνει πως θα πέσει κι ο ίδιος από βουλευτής)…

Δεν ξέρει τι να πρωτοθαυμάσει κανείς: Την αφελή προσδοκία (τη δική του και της κυβέρνησης) πως ενώ εμείς αρνηθήκαμε την πρόταση των εταίρων κι αποχωρήσαμε απ΄ τον διάλογο για να κάνουμε «δημοψηφίσματα» με έωλα μάλιστα ερωτήματα, βγαίνοντας παράλληλα απ΄ το πρόγραμμα στήριξης, αυτοί θα συνέχιζαν να μας δίνουν χρήματα; Ή πως έπρεπε να περάσουν έξι μήνες παλινωδιών και τραγελαφικών αστειοτήτων πριν να μας επαναφέρουν στην πραγματικότητα οι Ρώσοι κι οι Κινέζοι με την άρνησή τους για δανεισμό, για να κατανοήσουν ο βουλευτής κι η κυβέρνησή του πως η παραμονή στο ευρώ είναι μονόδρομος κι η έξοδος καταστροφή;
Καλώς ήρθατε (επιτέλους) στην πραγματικότητα κύριε βουλευτά!

Δεν ξέρω κατά πόσο έχασε ή κέρδισε «πόντους» ο βουλευτής με την δήλωσή του αυτή. Αυτό που ξέρω είναι πως ενίοτε η δικαιολογία είναι κατά πολύ χειρότερη απ΄ την ίδια την «πατάτα», ή την κωλοτούμπα, εν προκειμένω. Κι ότι οι σοφοί αρχαίοι μας πρόγονοι που έλεγαν «κρείττον το σιγάν του λαλείν» αλλά κι οι νεότεροι με το αντίστοιχο γνωμικό τους «η σιωπή είναι χρυσός» ή πιο λαϊκά «καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς», κάτι ήξεραν παραπάνω…