Με το χαμόγελο του Ηλία: “Φασούλης ή Μέρκελ;”

ΤΣΑΚΑΛΟΣ ΗΛΙΑΣ

Το ευθυμογράφημα αυτό, γεμάτο απ΄το καυστικό χιούμορ του Ηλία Τσάκαλου είναι κάπως παλιό, απ΄το 2011. Όμως μέρες που είναι, συνεχίζει -δυστυχώς- να είναι τόσο επίκαιρο… Οπότε απολαύστε το:

ΦΑΣΟΥΛΗΣ  Ή   ΜΕΡΚΕΛ ;

Μας  βάζουν που μας βάζουν διλήμματα .  Μας αναγκάζουν που μας  αναγκάζουν να διαλέξουμε . Είπα και εγώ  αφού αναφερθώ σε μια άλλη εποχή  να σας βάλω το επόμενο δίλημμα :  Φασούλης ή  ΜΕΡΚΕΛ;

Όλοι γνωρίζετε την Μέρκελ. Είναι αυτή η Γερμανίδα φροουλάϊν ( η άλλη ήταν η Φρειδερίκω) που στραβομουτσουνιάζει όταν ακούει Ελλάδα, σουβλάκι, τζατζίκι, μουσάκα και  δημόσιο χρέος.  Αυτή που κρατάει ένα βούρδουλα και μας απειλεί ότι θα μας κάνει νταντά, αν δεν μαζέψουμε τα λεφτά για τις μίζες των μιζαδόρων που  αυτοί έδωσαν στις ηγεσίες μας για να αγοράσουμε τα όπλα, τα υποβρύχια, τα τανκς, τα προϊόντα τους,  τα μπιχλιμπίδια τους , τα  κινητά τους και γενικά όλα  αυτά  τα  παλιοσίδερα και  φανταχτερά που φκιάχνουν τα εργοστάσια τους για να μπορούν αυτοί να έρχονται να κάνουν τις διακοπές τους στην Ελλάδα  και να μας ζηλεύουν που ζούμε ζωή  και κότα με το ουζάκι μας , το σκάτς ,το σουβλάκι μας, τις γκομενίτσες μας τις ωραίες, τις ηλιοκαμένες και γενικώς και αορίστως για τα σχετικά με ήλιο, θάλασσα, ατμοσφαίρα, κομπίνες, λουφέδες , δωροδοκίες και  τα πάσης φύσεως εντοπίας παραγωγής προϊόντα.

Τον Φασούλη οι περισσότεροι δεν τον γνωρίζετε. Θα σας το περιγράψω στο περίπου και στην συνέχεια θα μπούμε στο κυρίως θέμα.

Ο Φασούλης ήταν ένας χωροφύλακας με μουστάκι, πηλήκιο και κουμπί  που ανεβοκατέβαινε την αγορά, έκανε ντου στα μαγαζά, ζύγιζε το ψωμί, ζύγιζε τα ζύγια,  έκανε προσθέσεις, αφαιρέσεις ,διαιρέσεις πολλαπλασιασμούς στο λεπτό, πήγαινε στο δικαστήριο μάρτυρας κατηγορίας  με κατηγορούμενους τους εμπόρους και τους καταστηματάρχες. Ήταν η πληγή της κοινωνίας για πάρα πολλά χρόνια στην αγορά της Λευκάδας. Αυτός ήταν ο Φασούλης περιληπτικά που έτσι και έμπαινε στο μαγαζί σου δεν υπήρχε περίπτωση να μην σου βρει λάθος. Ήταν ο τρομοκράτης των δικηγόρων, των εισαγγελέων και των δικαστών γιατί γνώριζε τον αγορανομικό κώδικα απέξω και ανακατωτά. Ήταν σχεδόν το μάτι  του Θεού που προστάτευε  τον φτωχό και τον πεινασμένο.

– τι συνέβη κύριε μάρτυς , ρωτούσε ο πρόεδρος

Ο κατηγορούμενος άρχισε να τρέμει. Ο δικηγόρος ήταν χεσμένος. Ο Εισαγγελέας αμήχανος. Ο Πρόεδρος περίμενε την φωνή του Κυρίου που είχε μπροστά του. Τον πίσω του  δεν τον λογάριαζε και πολύ.

– κύριε πρόεδρε  τη λιμονάδα  βάσει τιμουλογίου  την αγόρασε μιάμιση δραχμή. Δέκα πέντε τα εκατό το περιθώριο κέρδους άρα ήτανε να τη πουλάει ένα ιβδουμήντα πέντε.  του στρογγυλοποιού του τελευταίου  νούμερου προς τα πάν. Άρα να την πουλάει ένα και ουγδόντα.

-και πόσο την πωλούσε κύριε μάρτυς;

-κυρ πρόεδρε είχε στ΄ ταμπέλα τ΄  γραμμένου με τιμπ΄σίρ΄  ένα  ουγδόντα  και  χρέουνε δύου.

Σκασμός στην αίθουσα. Τώρα μιλάει η Φωνή του κυρίου.

– είσαι βέβαιος κύριε μάρτυς ; ρωτούσε ο Εισαγγελέας.

-Βιβαιότατος κύριε εισαγελεύ ,όπως σε γλέπω και με γλέπς

– τι έγραφε  ο τιμοκατάλογος  κύριε μάρτυς; ο δικηγόρος

– ένα κι ουγδόντα.

– Δεν θέλω τίποτε άλλο

Αφού έλεγε  το μακρύ του και το κοντό του ο δικηγόρος, δικαιολογίες της φτήνιας και απεραντολογίες χωρίς περιεχόμενο, το δικαστήριο απεφάσιζε τουλάχιστον ένα με  τρεις μήνες  φυλακή με μετατροπή στις μικροπαραβάσεις  και πρόστιμο τσουχτερό. Ο δικηγόρος πήγαινε τον πελάτη μέχρι την πόρτα της αίθουσας ,τον παρέδιδε στο  όργανο της τάξεως  για τα περαιτέρω λέγοντάς του :

-από τον Φασούλη κανένας δεν γλυτώνει.

Για να δούμε το ρόλο του Φασούλη και το  οικονομικό περιβάλλον  από το 1960 και μετά  στην Ελλάδα.

Εκείνα τα δυστυχισμένα χρόνια χρήματα και δουλειές δεν υπήρχαν. Ο κόσμος την έβγαζε πολύ φτωχικά. Πληρώναμε όχι μόνο τις αμαρτίες της προπολεμικής πτώχευσης , όχι μόνο τον  πόλεμο αλλά και τον εξανδραποδισμό ενός εμφυλίου που διαρκούσε ακόμη με  τους ηττημένους στις φυλακές και στις εξορίες  και τους νικητές  με την βοήθεια των Αγγλοαμερικάνων  στην Κυβέρνηση και τον λουφέ. Ήταν μια δραματική  εποχή.  Όλος ο κόσμος είχε βγει  στον ήλιο και τέντωνε τις αρίδες του  και εμείς εδώ ζούσαμε μέσα στην καταχνιά  της οικονομικής ανέχειας , της κοινωνικής μιζέριας και του κοινωνικού εξαναγκασμού του αστυνομικού κράτους που εγκαταστάθηκε για να  λύσει τα προβλήματα θέσεως  στο Παγκόσμιο Χάρτη της Πατρίδας μας και να  δίνει δουλειά στο διορισμένο από τους Εγγλέζους  Βασιλιά.

Αυτό το κράτος απαντούσε σε όλα με τον Φασούλη.

Δηλαδή με ένα χωροφύλακα που επαγρυπνούσε για την κοινωνική ειρήνη, για την κοινωνική ευταξία ,για την διάθεση και εμπορία  των οικονομικών αγαθών. Όλα υπό καθεστώς, είπαμε, αστυνομικού φόβου που έφτανε μέχρι την «νόμιμη» βία της εξουσίας  του κάθε ενός γραμματισμένου ή αγράμματου  σκουπιδιάρη της  διοικητικής μηχανής.

Όμως αυτό το κράτος, με την σκληρή λιτότητα, για να οργανωθεί, να αναπτυχθεί και λειτουργήσει  σαν κράτος  είχε τον Φασούλη του . Ο Φασούλης όπως καταλαβαίνετε δεν ήταν κάτι ανάλογο του σημερινού Γερμανού. Όχι. Ο Φασούλης ήταν η προσωποποίηση του αστυνομικού κράτους στο λιανοπούλι του μικρεμπόρου και αλλοίμονο όποιος έμπλεκε με  τους υπολογισμούς και τις γνώσεις του. Αλλοίμονο  αν σε βουτούσε ο Φασούλης σε παράβαση.

-Πόσο κάνει αυτό; Πινακίδα; Τιμολόγιο; Βγάλε τα  ζύγια να τα ζυγιάσω. Γιατί ανοίγεις  στις 5; Γιατί λείπει απ΄το ψωμί το ζύγι; Τόσο υπολογισμένη είναι η φρατζόλα σου; Τα μαγαζιά ανοίγουν στις πέντε και μισή. Τέτοια και άλλα που μόνο η γνώση του Φασούλη  μπορούσε να σκεφτεί.

Ο Φασούλης όμως μέσα στην φτώχεια έλεγχε τις τιμές και εμπόδιζε την αισχροκέρδεια κατά το δυνατό. Δεν πουλούσε  5 δρχ τη λίτρα τα ψάρια ο ψαράς και στην πάγκα να φτάνουν με δέκα πέντε. Δεν αγόραζε με  είκοσι λεπτά το κιλό την ντομάτα ο μανάβης και στην πάγκα να φτάνει με  μιάμιση δραχμή. Δεν πουλούσε το αρνί με 5 δρχ ο κτηνοτρόφος και στο τσιγκέλι να φτάνει με   δέκα πέντε. Το  μάτι του Φασούλη ήταν παρόν παντού. Ακόμη και εκεί που δεν έφτανε το μάτι του Θεού ή της Δικαιοσύνης.

Ο Φασούλης εξασφάλιζε την οικονομική ευταξία  και προστάτευε το μικρό εισόδημα από τους κλέφτες και απατεώνες της αγοράς στο βαθμό που του ήταν μπορετό. Προστάτευε γέρους και ορφανά  από τους καρχαρίες.

Για να δούμε την κύρια Μέρκελ.

Ελευθερία της αγοράς κυρά μου. Ναι με τους κλέφτες και τους τοκογλύφους ασύδοτους , χωρίς τον Φασούλη στην αγορά και με κουτσούρεμα του μισθού και των αποδοχών του κάθε νοικοκυριού.

Πώς κυρά μου αντιλαμβάνεσαι την κοινωνία και τους ανθρώπους; πώς αντιλαμβάνεσαι το μέλλον μας ; πώς εσύ κυρά κυβέρνηση αντιλαμβάνεσαι την ελευθερία;  Ελευθερία  και πετσόκομμα του μισθού μας χωρίς Φασούλη δεν μπορεί να γίνει.

Καταλάβετε επί τέλους ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο σαν εκείνη του Διοκλητιανού και η κρίση αντιμετωπίζεται μόνο με αστυνομικά μέτρα.

Αλλά στην  Ελλάδα όλα γίνονται ανάποδα.

Τότε ζητούσαμε ελευθερία και μας έδιναν τον Φασούλη . Τώρα χρειαζόμαστε  τον Φασούλη και μας δίνουν ασύδοτη Ελευθερία!!!!!!!!!!!

Τόσο φαρισαϊκή, ανάλγητη και ετεροχρονισμένη  ηγεσία υπάρχει μόνο στην  Ελλάδα………………………………

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *