FortsaLefkada.gr 
Oι περισσότεροι γνωρίζουμε αυτό το ερειπωμένο κτίριο στην πόλη της Λευκάδας. Βρίσκεται στη συνοικία του Αγίου Νικολάου, πλησίον της αγοράς. Πρόκειται για την Οικία Ζαμπελίων.
Εδώ και ένα χρόνο (;) είχε ανακοινωθεί ότι η επισκευή του κτιρίου εντάχθηκε σε κάποιο πρόγραμμα. Μέχρι σήμερα δεν έχει κουνηθεί φύλλο. Έχει ανακληθεί η απόφαση ένταξής του, επειδή δεν έγιναν από τη μεριά του Δήμου οι απαιτούμενες ενέργειες δημοπράτησης. Το κτίριο είναι ερειπωμένο, ετοιμόρροπο και αφημένο στην φθορά του χρόνου.
Εκτός από το κτίριο, στο πίσω μέρος υπάρχει ένας τεράστιος κήπος, φτάνει μέχρι τον ακάλυπτο χώρο του Κουτσούρια. Ο κήπος μέχρι πέρσι το καλοκαίρι ήταν μια ζούγκλα.
Το περσινό καλοκαίρι άνοιξε ένα καινούργιο καφέ στην αγορά της Λευκάδας. Η αίθουσα του καφέ φτάνει και «βλέπει» στον κήπο της οικίας Ζαμπελίων. Οι ιδιοκτήτες του καφέ καθάρισαν τον κήπο, τον περιποιήθηκαν, έβαλαν λουλουδάκια σε γλαστρούλες, έγινε αγνώριστος. Αν δεν κοιτάξεις από τη μεριά των ερειπίων, αν το μάτι σου σταθεί μόνο στον κήπο, έχεις την αίσθηση πως βρίσκεσαι όχι στο κέντρο της πόλης, αλλά στην εξοχή.
Ρωτήσαμε λοιπόν να μάθουμε γιατί δεν νοικιάζουν τον κήπο από το Δήμο, αφού έχουν κάνει τόση πολλή δουλειά. Μετέτρεψαν μια εστία φιδιών και κουνουπιών που υπήρχε στο κέντρο της πόλης σε ένα πανέμορφο κήπο. Έτσι ο Δήμος θα είχε έναν άχρηστο χώρο πάντα καθαρό και περιποιημένο, θα εισέπραττε χρήματα και οι ιδιοκτήτες του καφέ θα προσέφεραν στον κόσμο μια μικρή όαση, στη θέση μιας ζούγκλας.
Mας απάντησαν πως το είχαν ήδη κάνει, αλλά η απάντηση που πήραν ήταν πως πρόκειται να ξεκινήσουν σύντομα εργασίες! Αυτά το περσινό καλοκαίρι.
Φέτος οι άνθρωποι επανήλθαν στο Δήμο και ζήτησαν την άδεια να χρησιμοποιούν το χώρο, χωρίς κανέναν όρο, ως προς τα χρήματα ή τη διάρκεια της χρήσης. Παρακαλέσαμε τους ιδιοκτήτες να μας δείξουν την απάντηση. Διαβάστε και καμαρώστε ευρύτητα πνεύματος. «Ο χώρος ως προαύλιο της οικίας δεν έχει την έννοια των κοινόχρηστων χώρων που παραχωρούνται σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και κατά συνέπεια δεν μπορεί να παραχωρηθεί.»
Η αναφορά μας στο περιστατικό δεν γίνεται για να δείξει πόσο δίκαιο ήταν το αίτημα της επιχείρησης, ούτε πόσο βλακώδης είναι η απάντηση –δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία ανόητη απάντηση σε αίτημα πολίτη- αλλά τη «δημοσιοϋπαλληλίστικη» νοοτροπία που διακρίνει τους διοικούντες το Δήμο.
Το κτίριο είναι ιδιοκτησία του Δήμου. Κάλλιστα μπορεί να νοικιάσει την αυλή, να το πουλήσει, να κάνει, ό,τι μπορεί και ο κάθε ιδιώτης σε ακίνητό του. Κοροϊδεύουν τον κόσμο λέγοντάς του ότι δεν είναι κοινόχρηστος χώρος, άρα δεν μπορούν. Βεβαίως δεν είναι κοινόχρηστος χώρος -ισχύουν διαφορετικές διατάξεις- αλλά αυτό σε τίποτα δεν αλλάζει την κατάσταση.
Είναι μια πολύ χαρακτηριστική περίπτωση για το πώς εννοούν την αξιοποίηση της περιουσίας του Δήμου, για το τι άποψη έχουν για τη λειτουργία της ίδιας της Αυτοδιοίκησης.
Θυμάστε τα κροκοδείλια δάκρυα που «χύθηκαν» όταν το ΤΑΙΠΕΔ έγραψε στο ενεργητικό του κάποια οικόπεδα της Λευκάδας. Η «αγάπη» για το Δημόσιο που εκφράστηκε τότε με άναρθρες κραυγές, σήμερα γίνεται πράξη. Αξιοποίηση για αυτούς σημαίνει η περιουσία του Δήμου να καταπατείται, να γίνεται ζούγκλα, σκουπιδότοπος, να γίνεται βοσκότοπος. Οτιδήποτε άλλο, είναι ξεπούλημα!
Προλαβαίνουμε τη γενίκευση του τύπου ε, πόσα λεφτά θα έβγαζε ο Δήμος από μια αυλή; Το περιστατικό είναι ενδεικτικό μιας νοοτροπίας, που θέλει το Δήμο μίζερο, επαίτη και εξαρτώμενο από το κεντρικό κράτος. Μια εξάρτηση που ευνοεί τη ρεμούλα, τη γραφειοκρατία, τον παραγοντισμό, τη διαφθορά την αδιαφάνεια, τις εργολαβίες.
Η Δημοτική αρχή αποφάσισε να μην φέρει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο ώστε να τοποθετηθούν όλες οι παρατάξεις και εκεί να εκθέσουν και οι ίδιοι τους λόγους άρνησης τους. Να εξηγήσουν γιατί αρνούνται να μπουν χρήματα στο ταμεία του Δήμου. Αποφάσισε πως δεν χρειάζεται έσοδα, παρότι υπάρχει ανθρωπιστική κρίση, παρότι έχει κοπεί το 60% της κρατικής χρηματοδότησης. Θέλει την περιουσία του Δήμου λογγομένη, και εγκαταλειμμένη, παρά να συνεργαστεί με τον μπαμπούλα που λέγεται ιδιωτική πρωτοβουλία.
Ο Δημοτικός
(Πηγή:www.aromalefkadas.gr)
