Λένε πως για να γνωρίσεις τo πραγματικό ποιον κάποιου πρέπει να του δώσεις εξουσία. Ο βουλευτής μας λοιπόν, εκτός που πήρε την εξουσία, (το γιατί την πήρε βέβαια είναι ένα άλλο ζήτημα), μας προέκυψε ανέλπιστα και …πολυθεσίτης. Τρία σε ένα παρακαλώ! Γιατί εκτός ότι βγήκε βουλευτής, δεν φτάνει που δεν παραιτήθηκε από περιφερειακός σύμβουλος, αλλά διεκδίκησε επιπλέον (κι επέτυχε) να γίνει και πρόεδρος στον τοπικό Ιατρικό Σύλλογο!!
Αν η περίπτωση σας θυμίζει κάτι από Στάλιν, Τσαουσέσκου, Βορειοκορεάτη «πρόεδρο» ή τον δικό μας τον αείμνηστο Γιώργο (εννοώ τον Παπαδόπουλο, απ΄ τον οποίο, όπως θα θυμούνται οι μεγαλύτεροι, στο τσακ γλίτωσε ο …Αρχιεπισκοπικός θρόνος), θα τον έχετε παρεξηγήσει. Γιατί τα κίνητρά του, όπως τουλάχιστον λένε οι φίλοι του, είναι εντελώς αγνά και ξεκάθαρα αλτρουϊστικά: Να προσφέρει το κάτι παραπάνω στον τόπο του, θέλει ο άνθρωπος! Πως όμως θα καταφέρει να κρατήσει τρία καρπούζια στην ίδια μασχάλη, τη στιγμή που όλοι οι υπόλοιποι δεν μπορούμε ούτε δύο, αυτό προφανώς έχει να κάνει με τις ξεχωριστές προσωπικές του ικανότητες. Τώρα βέβαια -κυβέρνηση κι ο ίδιος- βρίσκονται ακόμα στην προθέρμανση. Οσονούπω όμως, που θ΄ αρχίσουν να παίζουν τους «βαριούς» σκοπούς τα όργανα, τότε να δούμε το ταλέντο του στο χορό. Λίγη υπομονή μόνο χρειάζεται…
Όπως λοιπόν λένε οι “δικοί του” άνθρωποι, ο μοναδικός λόγος που όχι μόνο κράτησε αλλά κι αύξησε τις καρέκλες του, ήταν για να μπορεί να προσφέρει (σε μας υποθέτω) περισσότερα. Κι έχοντας αυτή τη λογική, είναι προφανές πως εννοεί ότι αν παραιτούνταν κι έμπαινε ο πρώτος επιλαχών περιφερειακός σύμβουλος στη θέση του, ή αν γίνονταν κάποιος άλλος γιατρός πρόεδρος στο Σύλλογο, δεν θα τα κατάφερναν τόσο καλά όσο ο ίδιος! Μιλάμε για τον ορισμό της μετριοφροσύνης δηλαδή, αν καταλάβατε…
Η μεγαλύτερη πλάκα όμως θα γίνει τώρα, που υποχρεωτικά πλέον θα ξεκινήσουν οι σοβαρές προσπάθειες για ενίσχυση του Νοσοκομείου (με γιατρούς και νοσηλευτές κι όχι βέβαια με σχολικούς φύλακες), γιατί ο κίνδυνος του κλεισίματος λόγω των ελλείψεων είναι άμεσος. Προσέξτε λοιπόν τι είναι το πιθανότερο να συμβεί: Οι γιατροί του Νοσοκομείου θα πιέζουν τους συναδέλφους τους στο Δ. Σ. του Ιατρικού Συλλόγου προκειμένου (αυτοί σαν θεσμικό όργανο που είναι) να ενεργήσουν για να έρθουν κι άλλοι συνάδελφοί τους. Αυτοί με τη σειρά τους θα αναθέσουν στον πρόεδρό τους να πιέσει αρμοδίως για προσλήψεις. Ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου θα …επισκεφθεί και θα ενημερώσει τον αρμόδιο περιφερειακό σύμβουλο – δηλαδή τον εαυτό του- κι ύστερα κι οι δυο μαζί θα επισκεφθούν τον …βουλευτή, για να του ζητήσουν να πιέσει την κυβέρνηση και τον υπουργό! Αυτός, όπως το συνηθίζουν οι βουλευτές, θα τους διαβεβαιώσει πως θα λύσει το πρόβλημα άμεσα. Επειδή όμως η βουλευτική αξιοπιστία έχει πάει στα …τάρταρα τα τελευταία χρόνια και δεν πολύ-πείθει, ίσως να μην πεισθούν απ΄ τις βουλευτικές διαβεβαιώσεις οι δυο επισκέπτες του (ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου κι ο περιφερειακός σύμβουλος, για να μην ξεχνιόμαστε) και να του ζητήσουν να τον συνοδεύσουν κι οι ίδιοι στον υπουργό! Έ, μόλις ο υπουργός λοιπόν δει τον τρισυπόστατο επισκέπτη του, αποκλείεται να μην του κάνει το χατίρι!
Και κάπως έτσι, μετά απ΄ όλη αυτή την κινητοποίηση, είναι απολύτως βέβαιο πως το πρόβλημα θα λυθεί άμεσα κι όλοι οι Λευκαδίτες θα μπορούμε πλέον ν΄ αρρωστήσουμε με την άνεσή μας…
Συμπατριώτες καληνύχτα σας.
Υ.Γ. Μόνο που αν αληθεύει αυτό που έγραψε κάποιο πολύ φιλικό του μέσο, (πως του έκλεψαν στο Μετρό το κινητό και το πορτοφόλι, αν βέβαια δεν πρόκειται για κανένα …επικοινωνιακό τερτίπι, γιατί ποτέ δεν ξέρεις), τον έκαψε τον άνθρωπο. Γιατί άντε τώρα εμείς να ησυχάσουμε πως θα προστατέψει το Νοσοκομείο μας απ΄ το κλείσιμο κι εμάς απ΄ τους διεθνείς τοκογλύφους, κάποιος που δεν μπορεί να προστατέψει ούτε το πορτοφόλι και το κινητό του…