Η αλήθεια για την υποθαλάσσια ζεύξη (άρθρο του Ν. Γαζή)

Του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ
Έχω την αίσθηση πως οι προσδοκίες των Λευκαδιτών απ’ την σημερινή δημοτική Αρχή ήταν εξ αρχής περιορισμένες. Κι αυτό σ΄ένα βαθμό συμπεραίνεται κι απ΄ το μικρό ποσοστό των πολιτών των οποίων ήταν η πρώτη επιλογή (κατά την πρώτη Κυριακή) η σημερινή δημαρχιακή παράταξη. Βέβαια με την βοήθεια του ισχύοντος εκλογικού νόμου, το μειονέκτημα των 8 και κάτι μονάδων της πρώτης Κυριακής μετατράπηκε σε ισόποση υπεροχή την δεύτερη Κυριακή των τελευταίων δημοτικών εκλογών. Για να συμβεί όμως αυτό -όπως υποστηρίζουν πολλοί συμπατριώτες μας- χρειάστηκε, εκτός απ΄ τις γενικότερες ευνοϊκές συγκυρίες, να οργανωθούν και να πραγματοποιηθούν πολλές υπόγειες διαδρομές και μεθοδεύσεις.
Μίλησα με πολλούς απ΄ αυτούς τους συμπατριώτες και κατά την εκλογική και την μετεκλογική περίοδο. Μίλησα όμως μαζί τους και πιο πρόσφατα, όταν τέθηκε το ζήτημα της υποθαλάσσιας ζεύξης και της μαρίνας μέγκα-γιώτ στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτό που αποκόμισα απ΄ όλες αυτές τις συζητήσεις, ήταν πως θεωρούν την υπόθεση της υποθαλάσσιας ζεύξης σαν την κεντρική και κορυφαία προεκλογική μεθόδευση, προκειμένου να πληγεί η υποψηφιότητα Μαργέλη κατά τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές!
Η τελευταία πράξη του «δράματος» όμως, γιατί τελικά περί δράματος της Λευκάδας εκτιμώ πως πρόκειται, παίχθηκε στο προχθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο, όπου φαίνεται πως μπήκε οριστικά ταφόπλακα σε μια διακομματική προσπάθεια δεκαετιών, που αποσκοπούσε στην μόνιμη και αδιάκοπτη υποθαλάσσια οδική ζεύξη της Λευκάδας με την απέναντι ξηρά! Κι αν η πλειοψηφία των πολιτών της Λευκάδας, λόγω των χαμηλών προσδοκιών τους (όπως προείπαμε) θα μπορούσαν σχετικά εύκολα να συγχωρήσουν την ανυπαρξία έργου της δημοτικής μας Αρχής, έχω την γνώμη πως ποτέ δεν θα της συγχωρήσουν την καταστροφική εμπλοκή της στην ακύρωση του σημαντικότερου αναπτυξιακού έργου που σχεδιάστηκε ποτέ για τον τόπο!
Ας θυμηθούμε όμως πως ξεκίνησε και πως εξελίχθηκε αυτή η υπόθεση, πριν να καταλήξει στην απίστευτη και ολέθρια προχθεσινή απόφαση: Από την δεκαετία του 80 ήταν που ξεκίνησε σαν οραματισμός αρχικά -και σαν προσπάθεια στην συνέχεια- να συνδεθεί οδικά με μόνιμο και αδιάκοπτο τρόπο η Λευκάδα με την ηπειρωτική Ελλάδα. Αφού λοιπόν με το πέρασμα του χρόνου το πράγμα έγινε αντικείμενο εκτεταμένων και διεξοδικών συζητήσεων αλλά και των απαραίτητων μελετών, έχοντας περάσει κατ΄ επανάληψη με ομόφωνες συνήθως αποφάσεις απ΄ όλα τα θεσμοθετημένα (και διακομματικά) όργανα της διοίκησης και (κυρίως) της τοπικής αυτοδιοίκησης, αποφασίστηκε η υποθαλάσσια ζεύξη σαν ο προσφορότερος τρόπος σύνδεσης, επειδή μεταξύ των άλλων θα άφηνε σχεδόν ανέπαφο το νησιώτικο περιβάλλον του τόπου μας και παράλληλα θα εξασφάλιζε ανεμπόδιστη κι αδιάκοπτη (και) την θαλάσσια κυκλοφορία!
Κι ενώ το έργο της υποθαλάσσιας ζεύξης, αφενός λόγω της οικονομικής κρίσης και στενότητας που εν τω μεταξύ είχε ενσκήψει κι αφετέρου λόγω της σύγχρονης αντίληψης -που θέλει τα έργα να τα πληρώνουν αυτοί που τα χρησιμοποιούν κι όχι ο λαός στο σύνολό του- είχε μπει στην τελική ευθεία για να γίνει με ΣΔΙΤ (και αυτοχρηματοδότηση), φθάσαμε πριν από ένα χρόνο περίπου στην προεκλογική περίοδο των πρόσφατων δημοτικών εκλογών.
Εντελώς αναίτια και αιφνίδια λοιπόν, στις 8 Απριλίου 2014, ο τότε βουλευτής Θοδωρής Σολδάτος στέλνει στα τοπικά Μ.Μ.Ε ένα δελτίο τύπου δια του οποίου «ανοίγει το θέμα της ζεύξης και των διοδίων, προσκαλώντας τους φορείς του Νομού σε συνδιαμόρφωση γνώμης» όπως ακριβώς αναφέρει ο τίτλος του. Και μαζί τους κοινοποιεί και μια επιστολή του που έχει ήδη αποστείλει σε όλους τους φορείς της Λευκάδας, από τον Δήμαρχο και το Δ.Σ. μέχρι τον Δικηγορικό και τον Ιατρικό Σύλλογο(!) στην οποία θέτει το ερώτημα κατά πόσο είναι σύμφωνοι με ένα έργο (που έχει συζητηθεί και μελετηθεί επί δεκαετίες), έχει οριστικά αποφασισθεί και ήδη βρίσκεται στην τελική φάση πριν την κατασκευή του!
Ο δήμος Λευκάδας πάλι, σαν έτοιμος από καιρό, έχει ήδη συντάξει (από τις 4 Απριλίου 2014(!) την σχετική «πρόσκληση της Αριθμ. 11ης/2014 Συνεδρίασης Δημοτικού Συμβουλίου της 9-4-2014» της οποίας το 1ο θέμα [μεταξύ των 43(!) συνολικά θεμάτων] της ημερήσιας διάταξης είναι: Συζήτηση και λήψη απόφασης Δ. Σ. για το έργο «Υποθαλάσσια Ζεύξη Λευκάδας – Αιτωλοακαρνανίας»!
Έχει αρχίσει να γίνεται φανερό λοιπόν στους πιο ψυλλιασμένους, πως η υπόθεση της ζεύξης είχε επιλεγεί για να παίξει άλλο ρόλο, εντελώς άσχετο από τις ανάγκες και με την ανάπτυξη της Λευκάδας. Και λίγο αργότερα έγινε φανερό και ξεκάθαρο, πως θα αποτελούσε την αιχμή του δόρατος της προεκλογικής περιόδου, προκειμένου να πληγεί ο συγκεκριμένος υποψήφιος των δημοτικών εκλογών που προαναφέραμε.
Θα ήταν όμως χρήσιμο ν΄ ανοίξουμε μια παρένθεση εδώ και να θυμηθούμε δυο πράγματα: Πρώτον την έντονη κι απροκάλυπτη πολεμική που είχε ξεκινήσει ο τότε δήμαρχος κατά του υποψηφίου δημάρχου Σ. Μαργέλη, επειδή προφανώς θεώρησε πως η επανενεργοποίησή του στα δημοτικά πράγματα έπληξε την δική του προοπτική και δεύτερον τον ένθερμο και ενεργό ρόλο του τότε βουλευτή να κατεβάσει η Νέα Δημοκρατία δικό της ψηφοδέλτιο στις δημοτικές εκλογές, παρότι ήταν εξόφθαλμο πως το εγχείρημα αυτό – χωρίς να έχει καμιά τύχη το ίδιο- θα μετέφερε απλά το πλεονέκτημα από τον υποψήφιο του χώρου της (τότε) συγκυβέρνησης, στον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ! Αυτοί που υποστηρίζουν τη θεωρία (της μεθόδευσης), θεωρούν κομβικό στοιχείο στην υπόθεση και την  φιλική σχέση των παλαιών συμμαθητών (βουλευτή και δημάρχου) και δεν είναι λίγοι όσοι έχουν την άποψη πως παρότι οι δυό τους δραστηριοποιούνταν σε αντίπαλους πολιτικά χώρους, αρκετές φορές έχουν συνεργαστεί μυστικά και σε προσωπικό επίπεδο μεταξύ τους…  Κλείνει η παρένθεση.
Έγινε λοιπόν η συζήτηση για την υποθαλάσσια στο Δ.Σ της 9ης Απριλίου 2014 και η απόφαση (με αριθμό 109/2014) που ελήφθη με μεγάλη πλειοψηφία -και την οποία ψήφισε ομόφωνα και η (τότε) παράταξη του σημερινού δημάρχου- τάσσονταν υπέρ της υποθαλάσσιας ζεύξης, εξαίροντας μάλιστα τα πλεονεκτήματά της στην αναπτυξιακή προοπτική του τόπου . Έπρεπε όμως αυτή να γίνει με δημόσιους πόρους ή Ευρωπαϊκά κονδύλια, ν΄ αποσυνδεθεί από την παράλληλη κατασκευή της Μαρίνας για μέγα-γιώτ και να μην επιβληθούν διόδια, έλεγε η απόφαση! Μ΄ άλλα λόγια και για όσους έχουν κάποια ιδέα για το πώς γίνονται σήμερα τα δημόσια έργα, οι προϋποθέσεις που έθετε εκείνη η απόφαση ήταν μάλλον ανεφάρμοστες για ένα έργο που έχει ήδη μελετηθεί κι έχει δρομολογηθεί εντελώς διαφορετικά, οπότε ουσιαστικά του άναβε κόκκινο!
Έτσι και με πολύ έντεχνο ομολογουμένως τρόπο, η υποθαλάσσια ζεύξη μπήκε απ΄ το παράθυρο στο επίκεντρο του προεκλογικού αγώνα, ανοίγοντας παράλληλα διάπλατα την πόρτα σε πρωτοφανούς σκληρότητας πολεμικές και πέραν των ορίων συκοφαντικές επιθέσεις κατά του συγκεκριμένου υποψηφίου, ο οποίος ενορχηστρωμένα πλέον και πέρα απ΄τα καθιερωμένα προεκλογικά στάνταρντ, απροκάλυπτα χαρακτηρίζονταν σαν ο υποψήφιος που ήταν διαπλεκόμενος με τους εργολάβους και που (δήθεν) λειτουργούσε για τα δικά τους συμφέροντα!
Πρώτη άνοιξε το χορό προς αυτή του είδους την πολεμική, μ’ έναν πρωτοφανή κι απίστευτο τέτοιο λίβελο που δημοσιεύτηκε στα τοπικά μέσα, η συνεργαζόμενη με τον ΣΥΡΙΖΑ «Σ. Ε. (σ.σ. συντονιστική επιτροπή) των ΑΝΕΛ» Λευκάδας, στις 10 Απρίλη 2014! Επακολούθησαν κι άλλα πολλά δημοσιεύματα από πλευράς υποψηφίων στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ολόκληρη η ρητορική των Συριζαίων στην προεκλογική περίοδο, συντηρούσε με ευθείες αναφορές ή υπονοούμενα το θέμα της υποθαλάσσιας ζεύξης και της υποτιθέμενης διαπλοκής που τη συνοδεύει, σαν το κυρίαρχο θέμα ολόκληρης της προεκλογικής περιόδου…
Όπως ήταν φυσικό, η λογική αυτής της ρητορικής πέρασε και σε πολλούς απ΄ τους ψηφοφόρους. Και παρότι δεν θα έλεγα πως από μόνη της αυτή καθόρισε το αποτέλεσμα, δεν υπάρχει αμφιβολία πως το επηρέασε σε πολύ σημαντικό βαθμό.
Οι εκλογές πέρασαν, η ρητορική όμως παρέμεινε και λόγω της δυναμικής που απέκτησε στην προεκλογική περίοδο, συνέχιζε να δηλητηριάζει τη σκέψη των απλών ανθρώπων… Και κάπως έτσι φτάσαμε στο χθεσινό δημοτικό συμβούλιο, όπου με μεγάλη ομολογουμένως έκπληξη είδαμε αρκετούς απ΄ τους δημοτικούς συμβούλους, όχι μόνο να εγείρουν αντιρρήσεις για τον τρόπο κατασκευής της (με ΣΔΙΤ) αλλά ν΄ αμφισβητούν πλέον ακόμη και την χρησιμότητά της! Είδαμε ακόμη την δημοτική Αρχή (κι όλους τους παλιούς δημοτικούς της συμβούλους) ν΄ αλλάζουν ριζικά την άποψη που αβίαστα είχαν ψηφίσει τον τελευταίο Απρίλη και τον ίδιο το δήμαρχο να λοιδορεί (μιλώντας για κωλοτούμπα!) τον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν αυτός -σε μια ύστατη προσπάθεια συναίνεσης για να μην χαθεί το έργο- αποδέχτηκε και συμφώνησε με όλες τις προϋποθέσεις και τους περιορισμούς που οι ίδιοι είχαν βάλει τον περασμένο Απρίλη! “Δεν μας χρειάζεται τελικά η υποθαλάσσια ζεύξη“, ήταν η νέα άποψη που κατέθεσαν οι αιρετοί της πλειοψηφίας! Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική: Έντονα κομματικοί οι άνθρωποι και λειτουργώντας περισσότερο σαν τοπικοί αντιπρόσωποι του κυβερνώντος κόμματος παρά σαν δημοτική Αρχή Λευκάδας, με τίποτε δεν ήθελαν να φέρουν την (ομογάλακτη) κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε δύσκολη θέση, ζητώντας της να εκτελέσει το έργο με τις (σχεδόν ανύπαρκτες) δημόσιες επενδύσεις… Που σημαίνει ότι η αλήθεια είναι πως ο δήμαρχος ήταν αυτός που έκανε την μεγάλη κωλοτούμπα τελικά!
Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι, πως χθες είδαμε να μεταστρέφονται κατά του έργου και άνθρωποι που, όχι μόνο είχαν το ψηφίσει κατά το παρελθόν, αλλά είχαν διακριτό και ενεργό πολιτικό ρόλο τότε σε σώματα της αυτοδιοίκησης που είχαν ψηφίσει ομόφωνα την κατασκευή της με ΣΔΙΤ! Μιλάμε δηλαδή για πρωτοφανείς και Οβιδιακές μεταμορφώσεις, που ερμηνεύονται μόνο απ΄ την (τωρινή) μεταστέγασή τους στον ΣΥΡΙΖΑ…
Όμως πέρα απ΄ αυτά, στο προχθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο ακούστηκαν τόσο απίστευτοι παραλογισμοί, που αναρωτιέται κανείς αν όντως αυτά ταιριάζουν σε σοβαρούς ενήλικες που έχουν μάλιστα εμπειρία στην αυτοδιοίκηση: Ο ένας μιλούσε για άλλες σημαντικότερες ελλείψεις που έχει ο τόπος και οι οποίες κατά την άποψή του προηγούνται κι έφερνε σαν παράδειγμα την διαχείριση των απορριμμάτων, τους βιολογικούς καθαρισμούς, την ανάπτυξη των ορεινών δήμων και άλλα τέτοια δραματικά. Λες και τα χρήματα για το κάθε έργο δίνονται στο χέρι σε μετρητό, οπότε αυτός που τα παίρνει έχει την ευχέρεια να τα διαχειριστεί όπου και όπως θέλει!
Άλλος, εξίσου έμπειρος κι αυτός, έλεγε πως συμφωνεί μεν με την υποθαλάσσια, αλλά να λειτουργεί χωρίς διόδια κι ακόμη να μην γίνει η μαρίνα των μεγα-γιώτ στην πόλη αλλά μια δεύτερη μαρίνα στο …Βλυχό! Λες και δεν γνώριζε πως το έργο ή θα γίνει όπως έχει μελετηθεί (κι εγκριθεί) ή απλά δεν θα γίνει καθόλου! Γιατί αν ένα έργο που είναι στην δημοσιες φάση του συγκεκριμένου αποπειραθείς να το ξανακουβεντιάσεις, θα πρέπει «φτου κι από ξαρχής» να επανασχεδιαστεί, να ξαναγίνουν οι απαραίτητες μελέτες, να ξανα-ληφθούν οι απαραίτητες εγκρίσεις και περίμενε άλλα τριάντα χρόνια δηλαδή! Αφήστε δε το άλλο που είναι το κυριότερο, πως έργα με (τις ανύπαρκτες πλέον) δημόσιες επενδύσεις, απλά δεν γίνονται…
«Ανατρίχιασα μ’ αυτά που άκουγα…» μου εκμυστηρεύτηκε σοβαρός (ραδιοφωνικός) ακροατής της σχετικής συζήτησης, που δυσκολεύονταν να πιστέψει πως όλα αυτά τα πράγματα λέγονταν σε συνεδρίαση του Δ.Σ…
Μετά απ’ αυτή την εξέλιξη, έχω την βεβαιότητα πως πρέπει να αποχαιρετίσουμε οριστικά την υποθαλάσσια ζεύξη! Δυο σπουδαιότατα αναπτυξιακά έργα λοιπόν, (η υποθαλάσσια κι η μαρίνα των μέγκα γιώτ) θυσιάστηκαν στο βωμό των εκλογικών σκοπιμοτήτων και μια μοναδική ευκαιρία ν΄ αποκτήσουμε δυο σπουδαίες υποδομές, χάνεται πνιγμένη στις μεθοδεύσεις και στις ιδεοληψίες της δημαρχιακής παράταξης. Κι επειδή πιστεύω πως σε κάποια χρόνια, όταν οι σκοπιμότητες που τώρα υπονόμευσαν κι ακύρωσαν αυτά τα έργα θα έχουν εκλείψει και θα συνειδητοποιηθεί η μεγάλη απώλεια, τότε κάποιοι αντί να ντρέπονται για τον ρόλο τους, όπως θα έπρεπε, είναι βέβαιο πως θα σφυρίζουν αδιάφορα. Γι αυτό θεώρησα χρέος μου να καταγράψω εδώ τα γεγονότα, κι ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του…