FortsaLefkada.gr 
Ωδή στον συγχωριανό μου ποιητή
(στον αγαπημένο του ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο)
*
Πως κείτεσαι ανάσκελα, που τρέχει ο λογισμός σου;
Γιατί τον ουρανό κοιτάς κι όχι τους Λευκαδίτες
π΄ αδιάντροποι σε γκρέμισαν απ΄ το χτιστό θρονί σου
απ΄ όπου τους αγνάντευες σχεδόν έναν αιώνα;
*
Ολόγυρά σου εσκαφές και φράχτες καρφωμένοι
να κρύβουν την κακομοιριά, την ύβρη τους σε σένα
τον πρύτανη της ποίησης, καμάρι της Λευκάδας,
κορώνα Νιοχωρίτικη, της Μαδουρής αστέρι!
*
Κι αφού πρώτα σε πέταξαν σαν τρίχ΄ απ΄ το ζυμάρι
ξετσίπωτοι και ασεβείς, αγράμματοι, χαχόλοι,
απόκαμαν το έγκλημα βάζοντας σάβανό σου
ένα κομμάτι νάΰλον μην τύχει και μουσκέψεις
απ΄ τη βροχή που πρόβλεψε πως θα ΄ρθει το δελτίο…
Νίκος Γαζής
(Η φωτογραφία του τίτλου είναι από το Άρωμα Λευκάδας)
