Ράβε – ξύλωνε…

Του Νίκου Γαζή
nikosfgazis@gmail.com

Επιτέλους, λύθηκε το μυστήριο της εξέδρας του Αγίου Μηνά! Και δεν πρόκειται για κεραία με τους δορυφόρους ή τους εξωγήινους, ούτε για μελλοντικό μαυσωλείο, ούτε για βάθρο εκφώνησης προεκλογικών λόγων, ούτε για βαρέλια τροχονόμων, ούτε για αστυνομικό αντιδιαδηλωτικό πολυβολείο! Επρόκειτο απλά για βάση υπογειοποιημένων κάδων σκουπιδιών, έστω κι αν στο υπόγειο αυτό …ανέβαινε(!) κανείς με τα τρία σκαλοπάτια της εξέδρας!
Το παράλογο δε του πράγματος, να …ανεβαίνεις δηλαδή στο υπόγειο με τρία σκαλοπάτια, όπως εξήγησε με πολύ φυσικότητα ο αρμόδιος αντιδήμαρχος σε πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο, οφείλονταν απλά στο ότι οι αρμόδιοι φωστήρες του δήμου, μη έχοντας ιδέα που περνάνε αγωγοί και καλώδια, σχεδίασαν την υπογειοποίηση δυο κάδων σ’ εκείνο το σημείο, έτσι στα κουτουρού! Κι όταν ο εγκαταστάτης εργολάβος σκάβοντας βρήκε κάποιον άγνωστης προέλευσης και χρήσης διερχόμενος αγωγό, πριν φθάσει στο προβλεπόμενο βάθος, αντί να χώσουν την τρύπα και να πάνε παραπέρα να φυτέψουν τους κάδους τους, η απόφαση που ελήφθη (από ποιόν άραγε;) ήταν να μην προχωρήσει η εγκατάσταση βαθύτερα και να τοποθετηθούν οι κάδοι εκεί και μέχρι εκείνο το βάθος. Κάπως έτσι λοιπόν μας προέκυψε η ιστορική εκείνη εξέδρα καταμεσίς του δρόμου που οδηγεί στο Νοσοκομείο, για την οποία τόσος λόγος έγινε!
Ελάτε όμως που κάποιος εκ των φωστήρων του δήμου είχε μια μεταγενέστερη ανακάλυψη (ή μήπως αποκάλυψη σαν σε όραμα;) ότι ο αγωγός που βρέθηκε στο σημείο εκείνο είναι της αποχέτευσης, (ανέκαθεν δημοτικής υπηρεσίας δηλαδή), κι είναι ανενεργός! Οπότε αλλάζουν άρδην οι αποφάσεις, (από ποιον άραγε;), είχε γραφεί και για την εξέδρα ότι είχε γραφεί και αποφασίζεται να γκρεμιστεί πάραυτα η εξέδρα και να τοποθετηθούν οι κάδοι απ’ την αρχή, πλην όμως, στο σωστό (δηλαδή στο αρχικό) βάθος υπογειοποίησης!
Η νέα επιχείρηση ξεκίνησε υπό τις άμεσες οδηγίες του κ. δημάρχου, οπότε καμία έκπληξη, όταν κατά την εκβάθυνση του λάκκου ξαφνικά πλημμύρισε σύμπασα η περιοχή με νερό! Ήταν προφανές πως η εσκαφή σκόνταψε στο δίκτυο ύδρευσης, κατέστρεψε έναν αγωγό (!) της και σε λίγο η οδός Αρ. Βαλαωρίτου (δηλαδή ο δρόμος του Νοσοκομείου) συναγωνίζονταν επάξια σε ροή τον ποταμό Λούρο! Μ’ άλλα λόγια, αποδείχτηκε πως οι αρμόδιοι φωστήρες του δήμου αγνοούσαν και τούτη την ύπαρξη του αγωγού ύδρευσης, μιας ακόμη ανέκαθεν δημοτικής επιχείρησης δηλαδή…
Δεν έχει έννοια νομίζω να πούμε εδώ πως διακόπηκε η ύδρευση ολόκληρης της περιοχής για πολλές ώρες, ούτε πως εκατοντάδες κυβικά μέτρα πολύτιμου πόσιμου νερού σπαταλήθηκαν πλημμυρίζοντας τους δρόμους μέχρι την Μητρόπολη και τον ΟΤΕ. Όμως δεν είναι δυνατόν να μην ανησυχούμε σοβαρά για το μέλλον αυτής της πόλης που φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια πορεύεται με τον αυτόματο πιλότο και με την καλή της (μέχρι στιγμής) τύχη.
Οι αρμόδιοι φωστήρες πάντως συνεχίζουν απτόητοι και λες και το κάνουν επίτηδες, (πράγμα που καθόλου δεν αποκλείεται, αφού ο ψυχισμός των ανθρώπων είναι μυστήρια υπόθεση), τοποθέτησαν τους επίμαχους κάδους πάλι στη μέση του δρόμου και (ξανά) πολύ πιο πάνω απ’ το οδόστρωμα! Μοναδική διαφορά, πως τώρα η υψομετρική διαφορά δεν περιβάλλεται από τσιμεντένια εξέδρα με σκαλοπάτια, αλλά σβήνεται απαλά με τσιμεντένια ράμπα! Και με τα σιδερένια κάγκελα που τοποθετήθηκαν ακόμα πιο έξω απ’ ότι τα όρια της παλιάς εξέδρας, ολοκληρώθηκε η κωμωδία του ράβε-ξήλωνε, έστω κι αν ο δρόμος του Νοσοκομείου περιορίζεται τώρα κατά πλάτος, ακόμη περισσότερο απ’ ότι πριν…
Το καίριο ερώτημα όμως που προκύπτει πλέον είναι άλλο: Πόσο φρόνιμο και πόσο ασφαλές είναι να περνάει ένας αγωγός ύδρευσης (και μάλιστα επισκευασμένος), τόσο κοντά σε μια σταθερή πηγή μόλυνσης όπως (θα) είναι τα σκουπίδια; Και επειδή η ανικανότητα, η μακαριότητα κι η ξεροκεφαλιά των αρμοδίων στον δήμο φαίνεται να μην έχουν όρια, μήπως είναι πλέον αρμοδιότητα (μόνο) του κ. Εισαγγελέα η προστασία της δημόσιας υγείας;