Ανακοίνωση-διαμαρτυρία κατοίκων και ιδιοκτητών Απόλπαινας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ- ΑΙΤΗΜΑ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ – ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΑΠΟΛΠΑΙΝΑΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

Η Επιτροπή κατοίκων – Ιδιοκτητών, διαμαρτύρεται για την αδιαφορία και κωλυσιεργία τόσο του Δημάρχου και Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδας, όσο και των υπηρεσιών τους. Πάνω από ένα χρόνο μεγάλος αριθμός κατοίκων ανά τακτά χρονικά διαστήματα στέλνουμε αιτήματα, ανακοινώσεις, κάνουμε παραστάσεις τόσο στους ίδιους προσωπικά όσο και στις αρμόδιες υπηρεσίες και το μόνο που έχουμε λάβει είναι κάποια λιγοστά δημόσια έγγραφα (όχι όλα) και μάλιστα ύστερα από εισαγγελική παραγγελία.

Είναι πρωτοφανής η αδιαφορία των εκλεγμένων τοπικών αρχών σ’ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που θα επιβαρύνει όχι μόνο τους κατοίκους του οικισμού της Απόλπαινας αλλά και ολόκληρου του νησιού και των χιλιάδων επισκεπτών που διέρχονται από τον συγκεκριμένο δρόμο ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Και λέμε πρωτοφανής διότι ενώ λίγες μέρες μετά το θανατηφόρο ατύχημα που συνέβηκε στο συγκεκριμένο σημείο, (4^ο κατά σειρά σε λίγα χρόνια), τους επισκεφτήκαμε προκειμένου να τους υπενθυμίσουμε να πράξουν αυτά που προφορικά και με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου αποφάσισαν και που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια του δρόμου και τους περιβάλλοντος, συνεχίζουν να αδιαφορούν και να υποτιμούν την νοημοσύνη μας.

Η Πολεοδομία δεν μπήκε στον κόπο να μας απαντήσει και εντελώς τυχαία ενημερωθήκαμε πως ο κ. Ζουριδάκης διάβαζε αυτολεξί την απάντηση στο Δ.Σ., ενώ εμείς δεν είχαμε λάβει απολύτως τίποτε. Όταν δε, εκπρόσωπός μας του ζήτησε αντίγραφο δικαιολογήθηκε πως δεν κρατάει τα έγγραφα μετά τα Δημοτικά Συμβούλια, με αποτέλεσμα να μπούμε στη διαδικασία να καταθέσουμε νέο αίτημα (28-6-22). Απάντηση λάβαμε στις 12 Ιουλίου συνολικά δηλ. μετά από 9 ολόκληρους μήνες και όπου πάλι με έκπληξη διαπιστώσαμε πως ο κ. Ζουριδάκης στο Δημοτικό Συμβούλιο ΔΕΝ διάβασε την τελευταία και ουσιαστικότερη παράγραφο στην οποία αναφέρονταν ο νέος αριθμός προέγκρισης αναθεώρησης και για την οποία θα προβάλλουμε νέες ενστάσεις.

Εύλογα Ερωτήματα:

Α)Γιατί ο Αντιδήμαρχος Πολεοδομίας κ. Ζουριδάκης δεν διάβασε την τελευταία και ουσιαστικότερη παράγραφο απάντησης της Πολεοδομίας;

Β)Τι θα συνέβαινε αν εμείς επαναπαυόμασταν στην αγόρευση του κ. Ζουριδάκη στο Δ.Σ.; Ενδεχομένως να μην μαθαίναμε ποτέ για τις νέες εκδοθείσες άδειες;

Το Δ.Σ. της ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ με Πρόεδρο τον κ. Λήγδα δεν μπήκε ποτέ στον κόπο όχι μόνο να συνεδριάσει και να γνωμοδοτήσει όπως εδώ και ένα χρόνο έχουμε ζητήσει και όπως είναι υποχρεωμένο να κάνει, αλλά ούτε και να δώσει έστω και μία απάντηση. Μας απαξιώνει σαν να μην ανήκουμε στο Δήμο Λευκάδας, ενώ κατά καιρούς διαβάζουμε για αποφάσεις και γνωμοδοτήσεις  άλλων δρόμων εξίσου επικίνδυνων, αλλά και δευτερευόντων και μάλιστα εκτός σχεδίου.

Εδώ ωστόσο, πρέπει να πούμε πως την ευθύνη δεν την έχει μόνο ο Πρόεδρος αλλά και όλα τα μέλη ης Επιτροπής Ποιότητας Ζωής που γνωρίζουν το πρόβλημα και επίσης δεν έχουν κάνει απολύτως καμία ενέργεια προκειμένου να συνεδριάσουν. Οι Επιτροπές συνήθως συστήνονται και απαρτίζονται από πολλά μέλη και το λόγο τον έχει μεν η πλειοψηφία, αλλά και σε περίπτωση που ο Πρόεδρος αδιαφορεί θα πρέπει τα μέλη να φροντίζουν να παίρνουν θέση. Έστω και ένας υποθέτουμε πως μπορεί να βάζει θέμα στο ΔΣ και στη συνέχεια να αναλαμβάνει ο καθένας το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί, εάν όχι ας μας το απαντήσουν γραπτώς.

Το ΣΥΠΟΘΑ επίσης δεν έχει συνεδριάσει ακόμα χωρίς να μας δώσει καμία εξήγηση.

Δηλώνουμε αγανακτισμένοι διότι ενώ το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε στις 24-9-21 να προβεί σε ελέγχους νομιμότητας και επικινδυνότητας του δρόμου και του σημείου όπως επίσης και να προβεί στον καθορισμό χρήσης γης για την Απόλπαινα, μέχρι τώρα δεν έχει γίνει κάνει καμία επίσης ενέργεια κάτι που επίσης θα πρέπει πλέον να πάρουν θέση και να φροντίσουν οι ίδιοι οι δημοτικοί σύμβουλοι.

Ο κ. Δήμαρχος ενώ μας είχε αναφέρει πως θα μας ανακοινώσει κάποια αποτελέσματα μετρήσεων στην συνέχεια στο Δημοτικό Συμβούλιο της 31^ης Μαίου ακούσαμε πως η απόφαση στάλθηκε από τον Πρόεδρο του Δ.Σ. κ. Ρόκκο στην Αποκεντρωμένη για έλεγχο, παρόλο που δεν προβλέπεται από το νόμο διότι τέτοιου είδους αποφάσεις δεν χρειάζονται έγκριση από την Αποκεντρωμένη.

Άρα και η απόφαση ισχύει κανονικά και πρέπει να υλοποιηθεί, και εφόσον ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, δεν προβαίνει σε κάτι τέτοιο ας φροντίσουν οι υπόλοιποι Δημοτικοί Σύμβουλοι.

Εύλογα Eρωτήματα:

Α)Γιατί ο Πρόεδρος του Δ.Σ. εφόσον ο νόμος δεν το προβλέπει, έστειλε την απόφαση στην Αποκεντρωμένη;

Β)Γιατί 10 μήνες μετά την απόφαση του Δ.Σ. δεν έχει προβεί σε καμία ενέργεια υλοποίησής της;

Την συγκεκριμένη περίοδο η κατάσταση που επικρατεί σε όλο το δρόμο της Απόλπαινας είναι τραγική και κάθε χρόνο χειροτερεύει. Σε ένα απ’ τα δύο πιο επικίνδυνα σημεία του οικισμού με επικίνδυνες διαδοχικές στροφές περιορισμένης ορατότητας έχουμε σε απόσταση αναπνοής μεταξύ τους, ήδη δύο πρατήρια που έχουν σαν αποτέλεσμα την αύξηση του συγκοινωνιακού φόρτου από την συνεχόμενη είσοδο – έξοδο των οχημάτων.

Όλο και πιο συχνά διαβάζουμε από συμπολίτες στα ΜΜΕ και Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης διαμαρτυρίες για την τραγική κατάσταση και επικινδυνότητα του δρόμου της Απόλπαινας.

Είναι ένας δρόμος που πάσχει πολύπλευρα και είναι εντελώς εγκαταλειμμένος, με ελάχιστα σήματα, μεγάλο όριο ταχύτητας για τα δεδομένα του, με σβησμένες γραμμές, χωρίς διαβάσεις πεζών κλπ. Σε αντίθεση περίπτωση ο δρόμος Λυγιάς – Καρυώτες, που παλαιότερα είχε αντίστοιχα προβλήματα και έχει θρηνήσει πολλά θύματα, αρκετά χρόνια τώρα μοιάζει με Ευρωπαική οδό.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος μαζί με πολλούς κατοίκους του οικισμού απευθύνθηκε σε όλες τις υπηρεσίες προκειμένου να τοποθετηθούν σήματα, και πράγματι ύστερα από λίγες ημέρες είδαμε ότι μόνο από το Κοινοτικό γραφείο και πάνω (όπου ο δρόμος είναι δημοτικός) το όριο ταχύτητας μειώθηκε στα 30 με δύο διαβάσεις πεζών, επιβεβαιώνοντας μ’αυτό τον τρόπο και το δίκαιο των αιτημάτων μας, με τη διαφορά πως πρέπει να τοποθετηθούν κ’άλλα όπως π.χ. για τις επικίνδυνες διαδοχικές στροφές, επικίνδυνες διασταυρώσεις κλπ.

Ωστόσο με λύπη διαπιστώνουμε ότι από πλευράς Περιφέρειας, που το μεγαλύτερο κομμάτι του δρόμου της ανήκει, τηρείται σιγή ιχθύος, το όριο ταχύτητας. Στην αρμοδιότητα του Αντ/ρχη και των δικών του υπηρεσιών ανήκει ο δρόμος, στον οποίο υπάρχουν λανθασμένες σημάνσεις που παρακινούν οδηγούς σε επικίνδυνες οδηγικές συμπεριφορές και που χρήζουν απαγορευτικού, άρα είναι και οι πλέον αρμόδιοι να ελέγξουν. Όπως επίσης στη δική του αρμοδιότητα είναι να τοποθετηθούν τα σήματα στα σωστά σημεία και στις σωστές αποστάσεις από στροφές, ακόμη και τα σήματα τα οποία έχουν χαλάσει ή κοπεί κλπ. Εμείς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποια σήματα είναι ιδιωτικά και ποια δημόσια. Όλα αυτά ανήκουν στην αρμοδιότητα του Τμήματος Μεταφορών της Π.Ε. Λευκάδας που εγκρίνει και αδειοδοτεί τις κυκλοφοριακές συνδέσεις. Επίσης με απόφαση του κ. Αντ/ρχη ή της Περιφερειάρχου κ. Κράτσα (η οποία είναι ενήμερη εφ’όλης της ύλης από την πρώτη κιόλας μέρα με δεκάδες αιτήματα, παραστατικά, τοπογραφικά κλπ) και θα μπορούσε ήδη να είχε γίνει προληπτικός έλεγχος της συγκεκριμένης οχλούσας βιομηχανικής εγκατάστασης, προκειμένου να αποφευχθούν όλα αυτά τα σοβαρά θέματα, κάτι που έχει γίνει πολλές φορές και σε άλλες Περιφέρειες στην υπόλοιπη Ελλάδα όταν προμηνύεται ότι θα υπάρξουν αντίστοιχα προβλήματα.

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες ατυχημάτων ελαφρών αλλά και σοβαρότερων και το σίγουρο είναι πως με την εγκατάσταση μιας τέτοιας δραστηριότητας ο δρόμος και ιδιαίτερα το συγκεκριμένο σημείο θα επιβαρυνθεί κ’άλλο και ο ποδηλατόδρομος θα καταστραφεί όπως συμβαίνει και με το πεζοδρόμιο ακριβώς απέναντι.

Τα δεδομένα χρόνο με το χρόνο αλλάζουν, οι επιχειρήσεις και η κίνηση αυξάνονται και όλα έχουν ανοδική πορεία. Διαφορετικά ήταν τα πράγματα πριν 20-30 χρόνια και διαφορετικά τώρα και όλα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και να υπάρχει μέριμνα για την μη επιπλέον επιβάρυνση του δρόμου, και την ασφάλεια των πολιτών, πόσο μάλλον όταν σε κάποια σημεία θρηνούμε και μετράμε ήδη θύματα, γι’αυτό και επιβάλλεται να γίνει μέτρηση κυκλοφοριακού φόρτου.

Σαν φιλήσυχοι κάτοικοι και για λόγους καλής γειτνίασης μπορεί αρχικά να μην αντιδράσαμε, και υπό την ανοχή μας να επιτρέψαμε – υποστηρίξαμε να εγκατασταθούν επιχειρήσεις που τελικά αποδείχθηκε πως ήταν εις βάρος της μετακίνησής μας και της ασφάλειάς μας διότι σιγά – σιγά αυξήθηκαν αυξάνοντας και τον κυκλοφοριακό φόρτο και την επικινδυνότητα του σημείου, και που μάλλον δεν έγινε σεβαστό από κανέναν εμπλεκόμενο, αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα ανεχτούμε να επιβαρυνθούμε κ’άλλο, και για το λόγο αυτό θα ζητήσουμε απ΄όλες τις υπηρεσίες να ελέγξουν εκ νέου όλες τις αποστάσεις και ορατότητες και αν χρειαστεί να αναθεωρήσουν όπου υπάρχει πρόβλημα.

Επίσης θέλουμε να αναφέρουμε πως από πέρυσι είχαμε επισκεφθεί και τον Βουλευτή Λευκάδας κ. Καββαδά, προκειμένου να του εκφράσουμε τις αντιρρήσεις μας για την συγκεκριμένη εγκατάσταση όπου και αυτός μας είπε πως συμφωνεί μαζί μας, ότι έχουμε δίκιο και ότι πράγματι είναι μεγάλη υποβάθμιση για την περιοχή και τον Οικισμό, αλλά επειδή είναι θέμα υπηρεσιών δεν μπορεί να βοηθήσει.  Ωστόσο θα πρέπει πλέον να πάρει επίσημη θέση έστω και πολιτική προκειμένου επίσημα και δημοσίως να μας δικαιώσει. Είναι ο πρώτος άρχοντας του τόπου και ως ώρας έχει ασχοληθεί με πολλά προβλήματα της Λευκάδας και των κατοίκων της, όπως π.χ. τελευταία, για την ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ των ορεινών χωριών. Η ποιότητα ζωής λοιπόν των κατοίκων της Απόλπαινας, το οδικό της δίκτυο, αλλά και ολόκληρος ο οικισμός χρήζει αναβάθμισης και όχι υποβάθμισης όπως μέχρι στιγμής δρομολογείται με τις ευλογίες όλων των τοπικών αρχόντων, και αντί για οχλούσες επιχειρήσεις πλυντηρίων και λιπαντηρίων, συνεργείων κλπ να φροντίσει να  πριμοδοτηθεί η προστασία του Ελαιόκαμπου και η διάσωση της Ενετικής ελιάς που είναι  αιωνόβια δένδρα και έχουν στην πλάτη τους μια ιστορία αιώνων και να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να δρομολογηθεί ο καθορισμός χρήσης γης στην Απόλπαινα.

Αξίζει να σημειωθεί πως στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς ο φορέας Διαχείρισης του Ενικού Δρυμού Αίνου πραγματοποίησε ημερίδα με ομιλητή τον κ. Σωτήρη Κουρή με θέμα: «Από την Ελιά του Οδυσσέα στις βιομνήμες του σήμερα» και χαρακτηριστικά μέσα σ’όλα αναφέρει «Είναι ιστορία, παράδοση, ρίζες και ταυτότητα. Είναι σήμα κατατεθέν και σύμβολο ειρήνης» κλπ.

Δηλώνουμε σε όλους τους προαναφερόμενους Τοπικούς Άρχοντες πως δεν θα σταματήσουμε να διεκδικούμε το δίκιο μας και τους θεωρούμε όλους συνυπεύθυνους για την απίστευτη ταλαιπωρία και έξοδά μας ένα χρόνο και πλέον. Και

Τους Ζητάμε

1)Να υλοποιηθεί η υπ’αριθμ.128/21 απόφαση του Δ.Σ.

2)Να προβούν άμεσα στους ελέγχους που έχουμε επισημάνει εδώ και ένα χρόνο στην περιοχή (μετρήσεις δρόμου, αποστάσεων στροφών, ορατότητας, κυκλοφοριακού φόρτου κλπ).

3)Να ξεκινήσει άμεσα ο καθορισμός χρήσης γης στην Απόλπαινα .

4)Να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες για την περαιτέρω προστασία α)του ελαιόκαμπου όπου σύμφωνα με το ΦΕΚ απλώνεται από την πόλη μέχρι τις υπώρειες των λόφων  και β)την διάσωση της Ενετικής ελιάς.

Τέλος τους υπενθυμίζουμε πως έστω και αργά θα πρέπει να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους την ασφάλεια, την ποιότητα ζωής και την προστασία του περιβάλλοντος ολόκληρου οικισμού της Απόλπαινας, και ενημερώνουμε τα μέλη μας ότι στείλαμε ήδη εκ νέου εξώδικα σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, όπου και επιφυλασσόμαστε για κάθε νόμιμο δικαίωμά μας.

Ευχαριστούμε όλους όσους ποικιλοτρόπως συνεχίζουν να μας στηρίζουν.

Σύντομα θα ακολουθήσει νέα ενημέρωση.

Επιπρόσθετα ακολουθεί ολόκληρη η τοποθέτηση του κ. Κουρή όπως αυτή δημοσιεύθυκε στα τοπικά ΜΜΕ της Κεφαλονιάς.

«Η Ελιά σύμβολο του πολιτισμού μας.

Από τον μύθο του ανταγωνισμού της θεάς Αθηνάς και του Ποσειδώνα για το όνομα της πόλης των Αθηνών, όπου δωρίστηκε στους Αθηναίους η πρώτη ελιά του κόσμου, τον Ηρακλή που φύτεψε μια ελιά στο ναό της Ήρας στην αρχαία Ολυμπία, μετά την ολοκλήρωση των 12 άθλων του, τον Αριστοτέλη που θεωρούσε την καλλιέργεια της ελιάς επιστήμη, τον Ιπποκράτη που χρησιμοποιούσε το λάδι ελιάς ως φάρμακο και τόσο άλλα, η ιστορία της ελιάς και της καλλιέργειας της χάνεται ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα είναι ότι ο καρπός της ελιάς και το ελαιόλαδο αποτελεί τη βάση της Μεσογειακής διατροφής, από τις πιο δημοφιλείς και αποδεδειγμένα υγιεινές διατροφές παγκοσμίως. Δεν είναι ανάγκη να απαριθμήσουμε τα οφέλη της κατανάλωσης των ελιών και του ελαιολάδου στην υγεία, την χρήση του ξύλου της στην τέχνη, κ.α. άλλωστε είναι γνωστά και θα υπερβούμε τον σκοπό του παρόντος.

Για εμάς τους Έλληνες όμως, η ελιά είναι κάτι παραπάνω. Είναι ιστορία, παράδοση, ρίζες και ταυτότητα. Είναι σήμα κατατεθέν και σύμβολο ειρήνης. Επιπλέον ας μην ξεχνάμε και εμείς οι Κεφαλλονίτες την ιστορία μας από την εποχή της ενετικής κατοχής ως και τα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ότι το λάδι είναι αυτό που γλίτωσε τους προγόνους μας από την απειλή της πείνα σε κάθε δυσκολία. Γιατί λοιπόν στις μέρες μας δεν δίνουμε στην ελιά την τιμή και την προσοχή που της αρμόζει;

Σήμερα στον τόπο μας η καλλιέργεια της ελιάς παρηκμάζει και η παραγωγή φθίνει μέχρι που και το ίδιο το είδος απειλείται, εξαιτίας της αστικοποίησης και της κατασκευής τουριστικών καταλυμάτων. Σπίτια, καταλύματα, ξενοδοχεία ξεφυτρώνουν εκεί που πριν υπήρχαν λιοστάσια – και ακόμα χειρότερα σε περιοχές που το έδαφος είναι υψηλής παραγωγικότητας – μην υπολογίζοντας το φυσικό περιβάλλον, όπου αυτό προσελκύει τους επισκέπτες που έρχονται να μείνουν στον τόπο μας. Επιπλέον, δένδρα ελιών ακόμα και υπεραιωνόβια καρατομούνται -αδιάκριτος – για καυσόξυλα σε τζάκια και σόμπες.

Είναι λοιπόν καιρός να αλλάξουμε «ρώτα» και να αποδώσουμε τιμή στην ελιά και στο «υγρό της χρυσάφι» – κατά τον Όμηρο το ελαιόλαδο- που μας έθρεψε, μας θρέφει και θα μας θρέψει, ως ευεργέτη μας έστω και αν είναι ένα δένδρο. Ένα παράδειγμα, και για τους απογόνους μας που πρέπει να κληρονομήσουν με την σειρά τους αυτά που κληρονομήσαμε και εμείς.

Έτσι, σαν ένα πρώτο βήμα για την απόδοση τιμών και για την διάσωση της ελιάς θα πρότεινα δένδρα αιωνόβιων ελιών από τον τόπο μας να φυτευθούν σε κεντρικό σημείο της πόλης του Αργοστολίου ως μνημεία του τόπου και σύμβολα της πόλης.

Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Στην πόλη της Κω ο πλάτανος του Ιπποκράτη αποτελεί αιώνιο σύμβολο της πόλης και παράλληλα προσελκύει τους επισκέπτες που του θαυμάζουν και τον αποθανατίζουν ως ανάμνηση όταν φύγουν για τον τόπο τους. Δεν θα είναι λοιπόν ατόπημα, αν ανάμεσα στους κατά τα άλλα πολύ όμορφους, αλλά ξενικούς, «βασιλικούς φοίνικες» του κέντρου της πόλης δεσπόζει και η ελιά και ίσως άλλα φυτικά είδη που αποτελούν την κληρονομία του τόπου που μεγαλώσαμε.

Το παραπάνω θα είναι το πρώτο βήμα σε μια προσπάθεια για να αξιοποιήσουμε τον πλούτο που προέρχεται από το την ελιά και το ελαιόλαδο. Τα αιωνόβια δένδρα μπορούν να αποτελούσουν σύμβολο και σήμα κατατεθέν του τόπου που θα είναι αναγνωρίσιμο διεθνώς μέσο τον επισκεπτών που μετά θα τα «μεταφέρουν» στον τόπο τους ως εικόνες και ως αναμνήσεις. Έτσι, το ελαιόλαδο που παράγουμε – και όπως φαίνεται είναι ανωτέρας ποιότητας, – συνδεόμενο με τα σύμβολα (σήμα κατατεθέν) των αιωνόβιων ελιών θα αποκτήσει, αναγνωρισιμότητα και ένα εμπορικό όνομα διεθνώς. Επιπλέον, ας μην ξεχνάμε και άλλα προϊόντα που μπορεί να ακολουθήσουν πχ. καλλυντικά, φαρμακευτικά κ.ά.

Όμως για τα παραπάνω θα χρειαστούν, περισσότερα και «γεναία» βήματα που πρέπει να κάνουμε με φιλότιμο σαν τοπική κοινωνία και Δήμος με παράδοση στην καλλιέργεια της ελιάς καθώς σαν συντεταγμένη πολιτειακή εξουσία και σαν Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Έτσι το ελαιόλαδο που παράγεται στον τόπο μας και που μέχρι τώρα δεν έχει «βρει τον δρόμο του στην εγχώρια και διεθνή αγορά» όπως το κρασί  θα τον βρει».