“Αυθαίρετοι ρήτορες” (άρθρο του Ν. Γαζή)

Του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ(*)

Στην αρχή που εφαρμόστηκε το σύστημα της ζωντανής ραδιοφωνικής κάλυψης των συνεδριάσεων των Δημοτικών Συμβουλίων, θεωρήσαμε -κι εμείς μαζί με άλλους- πως επρόκειτο για ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση, αφού  ο κόσμος θα είχε πλέον την δυνατότητα να ενημερώνεται απ΄ ευθείας για τα τεκταινόμενα στην αίθουσα, χωρίς μάλιστα να  χρειάζεται να μετακινηθεί απ΄ τον δικό του χώρο.

Όμως «ουδέν κακόν αμιγές καλού» έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι και «ουδέν καλόν αμιγές κακού», θα προσθέταμε εμείς. Γιατί, όπως συχνά συμβαίνει στη ζωή, ελάχιστα είναι τα καλά που δεν περιέχουν το κουσούρι τους…

Για να εντοπιστεί το συγκεκριμένο κουσούρι όμως, έπρεπε το σύστημα της ζώσης ραδιοφωνικής μετάδοσης να εφαρμοστεί πρώτα για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα και .στην συνέχεια να εναγκαλιστεί με την πολιτική φιλοδοξία της επανεκλογής, που πάντα υποβόσκει στα πολιτικά φόρουμ και που συχνά καθορίζει την συμπεριφορά των μερών του. Έτσι σταδιακά η ραδιοφωνική μετάδοση εξέτρεψε την σκοπιμότητα των συνεδριάσεων προς αλλότριους σκοπούς από τον αρχικό της κι έγινε η ίδια αυτοσκοπός, ιδιαίτερα για τους πιο φιλόδοξους τοπικούς παράγοντες, ή για όσους θεωρούν εαυτούς ξεχωριστούς «ρήτορες» και τυχαίνει να είναι ερωτευμένοι με την φωνή τους!… Αν μάλιστα αυτοί εμφορούνται και από περίεργες αρχές και αντιλήψεις περί ισότητας, (πως πρέπει βέβαια να υπάρχει, αλλά να αφορά μόνο τους άλλους), αντιλαμβάνεστε γιατί προκαλείται μια παθογένεια με ορατές και πολύ συγκεκριμένες συνέπειες, τις οποίες τελικά υφίστανται όλοι οι εμπλεκόμενοι…

Οι πρακτικές συνέπειες αυτής της παθογένειας, είναι συγκεκριμένες, καταγεγραμμένες και αναμφισβήτητες: Οι συστηματικές χρονικές υπερβάσεις (κάποιων) ομιλητών, του χρόνου που δικαιούνται εκ του Κανονισμού, οι οποίες τους ακολουθούν όποτε πάρουν τον λόγο, έχουν σαν πρώτη και άμεση συνέπεια να καθυστερούν δραματικά την διαδικασία . Αυτό με την σειρά του γεννά την εξής δεύτερη συνέπεια: Η συζήτηση των μεν πρώτων θεμάτων  να καρκινοβατεί παίρνοντας την μερίδα του λέοντος, ενώ τα θέματα που βρίσκονται πιο πίσω στην Ημερήσια Διάταξη να συμπιέζονται και αναγκαστικά να  συζητούνται είτε επί τροχάδην είτε περιληπτικά και υπό την πίεση της ώρας που είναι όντως περασμένη! Και το χειρότερο είναι πως   κατά την συζήτηση αυτών των θεμάτων, κατά κανόνα οι πρωταγωνιστές- καταχραστές  του χρόνου που δημιούργησαν το πρόβλημα είναι απόντες, αφού σχεδόν πάντα φροντίζουν να αποχωρούν εκεί γύρω στα μεσάνυχτα, όταν προφανώς εκτιμούν πως οι περισσότεροι ακροατές πάνε για ύπνο και πως η ραδιοφωνική ακροαματικότητα πέφτει…

Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από την χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λευκάδας, κάτι που το εντόπισα και το ανέφερα με παρέμβασή μου με σαφήνεια. Η συνεδρίαση στην Ημερησία Διάταξη -η οποία είχε 12 θέματα προς συζήτηση- είχε αρχίσει λίγο μετά τις τέσσερις το απόγευμα της Τρίτης.  Γύρω στις 10:00 το βράδυ λοιπόν, (δηλαδή 6 ώρες αργότερα), αναγκάστηκα να παρέμβω για να πω ότι η ώρα έχει πάει δέκα και εμείς συζητάμε ακόμη το πρώτο θέμα της Η.Δ.  κυρίως εξ αιτίας της παρουσίας και της παρέμβασης δυο ειδικών τεχνικών συμβούλων- διευκρινιστών του θέματος (του δημοτικού φωτισμού), αλλά και των επαναλαμβανομένων χρονικών υπερβάσεων των ομιλητών και να παρακαλέσω τόσο τους συναδέλφους καταχραστές του χρονομέτρου για αυτοσυγκράτηση, όσο και τον πρόεδρο του Σώματος για την εφαρμογή του Κανονισμού! Ας ελπίσουμε μετά απ΄ αυτό πως κάτι θ΄ αλλάξει…

Ένα παράδειγμα με τις χθεσινές τις ρητορικές υπερβάσεις του προηγούμενου δημάρχου, ίσως θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα το πρόβλημα: Και καλό είναι να πούμε πως οι χθεσινές του υπερβάσεις, ήταν μεν οι μεγαλύτερες της συγκεκριμένης συνεδρίασης, αλλά δεν ήταν οι μεγαλύτερες απ΄ αυτές που έχουν καταγραφεί σε άλλες συνεδριάσεις. Και για να μην παρεξηγηθούμε, πρέπει να διευκρινίσουμε πως η επιλογή του συγκεκριμένου αιρετού δεν γίνεται γιατί έχουμε κάποια εμμονή(!) μαζί του, όπως ο ίδιος υποστήριξε σε κάποια προηγούμενη συνεδρίαση, αλλά γιατί είναι ο καταγεγραμμένος και αδιαφιλονίκητος «πρωταθλητής» αυτών (και άλλων) υπερβάσεων.

Για το πρώτο θέμα της συζήτησης λοιπόν, ο πρώην δήμαρχος υπερέβη τον προβλεπόμενο νόμιμο χρόνο του κατά 5 λεπτά και 6 δευτερόλεπτα. Ας δούμε τι θα μπορούσε να είχε προκαλέσει αυτή η μικρή σχετικά υπέρβαση, αν ο κάθε δημοτικός σύμβουλος αποφάσιζε να τον μιμηθεί και να κάνει ισόποση κατάχρηση του χρόνου ομιλίας του: Έχουμε και λέμε λοιπόν,  5,1 λεπτά η υπέρβαση Χ 33 σύμβουλοι =  168 λεπτά, που σημαίνει 2 ώρες και 48 λεπτά αδικαιολόγητη (και παράνομη) καθυστέρηση της συνεδρίασης για το πρώτο μόνο θέμα. Κι αν εφάρμοζαν την συνταγή σε όλα τα θέματα, τότε θα έπρεπε να πολλαπλασιάζαμε αυτή την καθυστέρηση επί 12 που ήταν τα χθεσινά θέματα, οπότε  αισίως θα φτάναμε τις 33 ώρες και 42 λεπτά συνολική παράνομη καθυστέρηση!

Περισσότερα σχόλια περιττεύουν και ας ελπίσουμε πως μετά απ΄ αυτή την ανάλυση, που μπορεί να είναι τραβηγμένη απ΄ τα μαλλιά άλλά έχει την λογική και την δίκαιη βάση της, ο κύριος πρόεδρος θα εφαρμόσει επιτέλους με αυστηρότητα τον Κανονισμό, ώστε να μην επωφελούνται οι θρασείς και οι «έξυπνοι» σε βάρος των κανονικών και των νόμιμων…

(* Ο ΝΙΚΟΣ ΓΑΖΗΣ είναι δημοτικός σύμβουλος και Γραμματέας του Δημοτικού Συμβουλίου)