FortsaLefkada.gr 
Ούτε επίτηδες να το έκανε η δημοτική Αρχή, που στέλνει σαν πρεσβευτές μας στους ανά την υφήλιο αδελφούς μας τα λιγότερο ταιριαστά με την περίσταση μέλη της! Και για να μην παρεξηγηθώ, επ΄ ουδενί δεν θέλω να πω, πως οι δυο (με υποσχετική αποκτηθέντες ) συμπαθέστατοι αντιδήμαρχοι εξ Ελλομένου ορμώμενοι, δεν έχουν την ικανότητα να εκπροσωπήσουν επαξίως τον Δήμο μας στους αδελφούς μας του εξωτερικού. Απλά όμως φοβάμαι πως κατά την επιλογή των απεσταλμένων- εκπροσώπων μας, διαφεύγουν της προσοχής του επιλογέα κάποιες λεπτομέρειες που ίσως είναι κρίσιμες για την αποστολή τους. Κάτι που σημαίνει πως η δημοτική Αρχή μάλλον θα πρέπει να προσέξει κι άλλα πράγματα, πριν αποφασίσει για την σύνθεση της επόμενης δημοτικής αποστολής μας.
Όμως και για να πάρουμε τα πράγματα με απ΄ την αρχή, οφείλουμε να παραδεχθούμε πως η παρούσα δημοτική Αρχή (λέγε με δήμαρχο), είναι η πρώτη -και μάλλον η μόνη- της οποίας οι αποστολές στις αδελφοποιημένες πόλεις αποτελούνται αμιγώς από δημαρχο-αντιδημάρχους, χωρίς ούτε ίχνος από την αντιπολίτευση. Εκτός κι αν η επιλογή των απεσταλμένων λειτουργεί όπως στις Επιτροπές (Οικονομική και Ποιότητας Ζωής), στις οποίες -λόγω των ειδικών συνθηκών- τις θέσεις της Αντιπολίτευσης καταλαμβάνουν οι …αντιδήμαρχοι!.. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε όμως πως Δήμος Λευκάδας δεν είναι μόνο η δημοτική Αρχή με την στενή έννοια αλλά η πραγματική δημοτική Αρχή με την ευρεία έννοια, που είναι το Δημοτικό Συμβούλιο. Και πρέπει να παραδεχθούμε πως αυτό είναι μια αρχή που κατανόησε και εφάρμοσε ακόμη κι ο προηγούμενος Δήμαρχος, παρότι κατά τα άλλα μόνο την εντύπωση γαλαντόμου στην νομή της εξουσίας δεν άφησε!
Υπάρχουν όμως και άλλα κριτήρια για την καταλληλότητα ή όχι του εκάστοτε απεσταλμένου, προκειμένου αυτός να διεκδικήσει τον χαρακτηρισμό του καλού πρεσβευτή και να κερδίσει τις εντυπώσεις, αφήνοντας το θετικό του αποτύπωμα υπέρ του Δήμου και της Πατρίδας μας. Κι όπως στην διπλωματική κονίστρα συνυπολογίζονται οι λεπτομέρειες επειδή συχνά αυτές κάνουν τη διαφορά. κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην “διπλωματία” με τους αδελφοποιτούς μας. Που πάει να πει ότι δεν στέλνεις (και κυρίως δεν ξαναστέλνεις) στους αδελφούς μας της Κίνας κάποιον εμφανώς καλοζωϊσμένο και σωματώδη εκπρόσωπο-πρεσβευτή σου, απ΄ την στιγμή που οι Κινέζοι αδελφοί μας, στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον, είναι μικροκαμωμένοι και αδύνατοι τόσο που προκαλούν υποψίες υποσιτισμού! Γιατί τότε, πέραν του αταίριαστου θεάματος στις αναμνηστικές φωτογραφίες, να τους ρίχνει ο δικός σου ένα κεφάλι καθ΄ ύψος και δυο κοιλιές κατά πλάτος, είναι πιθανό να θεωρήσουν πως τους τον έστειλες με υπεροπτική διάθεση και με πρόθεση να τους χλευάσεις… Κι αν τώρα, συμπτωματικά έστω, ξεφύγει απ΄ την χώρα τους κανένας ιός που εξελίσσεται σε απειλητική πανδημία, τότε είναι καλύτερα να αποσύρεις οριστικά τον κατ΄ επανάληψη πρεσβευτή σου, που ίσως εγείρει υποψίες πως τους πήγε την γκαντεμιά. Είναι παράλογο να σκεφθούν κάτι τέτοιο βέβαια, αλλά σε περιόδους κρίσεως ξέρετε πως συχνά η λογική αντικαθίσταται από παράνοια, ιδιαίτερα αν ψάχνεις απεγνωσμένα να δικαιολογηθείς… Αν μάλιστα ο αταίριαστος “πρεσβευτής” έχει παραμείνει ακλόνητος στη θέση του αν και άλλαξε η δημοτική Αρχή, τότε άντε να πείσεις τους Κινέζους πως δεν υπάρχει γκαντεμιά κι ότι αυτό που τους συνέβη ήταν τυχαίο…
Ας αφήσουμε όμως την μακρινή Κίνα, ας παραλείψουμε και τους κοντινούς μας -και πολύπαθους τελευταία- αδελφούς μας Ουκρανούς, που θα ακούνε για επισκέπτη αντιδήμαρχο εξ Ελλομένου και θα φτύνουν στον κόρφο τους οι άνθρωποι (γιατί προφανώς έχουν δικά τους στοιχεία για να τους θεωρήσουν γουρλήδες, ακόμα κι αν αγνοούν το προηγούμενο της Κίνας) και να πάμε στους αδελφούς μας της Λεκάτ, που ήταν και οι τελευταίοι που είχαν την …ευτυχία να δεχθούν την επίσκεψη του ενός εκ των δυο γουρλήδων…
Προς το παρόν δεν άκουσα να χτύπησε κάποια συμφορά την συμπαθητική αυτή μικρή Μεσογειακή πόλη της Γαλλίας που μοιάζει με την δική μας πόλη, κι όχι μόνο στο όνομα! Βέβαια ποτέ μην λες ποτέ, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου φέρει το αύριο. Ευχόμενοι πάντως να μην συμβεί κανένα κακό και σ΄ αυτά τα αδέλφια μας, λέω να περιοριστούμε στον σχολιασμό μας για τα γενόμενα κατά την τελευταία επίσκεψη του ενός (Ελλομενίτη πάλι) αντιδημάρχου μας: Και καλώ τον κάθε καλόπιστο και καλόβολο αναγνώστη να δει το φωτορεπορτάζ απ΄ το σχετικό δελτίο Τύπου αυτής της επίσκεψης (που δημοσιεύτηκε σε όλα τα μέσα και στο ΦΟΡΤΣΑ) και να μας πει τι είδε. Κι επειδή αντικειμενικά είναι δύσκολο να γίνει αυτό, θα σας πω τι είδα εγώ:
Ο επί χρόνια δήμαρχος της Λεκάτ κύριος Πι, είναι ένα ψιλόλιγνος και εμφανίσιμος μεσήλικας, με μάλλον τυπικά Γαλλικά χαρακτηριστικά, αεράτος και με μαλλιά! Στην σχετική φωτογραφία με τον απεσταλμένο μας ο Γάλλος έριχνε ένα κεφάλι καθ΄ ύψος του δικού μας και υστερούσε μια κοιλιά κατά πλάτος. (Με τις τρίχες δεν ασχολούμαστε, γι αυτό και δεν θα σχολιάσουμε ούτε κόμες ούτε χτενίσματα). Πάντως όπως και να δει την σύγκριση κανείς, πολύ δύσκολα θα νιώσει πως κερδίσαμε τις εντυπώσεις…
Όμως και οι αντίστοιχες παλαιότερες συγκρίσεις του κυρίου Πι με ομόβαθμό του επισκέπτη, (τον προηγούμενο δήμαρχο), αντίστοιχα συναισθήματα προκαλούσαν. Και μια λεπτομέρεια από εκείνην την επίσκεψη-συνάντηση, άγνωστη στους περισσότερους, σημαδιακή όμως για όσους πιστεύουν στο γκαντέμιασμα και στα γούρια: Σ΄ εκείνη την περίοδο λοιπόν, ο και τότε δήμαρχος κ. Πι ήταν υποψήφιος στις εθνικές εκλογές (για κάτι σαν βουλευτής), πλην όμως (μετά την συνάντηση με τον δικό μας) ατύχησε. Δεν ξέρω αν ο κ. Πι ήταν ξανά υποψήφιος στις πρόσφατες εθνικές εκλογές που έγιναν σχεδόν ταυτόχρονα με την επίσκεψη του δικού μας …γουρλή απεσταλμένου. Αν όμως ήταν και ξανά ΄χασε, με τι “γαλλικά” θα μας στόλισε (τους εκπροσώπους και τον Δήμο μας), το αφήνω στην φαντασία σας…
Συμπέρασμα-πρόταση: Δεν αφήνουμε τις επισκέψεις καλύτερα λέω εγώ; Είναι μια επιλογή που αν μη τι άλλο, θα μας κάνει και οικονομία…
Ο Σχολιαστής
