Λυγιά: Το λιμάνι της ντροπής!

Άρθρο 83 – Αρμοδιότητες προέδρου κοινότητας έως και 1000 κατοίκων

Είναι υπεύθυνος για την προστασία της δημοτικής περιουσίας στα όρια της κοινότητας και έχει καθήκον να αναφέρει αμελλητί στο δήμαρχο ή στον αρμόδιο αντιδήμαρχο ζημίες ή προσβολές των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων του δήμου .

Η Κοινότητα Κατούνας μετά από δυο χρόνια προσπάθειας ανάδειξης και επίλυσης των μεγάλων προβλημάτων του λιμανιού, έχει να αναφέρει δημόσια :

Κάθε τόπος μικρός ή μεγάλος, έχει ένα κέντρο, ένα σημείο αναφοράς, συνάντησης, ανάδειξης της πολιτισμικής του κληρονομιάς.

Η Λυγιά λόγω ιδιαίτερης ρυμοτομίας και ελλείψει ρυμοτομικού σχεδίου (Ένας κεντρικός δρόμος , όπου οι άνθρωποι έχτισαν κατά μήκος του), δε διαθέτει πλατείες, πάρκα ή κάτι άλλο που θα δημιουργούσε ένα τέτοιο κέντρο .
Για χρόνια ολόκληρα το λιμάνι αποτελούσε το μοναδικό τέτοιο χώρο .

Ένα λιμάνι που στην ακμή του έφτασε την πρωτογενή παραγωγή σε υψηλά επίπεδα, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη και την πρόοδο του τόπου.

Οι παρεμβάσεις στη μελέτη κατασκευής του , η λαθεμένη επισκευή του μετά τις ζημίες του σεισμού, με παράλληλη συρρίκνωση της αλιείας οδήγησαν στη σημερινή του εικόνα.

Η μικρή «φανταχτερή» τουριστική περίοδος του, δεν φτάνει να καλύψει την ντροπή του !!

Ουδεμία παρέμβαση από όλες τις δημοτικές παρατάξεις τα τελευταία 20 χρόνια ! Η μη συντήρηση -βελτίωση του χερσαίου τμήματος έχει οδηγήσει σε τριτοκοσμικές καταστάσεις !

Οι τρεις δίοδοί εξαερισμού του λιμανιού έχουν φραγεί από την πολυετή εγκατάλειψη, με αποτέλεσμα το νερό το οποίο επιβαρύνεται παράλληλα από τους βόθρους, που είναι κατασκευασμένοι σε απόσταση αναπνοής από τη θάλασσα, να μην ανακυκλώνεται.

Ένα απέραντο πάρκινγκ για κάθε λογής οχημάτα «ατάκτως ερριμμένα », παροπλισμένα φορτηγά, διάφορα εμπορικά οχήματα… καταλαμβάνουν σχεδόν όλο τον ζωτικό χώρο του λιμανιού που προορίζεται για τους κατοίκους, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους, τους επισκέπτες .

Η έλλειψη στοιχειώδους σχεδιασμού -οριοθέτησης προκαλεί την απόλυτη αναρχία παντός είδους επαγγέλματος που χρησιμοποιεί το λιμάνι.

Τεράστιοι δημόσιοι χώροι χρησιμοποιούνται για αποθήκευση αλιευτικών εργαλείων. Εργασίες συντήρησης των σκαφών παντός είδους γίνονται μέσα στο θαλάσσιο τμήμα, αποβάλλοντας τοξικά απόβλητα ( Χρώματα, σκουριές, λάδια χρησιμοποιημένα ) χωρίς κανείς να τολμά να κάνει έστω μία παρατήρηση.

Η χειμερινή περίοδος έχει τη δικιά της όψη καρνάγιου. Τεράστια σκάφη αποθηκευμένα στην προβλήτα αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια των πολιτών, χωρίς την παραμικρή ασφάλεια.

Ρευματοκλοπή ….

Τα Pillars (Συστήματα Παροχής Ρεύματος) του λιμανιού έχουν διαρρηχθεί και η πρόσβαση για τσάμπα ηλεκτρική ενέργεια διαρκεί πάνω από 20 χρόνια !! Μια μικρή παρατήρηση στους μετρητές των Pillars δίνει την εικόνα της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος

Μόνιμες πρίζες συντηρούν μπαταρίες, θερμαντικά, ψυγεία και κάθε λογής ηλεκτρική συσκευή.

Και αναρωτιόμαστε ;

Αν σε ένα ηλικιωμένο κόβει η ΔΕΗ το ρεύμα, ποιος είναι ο γαλαντόμος που προσφέρει τσάμπα παροχές για τόσα πολλά χρόνια !!

Κανένας, μα κανένας έλεγχος σε όλη την έκταση του λιμανιού.

Η υποβάθμιση του χώρου, δημιουργεί εντάσεις μεταξύ των πλοιοκτητών είτε τα σκάφη είναι επαγγελματικά, είτε σκάφη αναψυχής.

Με τα χρόνια δημιουργήθηκε ιδιοκτησιακό καθεστώς πρόσδεσης, χρήσης δημοσίου χώρου, χρήσης νερού και ρεύματος.

Σκάφη χωρίς Άδεια Εκτέλεσης Πλόων είναι παράνομα προσδεμένα στο λιμάνι για χρόνια, καταλαμβάνοντας ζωτικό χώρο

Η μικρή κοινότητα των εργατών, αποτελείται αποκλειστικά από οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι το μεγαλύτερο μέρος της διαμονής τους, κατοικούν στα αμπάρια των πλοίων με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγιεινή και την επιβάρυνση του λιμένα.

Η Κοινότητα Κατούνας στην παρούσα σύνθεση της, ξεκίνησε μια σειρά από συναντήσεις – ενημερώσεις με τις αρχές ώστε να ευαισθητοποιήσει για την σοβαρότητα του προβλήματος

Παράλληλα έκανε πάμπολλα συμβούλια -διαβουλεύσεις με τους παράκτιους, και ερασιτέχνες αλιείς, ώστε η μετάβαση στο μέλλον να είναι συμβατή σε όλους τους ενδιαφερόμενους .

Δυόμιση χρόνια μετά λαμβάνουμε μόνο τη συμπάθεια στην σοβαρότητα του προβλήματος, αλλά μέχρι εκεί !!!

Το λιμάνι της Λυγιάς ανήκει στο λιμενικό ταμείο Λευκάδος από το 2018. Άρα αυτός είναι ο φορέας ελέγχου της κατάστασης, όπως και ο φορέας είσπραξης των εσόδων του λιμανιού !!!

Δύο χρόνια τώρα, παρατηρούμε, κύριοι του συμβουλίου του Λιμενικού ταμείου, ότι το λιμάνι του Περιγιαλιού τακτοποιήθηκε εν μια νυκτί, ώστε να είναι προσβάσιμο σε ιδιώτη μεγαλοεπενδυτή

Το τουριστικό περίπτερο του Κάστρου αντιμετωπίζεται ως «θέμα ζωής ή θανάτου» από το Λιμενικό ταμείο .

Και σε τέσσερα χιλιόμετρα από την πόλη της Λευκάδος το λιμάνι της ντροπής !!

Όλα αυτά μας κάνουν να αναρωτιόμαστε ;

Είναι απλή αδιαφορία ;

Η μήπως εξυπηρετούνται συντεχνιακά συμφέροντα, άρα υπολογίζεται και το πολιτικό κόστος

Μήπως η πολιτική απαξίωση του πρωτογενούς τομέα της αλιείας και η γιγάντωση των ιχθυοκαλλιεργειών πάει χέρι χέρι με αυτή την εικόνα ;

Μήπως τα συμφέροντα του ακριβού θαλάσσιου τουρισμού είναι άρρηκτα δεμένα με αυτή την εικόνα ;

Η μαρμίτα της ελληνικής πραγματικότητας χωρά κάθε λογής ερμηνείες!

Γιατί, άραγε τα αγκυροβόλια της πόλης της Λευκάδος δεν παρουσιάζουν την ίδια εικόνα με το δικό μας λιμάνι ;

Κοινότητα Κατούνας