Πανέμορφη η παραλία των Εγκρεμνών, αποτελεί τον διακαή πόθο πολλών λουομένων, ντόπιων και ξένων…
***
Μετά την χθεσινή δημοσιοποίηση της απόφασης του Υπουργείου, να παραδοθεί το έργο δρόμος και σκάλα που οδηγεί στην παραλία των Εγκρεμνών, δεν άντεξα στον πειρασμό και είπα να πάω να δω ιδίοις όμμασι πως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση και ποια θα είναι η φετινή προοπτική της καλύτερης παραλίας του νησιού μας.
Ας δούμε λοιπόν είδαμε και τι θα δει σήμερα ο επίδοξος επισκέπτης που θα αποφασίσει να την επισκεφθεί:
Εδώ (1,5 χλμ. μετά το πορτόνι) τερματίζει ο εσωτερικός δρόμος για τους φρόνιμους οδηγούς αυτοκινήτου, όπως άλλωστε με σαφήνεια δείχνουν και οι πινακίδες! Το καλοκαίρι βέβαια που η προσέλευση θα είναι αυξημένη και με δεδομένο πως (μετά το πορτόνι) υπάρχουν ελάχιστες θέσεις πάρκινγκ, θα είναι αδιανόητο τόλμημα να μπει κανείς μέσα γιατί είναι βέβαιο πως τότε θα μπλέξει άσχημα με τους ομοίους του (που θα προσπαθούν να φύγουν…).
Εδώ φαίνεται η κατάληξη του δρόμου (το ίδιο σημείο) αλλά από την πίσω πλευρά…
Κι εδώ φαίνεται το …χάος που παραμονεύει, αν κοιτάξουμε (απ΄ το ίδιο ακριβώς σημείο) λίγο αριστερότερα την τραυματισμένη απ΄ τους σεισμούς και τις κατολισθήσεις πλαγιά
…
Εδώ βλέπουμε το “…ρέμα” που δημιούργησε πρόσφατα η βροχή, ακριβώς δίπλα στον πρόχειρα προφυλαγμένο δρόμο…
Και λίγα μέτρα παρακάτω τελειώνει η άσφαλτοςκι αρχίζει το τσιμεντένιο οδόστρωμα…
Εδώ το τοπίο με τις φανερές και εντυπωσιακές ανακατατάξεις του, προκαλεί κάποιο σφίξιμο στο στομάχι…
Η πανέμορφη παραλία όμως που φαίνεται κάτω χαμηλά, μας γεμίζει αισιοδοξία και προσμονή, οπότε συνεχίζουμε…
Η διαδρομή βέβαια -όπως και η κλίση- αγριεύει και δυσκολεύει ακόμη περισσότερο!…
Ενώ η θέα της πλαγιάς υποβάλλει μαύρες σκέψεις και προκαλεί κάποια μικρή ή μεγαλύτερη ανησυχία…
Οι μικρές κατολισθήσεις και τα χαλίκια τους έχουν σταθερή παρουσία στα τσιμεντένια κομμάτια της διαδρομής…
Τα τσιμεντένια σκαλοπάτια τελειώνουν και ο επισκέπτης μπαίνει στο εντυπωσιακότερο κομμάτι (τον όχτο) της διαδρομής…
Αρχίζει η λυόμενη κατασκευή, που παρότι έχει μεταλλικά ρέλια και προστατευτικό δίχτυ φορτίζει τα αντανακλαστικά μας…
…και μάλλον είναι το εντυπωσιακότερο κομμάτι της καθόδου…
Φαντάζεστε όμως τι θα συμβεί αν γίνει ένας μέτριας έντασης σεισμός, απ΄ αυτούς που είναι συχνοί στην περιοχή, όταν στην σκάλα θα ανεβοκατεβαίνουν κάποιες δεκάδες άτομα;
Φοβάμαι πως θα μας προκύψει πλήθος εμφραγματιών, και οι οποίοι άντε μετά να μεταφερθούν… Εγώ πάντως το αποφάσισα, μολονότι είμαι ένας άνθρωπος που εκ φύσεως δεν τρομάζει εύκολα κι επιπλέον -σαν αυτόχθων που είμαι- έχω συνηθίσει στο έπακρον τους σεισμούς:
Θα συνεχίσω να απολαμβάνω την αγαπημένη μου αυτή παραλία, αλλά θα πηγαίνω μόνο δια θαλάσσης… Τελεία και παύλα._
Ν. ΓΑΖΗΣ