Καλή μας τύχη…

Μια συμπολίτης ρώτησε: “Καλά όλα αυτά…ονοματοδοσία στους δρόμους  πότε θα κάνετε?  Έλεος πια…να ψάχνουμε την αλληλογραφία μας στα ανύπαρκτα ΕΛΤΑ εν έτει 2021.”

Φίλη μου γλυκιά:

Ούτε νερό να πιούμε από τη βρύση δεν μπορούμε, ούτε να το έχουμε πάντα, καλοκαίρι χειμώνα κόβεται, ούτε δρόμους της προκοπής, ούτε πεζοδρόμια (να μη μιλήσω για ποδηλατοδρόμους), ούτε τα σημαντικά μνημεία του τόπου μας είναι φροντισμένα (π.χ κάστρο, παραλία κάστρου, ακρογιαλιά του Αη Γιάννη και οι μύλοι). Ο πολιτισμός που έχουμε στο dna μας έμεινε φυλακισμένος (ούτε ένα αξιοπρεπές θέατρο, ούτε καν κινηματογράφο, ένα αξιόλογο φεστιβάλ που ξεκίνησαν οι παλιοί με μεράκι και παρέμεινε στα σχολεία και τις πλαστικές καρέκλες.) Ένα ΤΕΙ που το ισοπεδώσαμε από ποιότητα ζωής και το χάσαμε κτλ κτλ. Γενικά ζούμε όπως ζούσαν οι πρόγονοι μας πριν την ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη που φούσκωσε τσέπες και συμφέροντα (και πολλά γλοιώδη χειροκροτήματα ) και εμείς μείναμε στάσιμοι έως στα σκουπίδια (γιατί η τεχνολογία προχωρά). Εμείς όχι.

Δεν πιστεύω κανέναν πια. Μεγάλωσα. Από λόγια χόρτασα. Από πράξεις όχι. Δυστυχώς το πρόβλημα σε αυτή τη χώρα είναι ότι τους πολιτικούς εμείς τους διαμορφώνουμε. Και κάποιος να έχει την καλή διάθεση να πραγματοποιήσει τα οράματα του για το κοινό καλό τον μπλοκάρουν: Ο γνωστός του γνωστού, τα ατομικά συμφέροντα και οι υπόλοιποι να σκύβουν το κεφάλι σαν αυτό να είναι φυσιολογικό. Αυτό είναι το σύστημα. Αυτό ξέρουμε αυτό εμπιστευόμαστε!

Δηλαδή δυστυχία. Όποιος είναι γάτα με πέταλα επιβιώνει καλά, οι υπόλοιποι δούλοι.

Δυστυχώς αυτό μας έχουν ποτίσει από τα γεννοφάσκια μας.

Καλή μας τύχη.

Όποιος βολευτεί και βολέψει τα παιδιά του. Ρουσφέτι και μπαξίς (400 χρόνων κατάλοιπα).

Τι σημασία έχει το κοινό καλό;

Τι σημασία έχει να είμαστε άνθρωποι;

Δεν γίνονται έτσι οι ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ. Στην Ελλάδα δεν κάνει κρύο ποτέ. (Μόνο κρύες, παγωμένες, απολιθωμένες οι ψυχές μας).

Καλή τύχη.