Το σχόλιο της ημέρας: Του λιμανιού τα μυστήρια…

Το λιμάνι ενός τουριστικού προορισμού, όπως για παράδειγμα είναι το Νυδρί, αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την τουριστική και οικονομική ανάπτυξή του. Και δεν χρειάζεται να είναι κανείς μεγάλος οικονομολόγος ή σπουδαίος αναλυτής για να καταλάβει πως, για προφανείς λόγους, ο “σκαφάτος” επισκέπτης είναι απείρως προτιμότερος -και κατά πολύ οφελιμότερος- από τον Βαλκάνιο με το Ι.Χ., που θα διαμείνει σε κάποια χαμοκέλα της γνωστής πλατφόρμας με 10 ευρώ τη βραδιά και θα καταναλώνει από ένα πιτόγυρο (στο χέρι) ανά άτομο για δείπνο.

Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια για την υποδοχή των σκαφάτων της ανώτερης οικονομικής στάθμης -και δυνατότητας- είναι οι λιμενικές υποδομές που θα τους προσελκύσουν και θα τους διευκολύνουν να προσεγγίσουν, διαφορετικά …είναι κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.

Από την στιγμή λοιπόν που τούτος ο τόπος είχε την ατυχία, ή μήπως την αφέλεια(;) να διοικηθεί από ανθρώπους που χαρακτήρισαν αυτού του είδους τις υποδομές- και όχι μόνο- σαν αχρείαστα “φαραωνικά” έργα και τα τορπίλισαν, είμαστε αναγκασμένοι να διαχειριστούμε τις υπάρχουσες δυνατότητες με τον πιο σώφρονα τρόπο. Και αυτός δεν είναι βέβαια να διώχνουμε τους σκαφάτους, (κάτι που γίνεται κατά κόρον στο Νυδρί), γιατί θεωρούμε πως στο  “λιμάνι” του χρειάζονται 50 μέτρα ελεύθερης προβλήτας για περιπτώσεις …”emergency” ή επειδή επιτρέπουμε την παραμονή -και συχνά τις επισκευές- αργούντων (δηλαδή παροπλισμένων) πλοίων στο κεντρικότερο σημείο του…

Το σκάφος της φωτογραφίας που βλέπετε στην αρχή της ανάρτησης, επέδειξε μεγάλη επιμονή και ακόμη μεγαλύτερη υπομονή και τελικά κατάφερε να προσεγγίσει. Κάποια άλλα που βρέθηκαν στην ίδια θέση, απλά σηκώθηκαν κι έφυγαν για αλλού!

Αποτελεί όμως αυτό σώφρονα διαχείριση;

Ο Σχολιαστής