Η Τ.Ο. Λευκάδας του ΚΚΕ για την παιδεία

Η Τ.Ο. Λευκάδας του ΚΚΕ για την παιδεία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΔΗΘΕΝ «ΝΕΟΥ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ»

 

Στις 28 Ιουνίου, ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης και η υπουργός Παιδείας Ν. Κεραμέως παρουσίασαν σε άξονες το κυβερνητικό σχέδιο για το «νέο αναβαθμισμένο σχολείο» που προδιαγράφεται όμως εφιάλτης για μαθητές, γονείς κι εκπαιδευτικούς. Η παρουσίαση του κυβερνητικού σχεδίου περιλάμβανε τέσσερις  άξονες:

  1. Δεξιότητες. Ακόμα μεγαλύτερη στροφή προς τις δεξιότητες με 123 νέα προγράμματα σπουδών που πιάνουν το νήμα από τα προηγούμενα του 2011, όσο και με την ένταξη ψηφιακών εργαλείων που προβαρίστηκαν στην τηλεκπαίδευση, επιβεβαιώνοντας τους φόβους των εκπαιδευτικών ότι η τηλεκπαίδευση που δεν μπορεί να συγκριθεί με τη δια ζώσης, ήρθε τελικά για να μείνει και να υποβαθμίσει παραπέρα τη μορφωτική διαδικασία.
  2. Ίσες ευκαιρίες για όλους. Μια σειρά δράσεις που υλοποιούνται ήδη, όπως τα ψίχουλα των voucher για ψηφιακό εξοπλισμό για ένα μικρό και πλέον εξαθλιωμένο οικονομικά μέρος του πληθυσμού ή τη δίχρονη προσχολική αγωγή που ως γνωστόν υλοποιείται με κοντέινερ… Είναι φανερό εξάλλου για τη φιλοσοφία τους ότι και μόνο το γεγονός πως μιλούν για «ευκαιρίες» σημαίνει ότι αυτές είναι για κάποιους και όχι για όλους, είναι ατομική τους ευθύνη το αν και πώς θα τις αξιοποιήσουν!
  3. Εναλλακτικές εκπαιδευτικές διαδρομές. Εξυπηρετεί τον πάγιο στόχο της ΕΕ για στροφή προς την κατάρτιση πριν από τα 18 χρόνια, σε βάρος της γενικής, ολόπλευρης εκπαίδευσης. Στην κοινότυπη διαπίστωση του πρωθυπουργού ότι «δεν μπορούν και δεν πρέπει να πάνε όλοι κατ’ ανάγκη στο πανεπιστήμιο», ο Κυρ. Μητσοτάκης συμπλήρωσε χαρακτηριστικά ότι «είναι λάθος να σπρώχνουμε παιδιά σε τμήματα ΑΕΙ που δεν έχουν μεγάλη ζήτηση» και άρα οι απόφοιτοι δεν θα απορροφηθούν, παραγνωρίζοντας το ερώτημα της κοινής λογικής: Τότε γιατί τέτοια τμήματα διατηρούνται και φορτώνονται με εισακτέους κάθε χρόνο; Η απάντηση κρύβεται πίσω από τις λέξεις τόσο της υπουργού, που είπε ότι σήμερα 1 στους 4 σπουδαστές ΙΕΚ είναι απόφοιτος ΑΕΙ, όσο και του πρωθυπουργού που είπε ότι δίνουμε έμφαση στη «δια βίου μάθηση», καθώς το μοντέλο που υπήρχε παλιότερα (σπουδές, εργασία, σύνταξη) σήμερα δεν ισχύει, κοινώς η εργασιακή περιπλάνηση είναι ο κανόνας.
  4. Αυτονομία και αξιολόγηση. Μέσα από ρυθμίσεις όπως το πολλαπλό βιβλίο που εντείνει την κατηγοριοποίηση και σπάει το ενιαίο πρόγραμμα σπουδών για όλα τα παιδιά, μέσα από την αντεστραμμένη τάξη που πατάει στην αντιπαιδαγωγική λογική ότι ο μαθητής μόνος του ανακαλύπτει τη γνώση και υποβαθμίζει τον καθοριστικό ρόλο τους εκπαιδευτικού, μέσα από τις περισσότερες αρμοδιότητες στους διευθυντές που θα μπορούν «να αξιοποιούν τις σχολικές εγκαταστάσεις εκτός ωραρίου, να συνεργάζονται με φορείς», σαφής αναφορά δηλαδή σε επιχειρηματική λειτουργία του σχολείου και είσοδο διαφόρων ιδιωτών σε αυτό, η κυβέρνηση διαφημίζει ότι φέρνει τάχα μεγαλύτερη αυτονομία στο σχολείο, αλλά στην ουσία βαθαίνει στο έπακρο την ταξική διαφοροποίησή του. Πάνω σε αυτό το πνεύμα ομολογείται ότι έρχεται και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και ο πολλαπλασιασμός των στελεχών εκπαίδευσης, για να ελέγχουν και να επιβάλλουν αυτές τις αναδιαρθρώσεις.

Οι διακηρύξεις του πρωθυπουργού και της υπουργού Παιδείας περί “ελεύθερου και αυτόνομου σχολείου”, περί δεξιοτήτων και δήθεν πολλών επιλογών, σε συνδυασμό με την πολιτική της κυβέρνησης στην Παιδεία, αποδεικνύουν περίτρανα ότι στις προτεραιότητες της κυβέρνησης δεν ήταν, ούτε είναι, να γίνει καλύτερο το σχολείο, αλλά να μπουν περισσότεροι φραγμοί στην προσπάθεια των μαθητών να κατακτήσουν ουσιαστική και σύγχρονη γνώση.

Γιατί Παιδεία που ξεσκαρτάρει μαθητές ποτέ δεν μπορεί να είναι ποιοτική, αναβαθμισμένη και σύγχρονη, αλλά αναχρονιστική.

Γιατί Παιδεία που θεωρεί τη μόρφωση ευκαιρία που μπορεί να σου τύχει και μπορεί όχι, δεν μπορεί ποτέ να προωθεί την ισότητα, αλλά είναι οπισθοδρομική και άδικη.

Το δίλημμα είναι: Σχολεία των λίγων και εκλεκτών, που ζούμε χρόνια τώρα ή Παιδεία για όλους, που είναι και το πραγματικά σύγχρονο.

Η κυβέρνηση έχει πάρει το μέρος του παλιού και των λίγων, όμως οι πολλοί έχουν τη δύναμη να επιβάλουν το σχολείο των σύγχρονων αναγκών τους. Και αυτός ο δρόμος περνάει μέσα από την πάλη για να μην περάσει και να μην εφαρμοστεί στην πράξη το άθλιο νομοσχέδιο.

Το πραγματικά ΣΥΓΧΡΟΝΟ είναι Παιδεία για ΟΛΟΥΣ και όχι για λίγους και εκλεκτούς!

 

29/06/2021

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *