Αντιγράφουμε από το σημερινό Δελτίο Τύπου του βουλευτή κ. Θανάση Καββαδά για την επίσκεψή του στον Υπουργό Δικαιοσύνης, με αίτημα την υποστήριξή του στην επισκευή του Δικαστικού Μεγάρου Λευκάδας:
“…Ο Βουλευτής περιέγραψε την κατάσταση του Δικαστικού Μεγάρου, στο οποίο συστεγάζονται από το 2012 το Πρωτοδικείο, η Εισαγγελία, το Ειρηνοδικείο, το Ελεγκτικό Συνέδριο και ο Δικηγορικός Σύλλογος. Αναφέρθηκε στα πολλά προβλήματα διαρροής υδάτων από τη στέγη και διάβρωσης της εσωτερικής οροφής και των τοίχων, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την πτώση σοβάδων αλλά και τη διαρκή δυσοσμία, τονίζοντας και τους υγειονομικούς κινδύνους που υπάρχουν…”
Μένει άναυδος κανείς απ΄ την παραπάνω χαρακτηριστική περιγραφή ενός δημόσιου κτηρίου -και έργου- που κατέληξε σε τέτοιο χάλι, πριν ακόμα συμπληρωθούν δέκα χρόνια από την ανέγερσή του! Και δεν χρειάζεται να είναι κανείς εξειδικευμένος τεχνικός βέβαια, για να καταλάβει πως τέτοια φαινόμενα υποκρύπτουν είτε την χρήση ακατάλληλων υλικών, ή κακοτεχνίες του κατασκευαστή ή -το πιθανότερο- και τα δυο!
Αυτό όμως που δημιουργεί την αυτονόητη απορία, είναι το καθεστώς που υπάρχει στις δημόσιες κατασκευές. Οπότε αναρωτιέται κανείς: Είναι ποτέ δυνατόν να παραδίδεται ένα δημόσιο έργο και σε τόσο σύντομο διάστημα να εμφανίζει τόσα και τέτοια κουσούρια, χωρίς αυτό να επισύρει την παραμικρή συνέπεια κατά των υπευθύνων;
Ο Σχολιαστής