Το άρωμα και η γεύση ενός σπιτικού φαγητού, γλυκίσματος, ποτού ή αναψυκτικού ανακαλεί τις κρυμμένες αναμνήσεις κάθε ανθρώπου.
Η λευκαδίτικη κουζίνα, πλούσια σε γεύσεις και αυθεντικά αρώματα, αποτελεί μια πολιτισμική ενότητα αιώνων.
Οι Λευκαδίτισσες με κυρίαρχο ρόλο στον οικογενειακό μικρόκοσμο, διαχειριζόμενες με σοφία τα λιγοστά υλικά που διέθεταν σφράγισαν με την επινοητικότητά τους τον χαρακτήρα της λευκαδίτικης γαστρονομίας.
Η παραδοσιακή μαγειρική της Λευκάδας στηριζόταν, όπως γνωρίζουμε, κυρίως στα τοπικά προϊόντα, εξαιτίας της δύσκολης επικοινωνίας της με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Οι πολύ διαδεδομένες πίτες (λαχανόπιτα, αυγόπιτα, ρυζόπιτα, μακαρονόπιτα, μαριδόπιτα κ.α.) είχαν σα βάση τα άγρια λάχανα της υπαίθρου, το σπιτικό τυρί και τα αυγά, το αλεύρι, το ρύζι, τα μακαρόνια, το πολύ μικρό μαριδάκι… Το μπριάνι, τα βραστά άγρια χόρτα ή τα καλλιεργημένα στο μικρό κήπο του σπιτιού λαχανικά (όπως βλήτα, κουνουπίδια κ.α.) συνοδεία τηγανητών λιανόψαρων ή θαλασσινών μαλακίων οστράκων αποτελούσαν επίσης συνηθισμένα, εύκολα αλλά και αγαπημένα φαγητά.
Τα λίγα κρεατικά (με κυρίαρχα τα πουλερικά) που μαγειρεύονταν με ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες ή ως σούπες καταναλώνονταν συνήθως τις Κυριακές ή τις καλές μέρες.
Το λευκαδίτικο λάδι, που εξισορροπούσε την έλλειψη ζωικών τροφών και το ζυμωτό ψωμί και λίγη ζάχαρη ή ρίγανη μεγάλωσαν γενιές και γενιές … Για το λόγο αυτό άλλωστε η ριγανάδα κατέχει εξέχουσα θέση στην καρδιά κάθε Λευκαδίτη.
Πιάτα γεμάτα σοφία και αγάπη.
Μοναδικά φαγητά και παρασκευάσματα, όπως ο κόκορας μακαρονάδα, τα λαδοκούλουρα, η αλιάδα, τα λαθίρια, οι φακές, οι κολοκυθοκορφάδες, τα τσιγαρίδια, ο βακαλάος bianco, το σοφιγάδο, το σαβόρο, η μαριδόπιτα, οι σουπιές με το μελάνι τους, το κουνέλι στιφάδο κ.ά., αναγνωρίζονται σήμερα ως υψηλής γαστρονομίας !
Τα λιγοστά τον παλιό καιρό γλυκίσματα που παρασκευάζονταν με βάση το μούστο και το πετιμέζι (μουστόπιτα, τζουκια, μουστοκούλουρα, πετιμεζόπιτα και φυσικά η λαδόπιτα (με πετιμέζι ή ζάχαρη) αποτελούν αντιπροσωπευτικά γλυκίσματα των νησιών μας. Όπως βέβαια σήμερα το παστέλι, το μαντολάτο, η συκομαΐδα κ.α.
Τα επώνυμα κρασιά μας επίσης και αλλαντικά (σαλάμι), τα μοναδικά τοπικά ποτά (ροζολί) αλλά και ξεχασμένα αναψυκτικά όπως η σουμάδα … συμπληρώνουν τη μοναδική γαστρονομική κληρονομιά μας.
Η ενσωμάτωση της τοπικής γαστρονομικής κληρονομίας και των πολιτιστικών στοιχείων της στο τουριστικό προϊόν της Λευκάδας μπορεί να συμβάλει στην δημιουργία μοναδικής ταυτότητας για το δήμο μας.
Γαστρονομική κληρονομία ικανή να δημιουργήσει γευστικές εμπειρίες ιδιαίτερης σημασίας για την αίσθηση της ποιότητας που αποκομίζουν οι επισκέπτες κατά την διάρκεια των διακοπών τους αλλά και την ποιότητα της ανάμνησης που θα πάρουν μαζί τους φεύγοντας.
Η γαστρονομία σαν τουριστικό προϊόν και σα στοιχείο αναγνωρισιμότητας και διαφοροποίησης ενός τόπου αποτελεί άλλωστε παγκόσμια τάση στο τουριστικό γίγνεσθαι και αποτελεί όλο και περισσότερο ένα από τα βασικά κριτήρια επιλογής του προορισμού διακοπών.
Σεβαστή Κωνσταντινίδη Ρεκατσίνα
πρώην Δήμαρχος Καρυάς
Δημ. Σύμβουλος Λευκάδας
με την παράταξη «δίαυλος»