FortsaLefkada.gr 
“Έξυπνος τουρισμός: Οι Γάλλοι εφηύραν τον δρόμο της μιμόζας στην Κυανή Ακτή” μας πληροφορεί η καλή “www.iefimerida.gr” και εμείς (καθότι είναι παλιό, από τις 7-2-21) το ανακαλύψαμε από το σχετικό σημερινό δημοσίευμα του “aromalefkada.gr”, που το αναδημοσίευσε προκειμένου να εγκαλέσει το συνεργείο της Περιφέρειας, το οποίο καθαρίζοντας απ΄ την βλάστηση τα πρανή του επαρχιακού δρόμου, χάλασε μια μιμόζα στον Επίσκοπο.
¨Ομως ας ξεκινήσουμε από το (αρχικό) ρεπορτάζ της “Γαλλικής μιμόζας” που λέει:
“Κάθε χειμώνα, χιλιάδες δέντρα φωτίζουν με ένα ιδιαίτερο κίτρινο την Κυανή Ακτή. Όλη η Νότια Γαλλία έχει φυτευτεί με μιμόζες που όχι μόνο ομορφαίνουν τα πανέμορφα χωριά και τους δρόμους, αλλά αποφέρουν μεγάλα κέρδη στους κατοίκους, οι οποίοι τιμούν το πανέμορφο δέντρο με τον καλύτερο τρόπο, μέσα στο χειμώνα.
Δημιούργησαν, έτσι, τον Δρόμο της Μιμόζας, μια απόσταση 180 χιλιομέτρων, η οποία διασχίζει όλη την Κυανή Ακτή και περνάει από τα ωραιότερα χωριά και πόλεις της περιοχής.” Και συνεχίζει με πρόσθετες σχετικές περιγραφές…
(Πηγή: iefimerida.gr)
***
Βέβαια δεν είναι μόνο οι μιμόζες το σημείο που μειονεκτεί το δομημένο περιβάλλον των δικών μας θερέτρων σε σύγκριση με αυτό της Κυανής Ακτής. Όσοι απ΄ τους συμπατριώτες μας έτυχε να επισκεφθούν τα διάσημα θέρετρα της Νότιας Γαλλίας, ασφαλώς και τους πιάνει μαύρη θλίψη όταν προχωρούν σε συγκρίσεις με τα δικά μας, τα οποία υπερτερούν μεν κατά πολύ σαν έργα της Φύσης, αλλά υπολείπονται δραματικά σαν έργα των ανθρώπων. Κι αυτό βέβαια δεν οφείλεται (μόνο) στην έλλειψη της μιμόζας στα δικά μας μέρη, αλλά κυρίως στην χαώδη διαφορά κουλτούρας, αισθητικής αντίληψης, σχεδιασμού και χωροταξίας, κυρίως όμως ανάδειξης των όποιων πλεονεκτημάτων διαθέτει η κάθε περιοχή.
Να το πούμε με ένα απλό παράδειγμα: Ακριβώς έξω από το λιμάνι της Νίκαιας, υπάρχουν κάτι συνηθισμένα βράχια, σαν αυτά που υπάρχουν εν αφθονία στα περισσότερα ελληνικά νησιά, αλλά και σε αρκετά λιμάνια της πατρίδας μας. Ο τρόπος λοιπόν, με τον οποίο τα έχουν αναδείξει οι φίλοι μας Γάλλοι με τον κατάλληλο φωτισμό, τα μετατρέπει αυτόματα σε εντυπωσιακό αξιοθέατο για τους θαλασσινούς νυχτερινούς επισκέπτες τους…
***
Εκεί όμως που δεν υπάρχει καμιά σύγκριση είναι οι παραλίες για κολύμβηση. Ευνοημένη απ΄ την μητέρα Φύση με τις μοναδικές φυσικές και πανέμορφες παραλίες της κάθε είδους και για κάθε γούστο η Λευκάδα μας, δραματικά μειονεκτικές από φυσικής άποψης όλες σχεδόν οι παραλίες της Δυτικής Μεσογείου κι όχι μόνο της Κυανής Ακτής, αλλά και της εξίσου διάσημης “Ακτής του Ήλιου” (Μαρμπέγια, Τορεμολίνος κ.λ.π.) στην Νότια Ισπανία. Και στις δυο αυτές διασημότερες τουριστικές περιοχές της Μεσογείου λοιπόν, τα υπερπολυτελή ξενοδοχεία τους, αναγκάζονται να δημιουργήσουν (με λιμενοβραχίονες) “θαλάσσιες γούρνες” μπροστά τους, στρωμένες με τεχνητή άμμο, για να προστατέψουν τους πλούσιους πελάτες τους από τον μόνιμο -και λασπωμένο- βωβό κυματισμό της ανοιχτής θάλασσας!
Πέρα απ΄ αυτό το μείον όμως, αν πάμε στον παράγοντα άνθρωπο, στο δομημένο περιβάλλον, στις υποδομές και στην προσφορά ποιοτικών υπηρεσιών, εκεί είναι που εμείς καταποντιζόμαστε στα βαθιά!
Θέλω να καταλήξω, πως δεν υστερούμε μόνο στις μιμόζες απέναντι στην Κυανή Ακτή. Άλλωστε γι αυτό μας το “μειονέκτημα”, θα μπορούσαμε να έχουμε την δική μας απάντηση, που να είναι ίδια και καλύτερη, αρκεί βέβαια να το δούμε και να το θελήσουμε, για να μπορούμε να τους πούμε:
Με κίτρινες μιμόζες γεμίσατε έναν δρόμο σας εσείς αγαπητοί μας Γάλλοι; Με πικροδάφνες όλων των χρωμάτων και των αποχρώσεων μπορούμε να γεμίσουμε εμείς ολόκληρο το οδικό μας δίκτυο στην Λευκάδα, που να μας δώσει και το προσωνύμιο “Νησί της πικροδάφνης”.
Γιατί η πικροδάφνη είναι φυτό, το οποίο εκτός από τα πολύχρωμα άνθη και το πανέμορφο ασφαλώς θέαμά του, είναι ανθεκτικό και χωρίς καθόλου απαιτήσεις! Και σε τελευταία ανάλυση, φυτεμένο με κάποιο βάθος στις παρυφές των δρόμων μας, ιδίως των πιο ορεινών, θα μπορεί να λειτουργήσει και σαν αερόσακος, προστατεύοντας κάποιον πιωμένο Ευρωπαίο οδηγό, που θα τύχει να εκτραπεί την νύχτα απ΄ την πορεία του μέσα στην ερημιά… Για σκεφθείτε το…
Ο Σχολιαστής
