Τα “οχυρωματικά έργα” που ήρθαν στο Δημοτικό Συμβούλιο

του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ (*)

Μια χρήσιμη όσο και αποκαλυπτική κουβέντα για τα ουκ ολίγα “οχυρωματικά έργα” της πόλης μας, έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο της Παρασκευής με αφορμή μια ερώτησή μου, η οποία, ενώ  κατά το ήμισυ ήταν η τρίτη φορά που τέθηκε, κατέληξε και πάλι να μείνει αναπάντητη! Πέρα απ΄ αυτό όμως υπήρξαν ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις… Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά και να ξεκινήσουμε κατ΄ αρχήν απ την ίδια την ερώτηση που κατέθεσα:

***

Η ερώτηση:

Θα αναφερθώ σήμερα, για τρίτη φορά, στην θρυλική εκείνη σιδερόφρακτη κατασκευή με το πορτόνι, που φράζει τον χωματόδρομο στο ανάχωμα που αποτελεί το δυτικό σύνορο του Αβλέμονα και που θυμίζει απόρρητη στρατιωτική εγκατάσταση επιπέδου …Γκουαντανάμο!. Και το επαναφέρω,  γιατί η απάντηση του κ. δημάρχου στην προηγούμενη συνεδρίαση, πως η συγκεκριμένη κατασκευή είναι έργο της δημαρχίας  Κ. Αραβανή και κατασκευάστηκε για να προστατεύσει το ιβάρι από τους ψαροκλέφτες, όσο συμβατή είναι με τις επιδόσεις του κατασκευαστή, τόσο αντιβαίνει την κοινή λογική η δικαιολογία της, απ΄ την στιγμή που και ο Αβλέμων αλλά και το μικρό ιβάρι,  ήταν και παραμένουν αφύλαχτα κι ευκόλως προσβάσιμα από όλες τις (άλλες) πλευρές! Οπότε μάλλον σε προσωπική εξυπηρέτηση -κοινώς ρουσφέτι- παραπέμπει το συγκεκριμένο έργο…   Αυτά κύριοι της δημοτικής Αρχής, σαν οφειλή μου  στις λειψές απαντήσεις που μου δώσατε σε προηγούμενες συνεδριάσεις, επί των οποίων  λόγω του Κανονισμού,  δυστυχώς, δεν είχα δικαίωμα δευτερολογίας ή  σχολιασμού….

Τώρα λοιπόν και σαν συνέχεια του προηγούμενου ερωτήματος, κάνω ένα βήμα παραπέρα και σας καταθέτω την μια και μοναδική ερώτηση που δικαιούμαι για σήμερα:

Όπως είναι γνωστό, ο πρώην δήμαρχος κ. Αραβανής είχε μια ξεχωριστή έφεση στην κατασκευή τέτοιων «οχυρωματικών έργων»  -όπως σκωπτικά τα χαρακτηρίζουν πολλοί συμπατριώτες μας- και μας άφησε πλούσια κληρονομιά απ΄ αυτά, έργα που θυμίζουν  την οχυρωματική γραμμή Μαζινό της Γαλλίας στον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο, μιας και  είναι εξίσου εντυπωσιακά αλλά και εξίσου ευάλωτα με αυτά. Τα περισσότερα «οχυρωματικά έργα» λοιπόν, (εκτός απ΄ αυτό του Αβλέμονα),  κατασκευάστηκαν στις προσβάσεις προς την παραλία των Μύλων (κυρίως) από τον δρόμο της Γύρας . Άλλα είναι φτιαγμένα από ενισχυμένες λαμαρίνες, άλλα από μεγάλες αμετακίνητες πέτρες, άλλα από χαμηλές «πόρτες» σχήματος «Π» με φυτεμένες στέρεα τις σιδεροσωλήνες κι άλλα από τσιμεντένιες κατασκευές, που όλα τους σκοπό είχαν να εμποδίσουν την πρόσβαση οχημάτων και ιδίως τροχόσπιτων στις εκεί παραλίες.  Με άλλα λόγια, αντί να εφαρμόσουν -ενδεχομένως με αυξημένη αυστηρότητα- τον νόμο για απαγόρευση του ελεύθερου κάμπιγκ,  βάζοντας αυτά τα απεχθή κατασκευάσματα,  στέρησαν  απ΄ τους Λευκαδίτες το δικαίωμα και την δυνατότητα, να απολαύσουν για παράδειγμα απ΄ την θαλπωρή του αυτοκινήτου τους το υπέροχο θέαμα μιας χειμωνιάτικης φουρτουνιασμένης θάλασσας, κάτι που πολλοί το συνήθιζαν…

Και φθάνουμε στην ερώτηση: Σκοπεύει η δημοτική Αρχή να απαλλάξει τη Λευκάδα απ΄ αυτές τις ακαλαίσθητες και απολυταρχικού τύπου  κατασκευές, που αν μη τι άλλο, παραπέμπουν σε  πρακτικές και νοοτροπίες  που  καθόλου δεν ταιριάζουν και δεν τιμούν μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα;

Σας ευχαριστώ πολύ.

***

Οι εκπλήξεις:

Η συγκεκριμένη τοποθέτηση-ερώτησή μου είχε μια …μη απάντηση και δυο εκπλήξεις:

Η μη απάντηση αφορούσε στο πρώτο κομμάτι της (επαναλαμβανόμενης) ερώτησης για την σιδερένια φραγή και το κλειδωμένο πορτόνι στον χωματόδρομο του αναχώματος του Αβλέμονα, που παρήγαγε την λογικότατη και αυτονόητη απορία μας: Γιατί τοποθετήθηκε αυτή η φραγή εκεί, απ΄ τη στιγμή που το συγκεκριμένο ιβάρι είναι ελεύθερα προσβάσιμο (και στους ψαροκλέφτες) από όλες τις υπόλοιπες (ξέφραγες) πλευρές του!

Και τώρα ας πάμε στις εκπλήξεις: Η πρώτη αφορούσε το δεύτερο (και νέο) μέρος της ερώτησης, για τα “οχυρωματικά έργα” που είχε κατασκευάσει ο Δήμος (επίσης επί δημαρχίας Κ. Αραβανή)  στην περιοχή των Μύλων και για τα οποία ο σημερινός δήμαρχος δήλωσε …αλληλέγγυος!  Ομολογώ πως με την δήλωσή του αυτή με σοκάρισε ο …Κολονακιώτης (κι αυτός) δήμαρχος, ο οποίος μάλιστα σκοπεύει και να τα επεκτείνει (τα οχυρωματικά), αν το κατάλαβα καλά. Οπότε επ΄ αυτού πλέον, τα σχόλια περιττεύουν…

Αντίστοιχα μεγάλη έκπληξη απετέλεσε κι η αβίαστη ομολογία του προέδρου του σώματος, που την έκανε με κάποια περηφάνια μάλιστα,  ότι τα “οχυρωματικά” των Μύλων είναι δικό του έργο, από τότε που ήταν αντιδήμαρχος (επί δημαρχίας Αραβανή)! Οπότε το μοναδικό σχόλιο που ταιριάζει κι εδώ, είναι πως κι ο πρόεδρος μας προέκυψε Κολονακιώτης! Θα  του πούμε πάντως πως ακόμα κι έτσι, το μεγαλύτερο μερίδιο της δόξας σε τέτοιες περιπτώσεις συνεχίζει να το καρπώνεται ο δήμαρχος!…

***

Εικόνες των οχυρωματικών:

Επειδή όμως μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις, ας δει ο κόσμος τα “οχυρωματικά” για τα οποία μιλάμε σε τούτο το άρθρο:

Αυτή η φραγή στρατιωτικού τύπου είναι η πέτρα του σκανδάλου που μας έδωσε και το έναυσμα για τις (επαναλαμβανόμενες) ερωτήσεις μας στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ούτε και χθες απάντησε ο δήμαρχος σε τι εξυπηρετεί σ΄ αυτό το σημείο η φραγή, αφού τα ιβάρια είναι πανταχόθεν αλλούθεν ελεύθερα… Πάντως θα ξανα-ρωτήσει (την Υπηρεσία) και θα μας πει, όπως δεσμεύτηκε…

Εδώ βλέπετε ένα είδος “οχυρωματικού” με φυτεμένη γαλβανιζέ λαμαρίνα και βέβαια με τις σχετικές μουτζούρες της

Ακόμα ένα “οχυρωματικό”, μικτού τύπου αυτό! Βλέπετε και με πύλη τύπου “Π” (που είναι ίσως το μόνο αποδεκτό όσο και λειτουργικό σύστημα) και με την κλασική φυτεμένη ενισχυμένη λαμαρίνα! (Το δεύτερο σύστημα βέβαια, μάλλον αποτελούσε πλεονασμό ή υπερβάλλοντα ζήλο…)

Εδώ άλλου τύπου “οχυρωματικού”: Με βράχους και τσιμέντα ατάκτως ερριμμένα…

Ίδιο το μοντέλο κι εδώ, αλλά και με την προσθήκη ενισχυμένης λαμαρίνας…

Εδώ το σύστημα αλλάζει: Συνεχόμενες λαμαρίνες φυτεμένες ¨εν σειρά’! Κι αν ρωτάτε για την καθαριότητα του χώρου, αφήστε το καλύτερα…

Εδώ η λαμαρίνα μάλλον προστατεύει το χωράφι, παρά την παραλία, γιατί δεν νομίζουμε πως θα έμπαινε κανένας μέσα!

Κι εδώ μιλάμε για “μικτό” σύστημα,  και μάλιστα με ποικιλία μέσων…

***

Υ.Γ: Είχα την τύχη να επισκεφθώ τους περισσότερους παραθαλάσσιους αξιόλογους τουριστικούς τόπους ανά τον κόσμο και τους πλέον αξιόλογους τουριστικούς προορισμούς της Κεντρικής Ευρώπης. Πουθενά -στον πολιτισμένο κόσμο τουλάχιστον- δεν συνάντησα τέτοια κιτς και τόσο τριτοκοσμικά συστήματα αποτροπής. Παντού όπου θέλουν να απαγορεύσουν κάτι οι άνθρωποι, βάζουν την σχετική πινακίδα και όποιος την παραβεί, είναι βέβαιο πως θα βρει ή το όχημά του ακινητοποιημένο ή το σχετικό μπιλιετάκι στο παρ-μπριζ του, το οποίο σημειωτέον δεν υπάρχει τρόπος να προσπεράσει κανείς απλήρωτο. Τώρα γιατί εμείς πρέπει να βγάζουμε τα αστυνομικού τύπου απωθημένα μας, χτίζοντας κάστρα και εμπόδια, αυτό όντως αποτελεί -και μάλλον θα συνεχίσει να αποτελεί- μυστήριο…

(* Ο Νίκος Γαζής είναι πρώην πλοίαρχος (και αρχιπλοίαρχος εταιρείας) κροαζιεροπλοίων και νυν δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Λευκάδας με την παράταξη Δίαυλος).