Το σχόλιο της ημέρας: Στο καλό και καλό χειμώνα…

Ούτε πεζός (όχι ασθενοφόρο) δεν χωράει να περάσει απ΄ τους ελληναράδες Ι-Χήδες!

Έτσι  μάλιστα και κανείς κουβαλάει καμιά ξαπλώστρα ή έστω καμιά μεγαλούτσικη τσάντα μπάνιου, τότε …κλαύτα Χαράλαμπε!

***

Κατανοώ την αγωνία των επαγγελματιών συμπατριωτών μας που περίμεναν την τουριστική περίοδο για να δουλέψουν και να βγάλουν τα σπασμένα της χρονιάς. Μιας χρονιάς πολύ δύσκολης και με αμφίβολη ακόμη την κατάληξη, τόσο από οικονομικής όσο και από υγειονομικής άποψης. Κατανοώ επίσης και το τεράστιο ρίσκο που πήραμε σαν χώρα, να ανοίξουμε τις πόρτες (στα σύνορά μας) σε περίοδο παγκόσμιας πανδημίας, αφού δυστυχώς, λόγω της αφροσύνης των κυβερνώντων μας (τα πολλά τελευταία χρόνια), η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού είναι αυτή που κυριαρχεί στην οικονομική ζωή μας και άρα η μοναδική μας επιλογή και διέξοδος…

Ζώντας όμως τον άναρχο συνωστισμό αυτού του μήνα, ομολογούμε πως σε συνδυασμό και εξ αιτίας της έλλειψης οποιασδήποτε προβλεπτικότητας και σχεδιασμού από πλευράς των τοπικών μας αρχόντων, η  ζωή μας έγινε ανυπόφορη.  Είναι πολύ φυσικό λοιπόν που εμείς οι απλοί κάτοικοι αυτού του τόπου δεν βλέπουμε την ώρα να κουνήσουμε το μαντήλι στους επισκέπτες μας, που φέτος ειδικά, λίγο εξ αιτίας των κουπονιών του κοινωνικού τουρισμού και περισσότερο λόγω της έλλειψης Δυτικοευρωπαίων τουριστών, αποτελούνταν σε πολύ μεγαλύτερη αναλογία απ΄ ότι συνήθως από ελληναράδες της Αθήνας (κυρίως), της Θεσσαλονίκης (δευτερευόντως) και γείτονες Βαλκάνιους,…

Δεν υπάρχει ίχνος ρατσισμού σ΄αυτό τον ανά προέλευση διαχωρισμό των επισκεπτών μας που κάνουμε. Όμως δεν γίνεται να αγνοήσει κανείς κάποιες συμπεριφορές, που εκτός από ενοχλητικές, είναι και χαρακτηριστικές της κακής νοοτροπίας κάποιων συμπατριωτών μας.

Η αφεντιά μου, όπως και πολλοί ακόμη συμπατριώτες, από παράδοση και από συνήθεια είμαστε “φαν” της Αμμόγλωσσας για το μπάνιο μας. Αυτή η αγαπημένη παραλία των Λευκαδιτών λοιπόν, αφού ταλαιπωρήθηκε -κι έκλεισε- για κάποια καλοκαίρια, προκειμένου να γίνουν τα ανεκδιήγητα εκείνα ύφαλα “μπαστούνια”, (τα οποία αντί να εμποδίσουν την άμμο να περνάει προς την διώρυγα, μάλλον την διευκολύνουν, αν κρίνουμε απ΄ το μεγάλωμα της Αμμόγλωσσας τελευταία), οργανώθηκε όπως οργανώθηκε: Με έναν τσιμενταρισμένο δρόμο που ξεκινά αμέσως μετά το παλιό οινοποιείο του ΤΑΟΛ και με παρκαρισμένα άναρχα δεξιά και αριστερά αυτοκίνητα, ο οποίος καταλήγει  σ΄ένα πλακόστρωτο τμήμα που φαρδαίνει σαν πλατεία, λίγο πριν την πλαζ. Εκεί λοιπόν που αρχίζει το πλακόστρωτο είχε τοποθετηθεί μια μεταλλική μπάρα, κλειδωμένη με λουκέτα στο οδόστρωμα, η οποία με τα σήματα “πεζόδρομος” και “δρόμος κλειστός” πάνω της, απαγορεύει την είσοδο των τροχοφόρων, ενώ αφήνει αριστερά και δεξιά από μια οριακή δίοδο διέλευσης μικρού αυτοκινήτου (π.χ. ασθενοφόρου).

Ε, λοιπόν όσο κι αν σας φανεί περίεργο, οι μόνοι που σέβονταν αυτή την χωροθέτηση ήταν οι ντόπιοι, (κρίνοντας βέβαια από τις πινακίδες κυκλοφορίας των αυτοκινήτων τους!) Αντίθετα αυτοί που κατά κανόνα την καταστρατηγούσαν, άλλοτε κλείνοντας εντελώς τις πλαϊνές διόδους και άλλοτε μπαίνοντας και σταθμεύοντας κατ΄ ευθείαν πάνω στο πλακόστρωτο, αφού πριν είχαν σπάσει τα λουκέτα και είχαν ανοίξει την μπάρα, (κρίνοντας πάντα απ΄ τις πινακίδες των αυτοκινήτων τους)  ήταν κάποιοι ελληναράδες της Αθήνας (κυρίως) και της Θεσσαλονίκης (λιγότερο), αρκετοί Βαλκάνιοι (κυρίως Ρουμάνοι), μερικοί Ιταλοί και κάποιοι από απέναντι (Ακαρνανία και Γιάννενα). Κανένα αυτοκίνητο με Λευκαδίτικες πινακίδες δεν έτυχε να εντοπίσουμε μεταξύ αυτών των προβληματικών(!) κι αυτό αφενός μας χαροποίησε και αφετέρου μας έκανε να μην βλέπουμε την ώρα να κουνήσουμε το μαντήλι στους επισκέπτες μας…

Από χθες (Δευτέρα 24-8-20), διαπιστώνουμε πως τόσο στην Αμμόγλωσσα όσο και στην πόλη μείναμε εμφανώς λιγότεροι, πράγμα που σημαίνει πως αρκετοί απ΄ τους επισκέπτες μας κούνησαν ήδη το μαντήλι. Ευτυχείς λοιπόν, τους ανταποδίδουμε τον χαιρετισμό και τους ευχόμαστε καλό χειμώνα…

Ο Σχολιαστής

Υ.Γ.: Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΦΟΡΤΣΑ κι εμείς προσωπικά αναφερόμαστε στα συγκεκριμένα προβλήματα. Μη προσδοκώντας -λόγω έλλειψης προσωπικού- (είδατε, το μάθαμε!), αστυνόμευση της περιοχής, (παρότι θα ήταν χρήσιμο να έχει γίνει κάποιο πέρασμα οργάνου, έτσι για να μοιράσει μερικά ροζ σουβενίρ), εμείς κάναμε μια πρόταση πανεύκολη να γίνει και χωρίς να απαιτεί έξοδα ή προσωπικό: Είχαμε προτείνει να τραβηχτεί μια κίτρινη γραμμή κάθετη στον άξονα του οδοστρώματος, κάποια μέτρα πριν από την μπάρα ώστε να μην κλείνουν τουλάχιστον τις διόδους… Γιατί μην ξεχνάμε πως εκτός απ΄ τους απείθαρχους και τους κακομαθημένους ελληναράδες υπάρχουν και οι κουταμπάνηδες, που ούτε καν τους περνάει απ΄ το μυαλό γιατί δεν πρέπει να παρκάρουν εκεί…

Όχι πως περιμέναμε να εισακουστούμε βέβαια. Οι άρχοντές μας πάντα ξέρουν καλύτερα… Και άλλωστε έχουν να ασχοληθούν με πολύ σοβαρότερα πράγματα, “και να λύνουν …προβλήματα” που λέει κι ο αναπληρωτής του δημάρχου, απ΄ το να τραβάνε γραμμές…

Ο ίδιος