Το πιο σύντομο ανέκδοτο: Λευκαδίτες ρατσιστές!

         του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ

Εμείς οι κάτοικοι της πολύπαθης Λευκάδας ή του νησιού των γαμπρών, όπως πολλοί το αποκαλούν εξ αιτίας της εξωστρέφειάς του και της εξαιρετικής υποδοχής, αποδοχής και πολιτικής  τύχης που απολαμβάνουν  σ΄ αυτό οι πάσης φύσεως εισαγόμενοι, είτε  γαμπροί είναι είτε άλλου είδους μέτοικοι, το πάθαμε σαν τα θύματα της λαϊκής παροιμίας που λέει: «εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι!»

Γιατί αρκούσαν όπως αποδείχτηκε τα πολιτικά αδιέξοδα κάποιων αγχωμένων φιλόδοξων (και για κάποιους μωροφιλόδοξων) συμπατριωτών μας, όπως εκφράστηκαν σε κάποια σχόλια του face book, για να το δούμε ή μάλλον να το ακούσουμε κι αυτό, ότι τελικά είμαστε τόπος ρατσιστών, που μας πρέπει αν όχι πολεμική αντιμετώπιση απ΄ τους γείτονες ,  τουλάχιστον ένα γερό σαμποτάρισμα του τουρισμού μας.  Λες και εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να τον σαμποτάρουμε, όπως κάνουμε με επιτυχία τα πολλά τελευταία χρόνια!…

Πόσο αληθινός όμως και πόσο δίκαιος είναι ο χαρακτηρισμός  «ρατσιστές» που βιάστηκαν να μας προσάψουν κάποιοι επώνυμοι γείτονες και κάποια απ΄ τα μέσα τους;  Και κατά πόσο ήταν σωστό που το δημοτικό συμβούλιο στην τελευταία συνεδρίασή του δεν εξέδωσε καταδικαστικό ψήφισμα εναντίον του φεης μπουκίστα προέδρου του Επιμελητηρίου κι ούτε έκανε επίσημη δήλωση πως δεν είμαστε τόπος ρατσιστών, μόλο που το ζήτησαν μετ΄ επιμονής κάποια διακριτά μέλη του.

Αστειότητες τα περί ρατσισμού

Αστεία πράγματα, είναι η απάντηση. Τόσο το δημοτικό Συμβούλιο όσο και η κοινωνία μας ολόκληρη έχουν αποδείξει έμπρακτα και πέρα από κάθε αμφιβολία πως μόνο ρατσιστές δεν είμαστε και συνεπώς κανένας λόγος δεν συντρέχει να απολογούμαστε για τις φεης-μπουκιστικές πατάτες του καθενός.  Κι όχι μόνο αυτό, αλλά είμαστε μακράν η πρώτη πανελλαδικά κοινωνία ανοιχτών θυρών, που ενίοτε δέχεται με ανοιχτή την αγκαλιά και δίνει ρόλο σε ύποπτους και σκοτεινούς ανθρώπους, οι οποίοι  έφυγαν κυνηγημένοι νύχτα από άλλους τόπους, ακριβώς εξ αιτίας αυτής της μοχθηρίας τους…

Θα κατανοήσει δε  καλύτερα κανείς πόσο ανοιχτή κοινωνία είμαστε, αν αναλογιστεί πόσο δύσκολο και πόσο ασυνήθιστο είναι για κάποιον που δεν είναι ντόπιος να γίνει αποδεκτός και να εκλεγεί αιρετός άρχοντας σε κάποια άλλη  πόλη της ελληνικής επαρχίας, όπως κατά κόρον συμβαίνει στη Λευκάδα. Ας δει για παράδειγμα πόσοι μέτοικοι αιρετοί υπάρχουν στα άλλα επτάνησα, ή στις πόλεις της  Κρήτης,  ή στις πόλεις της Βόρειας Ελλάδας ή της Πελοποννήσου,  ή της κοντινής μας Ηπείρου κ.λ.π.

Σε αντιδιαστολή ας δούμε τι συμβαίνει στον μικρό μας τόπο, που έχει δημιουργήσει παράδοση όπως είπαμε να αγκαλιάζει όλους τους εισαγόμενους, ενίοτε μάλιστα σε βαθμό παρεξήγησης:  Μόνο το δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας λοιπόν, που είναι το πιο αντιπροσωπευτικό θεσμικό σώμα του Δήμου, περιλαμβάνει πέντε στους τριάντα τρεις, (δηλαδή ποσοστό άνω του 15%) εκλεγμένους «εισαγόμενους» (γαμπρούς και νύφες), εκ των οποίων μάλιστα οι τρεις είναι εξόχως διακριτοί τοπικοί άρχοντες, αφού ο ένας είναι ο πρόεδρος του  Δ.Σ. (και ο τρίτος τη τάξει θεσμικός τοπικός άρχοντας), ο άλλος είναι αντιδήμαρχος και ο τρίτος εντεταλμένος δημοτικός σύμβουλος σημαντικότατου τομέα!  Παράλληλα μία απ ΄ τους δημοτικούς αυτούς συμβούλους έχει διατελέσει δήμαρχος σε Καποδιστριακό Δήμο του τόπου μας όπως και υποψήφια βουλευτής παραδοσιακού πολιτικού κόμματος…  Ακόμα κι ο ίδιος ο δήμαρχος Λευκάδας, γεννήθηκε μεν στη Λευκάδα, έλκει όμως την καταγωγή κατά το ήμισυ από τους απέναντι γείτονες, χωρίς βέβαια αυτό να εμποδίσει την εκλογή του…  Και για να ολοκληρώσουμε με το παραμύθι του δήθεν ρατσισμού μας, αν κοιτάξουμε  την «ευρύτερη δημοτική Αρχή», θα δούμε τον γενικό γραμματέα του Δήμου μας να είναι ένας απ΄ τους απέναντι γείτονές μας, όπως άλλωστε από κει ήταν κι ο μοναδικός προκάτοχός του κάποια χρόνια πριν. Μια χαρά τα πάει κι η αντιπρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου, η οποία παρότι δεν είναι Λευκαδίτισσα κι ούτε καν κατοικεί στη Λευκάδα επιλέχτηκε να διαχειριστεί και να επηρεάσει καθοριστικά τα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου… Να συμπληρώσουμε πως «εισαγόμενος» είναι κι ο σημερινός αντιπρόεδρος της Δημοτικής Ενότητας  Λευκάδας, όπως ήταν κι ο πρόεδρος του ίδιου φορέα λίγα χρόνια πριν!… Και να μην παραλείψουμε ούτε το τοπικό κομματικό γίγνεσθαι,  να πούμε πως από απέναντι προέρχεται κι ο εκλεγμένος πρόεδρος τοπικά του κυβερνητικού πολιτικού κόμματος, ο  οποίος μάλιστα τυγχάνει και αντιπρόεδρος του τοπικού Επιμελητηρίου, ενώ απ΄ τους απέναντι γείτονες προέρχεται κι ο πρόεδρος του πιο παραδοσιακού Λευκαδίτικου Συνεταιρισμού, του ΤΑΟΛ!

Θεωρώ πως όλα τούτα είναι χρήσιμα στοιχεία για την σωστή ενημέρωση των διακεκριμένων γειτόνων μας, δημάρχων, ΜΜΕ κ.λ.π. που βιάστηκαν να μας αδικήσουν προσάπτοντάς μας τον χαρακτηρισμό του ρατσιστή αντιπάλου τους εξ αιτίας μιας βλακώδους επιπολαιότητας  ενός ανθρώπου…

Η διαχρονική σχέση της Λευκάδας με τους γείτονες

Είναι γνωστό πως διαχρονικά η Λευκάδα έχει σφυρηλατήσει ακατάλυτους ιστορικούς δεσμούς αμφίδρομης ωφελιμότητας με τους γείτονές της, τόσο της Ρούμελης όσο και της Ηπείρου κι ότι υπήρξε το φιλόξενο και σωτήριο καταφύγιο πολλών διωκομένων Ελλήνων αγωνιστών επί Τουρκοκρατίας, όπως και μεγάλου αριθμού Σουλιωτών μετά την καταστροφή του Σουλίου απ΄ τον Αλή πασά. Αργότερα, κατά τον 20ο αιώνα, τα εύφορα χωράφια της Αιτωλοακαρνανίας ήταν το λεγόμενο «ξενοδούλιο» και η εργασιακή διέξοδος  για πολλούς Λευκαδίτες χωρικούς-εργάτες στα δύσκολα χρόνια της φτώχειας μέχρι το 1960, ενώ κατά την διάρκεια της κατοχής το 1941-44 με τους απέναντι γείτονες συναλλάσσονταν λαθραία οι Λευκαδίτες, ανταλλάσσοντας το λάδι και το κρασί τους με το ζωογόνο σιτάρι και καλαμπόκι (=ψωμί) εκείνων.

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες η εποχιακή εργασιακή μετανάστευση αντιστράφηκε σταδιακά μέχρι σήμερα, όπου πάρα πολλοί γείτονές μας έρχονται καθημερινά για δουλειά στην αγορά της Λευκάδας, ενώ αρκετοί  απ΄ αυτούς έχουν ανοίξει την δική τους επιχείρηση εδώ. Πολλές εκατοντάδες οικογένειες Ηπειρωτών και Ρουμελιωτών έχουν εγκατασταθεί και ζουν  αρμονικότατα μαζί μας στη Λευκάδα, ενώ πάρα πολλοί εξ αυτών έχουν παντρευτεί Λευκαδίτισσες και Λευκαδίτες, δημιουργώντας κοινές οικογένειες.

Όλες σχεδόν οι Λευκαδίτικες επιχειρήσεις εφοδιάζονται με εμπορεύσιμα αγαθά από τα δίκτυα διανομής μεγάλων εταιρειών με έδρα το Αγρίνιο, την Άρτα και τα Γιάννενα. Και αυτή η μεγάλη εργασιακή και εμπορική όσμωση καταγράφηκε πρόσφατα με νούμερα που προέκυψαν  από τους αστυνομικούς ελέγχους που γίνονταν εξ αιτίας της πανδημίας στην γέφυρα του Κάστρου, όπου διαπιστώθηκε πως  περίπου πεντακόσιοι ήταν οι γείτονες που έρχονταν κάθε πρωί για εργασία στο νησί μας!  Και να σκεφθεί κανείς πως σ΄ εκείνη την περίοδο, όλα σχεδόν τα καταστήματα της Λευκάδας  ήταν κλειστά!

Από όλα τα παραπάνω  προκύπτει πως οι σχέσεις σεβασμού, συνεργασίας και καλής γειτονίας με τους γείτονες έχουν βαθιές ρίζες και γερά θεμέλια, τέτοια που καθόλου δεν κινδυνεύουν από επιπόλαια  σχόλια οποιουδήποτε στο φέης μπουκ.

Τι έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο

Αν θέλουμε  να έρθουμε στην ουσία της πρόσφατης συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, η αλήθεια είναι  πως κοιτούσαμε το δένδρο και χάναμε το δάσος. Γιατί αν προκλήθηκε κάποια ζημιά για τον τόπο  απ΄ τον πρόεδρο  του Επιμελητηρίου, αυτή δεν ήταν απ΄ τις ανάξιες λόγου δηλώσεις του στο φέης μπουκ, αλλά απ΄ την κινητικότητα και την πολυπραγμοσύνη του με σκοπό την οριστική ακύρωση του  έργου της υποθαλάσσιας ζεύξης. Γιατί ελάτε τώρα εσείς στην θέση του κάθε υπουργού και να δέχεστε την μια μέρα τον βουλευτή να ζητά να επανέλθει το έργο σε πορεία κατασκευής και την επόμενη μέρα ένας «ομοϊδεάτης» υποτίθεται θεσμικός, να έρχεται απρόσκλητος και να σας λέει πως το έργο δεν χρειάζεται κι οι Λευκαδίτες δεν το θέλουν, ενώ το κόμμα τοπικά, λόγω των γνωστών διαπροσωπικών σχέσεων να σιωπά. Εσείς τι θα κάνατε;

Ο Δήμαρχος απέφυγε να πάρει θέση επ΄ αυτού, ο κ. Σολδάτος προπονημένος πλέον να ισορροπεί και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ, τοποθετήθηκε μεν απέναντι στην δήλωση του κ. Σκιαδαρέση, αλλά είπε μέχρι εκεί και να μην εκδοθεί ψήφισμα. Η αριστερά άρχισε τα γνωστά και τετριμμένα δικά της πως ο τουρισμός μας πρέπει να στοχεύει και να εξυπηρετεί τις διακοπές του λαού…

Ο κ. Κωνσταντίνος Γληγόρης

Ο μόνος που φάνηκε να πιάνει σωστά το νόημα της υπόθεσης, τόσο επί της ουσίας όσο και επί του τυπικού, ήταν ο επικεφαλής του Διαύλου κ. Κ. Γληγόρης, ο οποίος  αφού αποκάλυψε  πως ήταν το δικό του φέης μπουκ που έγραψε ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου, συνέχισε λέγοντας:

«Εγώ ούτε καν μπήκα στη διαδικασία να απαντήσω,  εννοείται ότι είναι κατακριτέα  όσα είπε ο κύριος Σκιαδαρέσης,  εδώ όμως καθόμαστε κι ασχολούμαστε  με το τι θα πει ο δήμαρχος Ακτίου-Βόνιτσας   και απολογούμαστε εμείς για τον κ. Σκιαδαρέση. Νομίζω ότι έχουμε χάσει  τον ρόλο του δημοτικού συμβουλίου και το τι κάνουμε εμείς ως δημοτικοί σύμβουλοι. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό από όλους μας  να καθόμαστε και να συζητάμε τέτοια ώρα τέτοια πράγματα…»

Στη συνέχεια προσπάθησε να οδηγήσει την συζήτηση στην ουσία, ζητώντας να μάθει την άποψη του δημάρχου Λευκάδας για την ζεύξη.  Εκεί όμως παρενέβη ο πρόεδρος του Δ.Σ. και τον διέκοψε, λέγοντάς του πως είναι …εκτός θέματος! Κρίμα!!

Ο κ. Κωνσταντίνος Δρακονταειδής

Ο κ. Δρακονταειδής ήταν ο πιο λάβρος όλων κατά του κ. Σκιαδαρέση ενώ ήταν και ο εισηγητής της πρότασης να εκδοθεί ψήφισμα, που αφενός να καταδικάζει τα γραφόμενα από τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου και επιπλέον να ορίζει την δική του άποψη για τους τουριστικούς στόχους της Λευκάδας σαν την μοναδική ορθή!   Χρησιμοποιώντας τους γνωστούς μονολόγους του, οι οποίοι για μια ακόμη φορά και με την ανοχή του προέδρου ξεπέρασαν κάθε χρονικό όριο του κανονισμού, μεταξύ άλλων είπε:

«…Αυτή η αντίληψη που εκφράστηκε με ένα ακραίο φραστικά τρόπο από τον κύριο Σκιαδαρέση  δεν είναι μία άποψη  που εκφράζεται μόνο από τον ίδιον. Επαναλαμβάνω, ανεξαρτήτως  φρασεολογίας,  μιλάω για την αντίληψη  που λέει πως η Λευκάδα  είναι το Μονακό ή οι  Μαλβίδες (σ.σ. προφανώς εννοεί τις Μαλδίβες ο αιρετός) και με βάση αυτή πορεύονται. Αυτή η αντίληψη είναι απολύτως μειοψηφική σε επίπεδο κοινωνίας,  αλλά είναι μία υπαρκτή αντίληψη…

… Εμείς θεωρούμε ότι αυτή η αντίληψη  που έχουν και άλλοι συμπολίτες μας  είναι απολύτως συντηρητική.  Είναι μία αντίληψη  εκτός πραγματικότητας και αναφέρεται σε μία Λευκάδα της φαντασίας τους.»

Αφού λοιπόν ο κ. Δρακονταειδής αράδιασε (κι αυτός) τους διαχρονικούς δεσμούς μας με τους γείτονες, καθώς και τις σημερινές συνέργιες μαζί τους στην ύδρευση και κυρίως στην διαχείριση των απορριμμάτων που συμφωνήθηκε πρόσφατα, ζήτησε να ληφθεί μια απόφαση ότι το Δημοτικό Συμβούλιο Λευκάδας ομόφωνα δεν ασπάζεται αυτές τις απόψεις θεωρώντας ότι μπαίνουν και εμπόδιο στην ανάπτυξη αυτών των σχέσεων, κάτι που δεν ψηφίστηκε από το Σώμα.

Και ευτυχώς δηλαδή!…

Το δικό μας συμπέρασμα

Ήταν φανερή και ξεκάθαρη η αντιπαλότητα του κ. Δρακονταειδή με τον κ. Σκιαδαρέση, ο οποίος -να μην το ξεχνάμε-  με την δράση του κατά της υποθαλάσσιας ζεύξης, έσπασε την αποκλειστικότητα του π. δημάρχου και του αφαίρεσε την μοναδικότητα στο ρεκόρ, του αιρετού που ανεβοκατεβαίνει στα υπουργεία, προκειμένου να τορπιλίσει ένα έργο για τον τόπο του..