Παραπολιτικά του (θρησκευτικού) ανταγωνισμού!

Ζόρια!
Μεγάλα ζόρια μαθαίνω πως τραβάει ο δήθεν «δημοσιογράφος», μετά την τελευταία απ΄ ευθείας ανάθεση που του έκανε ο δήμαρχος, να επισκευάσει και να βάψει την ξύλινη γέφυρα απέναντι απ΄ το ΚΑΡΜΑ με μόνο ένα πεντοχίλιαρο, με όσο δηλαδή είχε γράψει πως αξίζει αυτή η δουλειά!

Ούτε για ζήτω!!
Τώρα λοιπόν που βρέθηκε φάτσα με το πρόβλημα και διαπίστωσε πως το πεντοχίλιαρο δεν φτάνει ούτε για ζήτω, σκέφτεται να την κάνει και να τους την …χαρίσει τη δουλειά. Και η αλήθεια είναι πως βρήκε το κατάλληλο πάτημα στις ενέργειες του αρχιλιμενάρχη…

Πέταγμα τιμής…
Υποστηρίζει λοιπόν τώρα δεξιά κι αριστερά ο «δήθεν», πως όταν έγραφε για το πεντοχίλιαρο, ο αρχιλιμενάρχης δεν είχε βγάλει ακόμη το νέο κοστολόγιο με τα 24.600 ευρώ! Κανένας τους βέβαια δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει γιατί πέταξε η τιμή σχεδόν στο διπλάσιο κόστος. Αν το ήξερε ο «δήθεν» πάντως, κι αναλογικά να το υπολόγιζε, μάλλον θα ζητούσε τις 8.200 που αναλογούν στη νέα τιμή, αντί για μόνο πέντε χιλιάδες…

Αναπροσαρμογές…
Πάντως ποτέ δεν είναι αργά για να διεκδικήσει κανείς το πρέπον. Που σημαίνει πως αν ο δήθεν αποφασίσει να κρατήσει την ανάθεση, δικαιούται τώρα να νοιώθει ριγμένος και ν΄ απαιτήσει αναπροσαρμογή στην τιμή της ανάθεσης, τουλάχιστον στο επίπεδο που προαναφέραμε…

Μια εξήγηση…
Κι για όσους απορούν πως προέκυψε το σάλτο της τιμής σ΄ αυτά τα ύψη, καλό θα είναι να γνωρίζουν πως η οροφή των απ΄ ευθείας αναθέσεων είναι τα εικοσιπέντε κι όχι τα δεκαπέντε χιλιάρικα που είχε ανακοινώσει αρχικά ο αρχιλιμενάρχης..

Ναυτίες και ξεκαρφώματα…
Κι ο άνθρωπος μάλλον μπερδεύτηκε, επειδή ίσως και να κουνούσε εκείνες τις μέρες η θάλασσα και θεώρησε τα δεκαπέντε σαν οροφή. Μετά όμως που μπουνατσάρισε και συνήλθε, φαίνεται πως του το είπαν, κι έτσι η τιμή πέταξε στα ύψη. Όπως βλέπετε όμως, δεν εξάντλησαν εντελώς το όριο! Αφήσανε κάτι ψιλά απ΄ έξω, έτσι για ξεκάρφωμα…

Του χωριάτη το σχοινί…
«Δεν ξέρω πόσο ευχαριστημένος είναι ο αρχιλιμενάρχης με την κατάσταση που διαμόρφωσαν εδώ τα κολωνάκια του», αλλά την έπαθε σαν το χωριάτη με το σχοινί, σχολίαζε προχθές θαμώνας σε καφετέρια της Σικελιανού. «Γιατί εκεί που πριν πάρκαραν τα αυτοκίνητα λοξά με την μούρη στη θάλασσα κι έφθαναν δεν έφθαναν στην κίτρινη γραμμή, τώρα παρκάρουν δίπλα απ΄ τα κολωνάκια μέσα στο δρόμο περιορίζοντας αισθητά το πλάτος της κυκλοφορίας»…

Διαπλοκή!
«Και να ΄λεγε κανείς πως μένει ο από μέσα χώρος ελεύθερος για τους πεζούς, χαλάλι του! Αν δε! Εκεί τώρα διαπλέκονται διάφορα πράγματα, πολύ χειρότερα από πριν: Από μοτοσυκλέτες σταθμευμένες κάθετα μέχρι πελώριες γλάστρες με φυτά, τραπέζια και άλλοι απίστευτοι «θησαυροί», συνέχισε ο σχολιαστής…

Ο στόχος!
Δεν νομίζω πως κατάλαβε ο σχολιαστής τι συμβαίνει, αφού έχει αυτές τις απορίες. Γιατί έχω την αίσθηση πως στόχος του αρχιλιμενάρχη και των λοιπών της εξουσίας δεν ήταν να φέρουν την ευταξία στην περιοχή. Στόχος τους πρέπει να ήταν να κόβονται αφειδώς κλήσεις στους «παραβάτες», των οποίων τα ευρώ άλλωστε θα καρπώνονται οι υπηρεσίες τους!

Κονόμες ή αφέλεια;
Δηλαδή μάλλον για προσεγμένο εισπρακτικό μηχανισμό μου φαίνεται όλη αυτή η ιστορία παρά πως επεκράτησε η τόσο αφελής εκτίμηση, πως είναι ποτέ δυνατόν να σταματήσουν οι Λευκαδίτες να σταθμεύουν εκεί που έμπαιναν και στάθμευαν ακόμη κι όταν η περιοχή (το καλοκαίρι) γίνονταν πεζόδρομος…

Γράμματα και …απειλές!
Αυτή η θεωρία στηρίζεται κι απ΄ το έγγραφο που σύμφωνα με τις πληροφορίες μου έστειλε ο δήμαρχος στον (πραγματικό) λιμενάρχη, με κοινοποίηση στον κ. εισαγγελέα παρακαλώ, δια του οποίου ζητά ούτε λίγο ούτε πολύ να βγαίνουν οι λιμενικοί και να γράφουν τους πολίτες καθημερινά, αλλιώς θα κατηγορηθούν για παράβαση καθήκοντος!

Συνηθισμένα κι ασυνήθιστα…
Το να στεναχωριέται ένας αιρετός για την σκληρή κριτική που του ασκούν τα μέσα της περιοχής του, είναι κάτι το συνηθισμένο… Το να δείχνει όμως ο αιρετός την ενόχλησή του και ν΄ ανοίγει πόλεμο με το μέσο, αυτό είναι μάλλον ασυνήθιστο!

Ανωριμότητες…
Γιατί αυτό μπορεί να σημαίνει δυο πράγματα: Ή πως ο αιρετός είναι ανώριμος και πολύ νέος (στα κόλπα) ή ότι στερείται του ειδικού DNAτου πολιτικού και είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως, οπότε και θα αποδειχθεί εξαιρετικά βραχύβιος. Γιατί ο μόνος που χάνει από τέτοιες κόντρες-βεντέτα βέβαια, είναι ο ίδιος…

Μπίγκο απ΄ την ανάποδη…
Εκτέθηκαν πάλι φέτος οι δημαρχιακοί με το να στηθούν και να φωτογραφίζονται με ιδιώτες που ασκούν την φιλανθρωπία με προφανές το επικοινωνιακό συμφέρον τους. Αν μάλιστα προσέξει κανείς και τους …μεσάζοντες «εντεταλμένους» ή όχι που τους συνόδευαν, τότε είναι βέβαιο πως έκαναν κι οι ίδιοι στην κοινή γνώμη …μπίγκο επικοινωνιακό, αλλά απ΄ την …ανάποδη!!

Απορίες…
Η απορία όμως του πολύπειρου φίλου μου ήταν απολύτως συγκεκριμένη: «Μα καλά δεν τους είπε κανείς πως πρέπει ν΄ αποφεύγουν τους φαιδρούς ανθρώπους, που είναι δακτυλοδεικτούμενοι για την ανωμαλία τους να επαιτούν με κάθε τρόπο λίγη δημοσιότητα απ΄ τα μέσα;»

Παραχωρήσεις και αγνοήσεις…
Το χειρότερο όμως για τους πάσης φύσεως και είδους άρχοντες είναι πως παρεχώρησαν τα δημόσια (ή δημοτικά, το ίδιο κάνει) σύμβολα στους ιδιώτες, προκειμένου αυτοί να κάνουν τη λεζάντα τους. Ενώ απ΄ την άλλη, σχεδόν αγνόησαν την προσπάθεια και τον κόπο τόσων εκκολαπτόμενων ζωγράφων, που σταθερά τα τελευταία χρόνια δημιουργούν και ενισχύουν το κοινωνικό παντοπωλείο, με την μακράν μεγαλύτερη προσφορά…

Όπου Ίδρυμα και τρόφιμος…
Δήμαρχος κι πιο κολλητός -ή μήπως συγγενής του(;)- αντιδήμαρχος, πήραν τις ρούγες αυτές τις μέρες κι επισκέφθηκαν τα ιδρύματα του τόπου μας, προκειμένου να δείξουν το ενδιαφέρον τους στους αναξιοπαθούντες τροφίμους τους, να τους πουν τα χρόνια πολλά, αλλά και να φωτογραφηθούν μαζί τους…!

Κόλπα πρωτάρηδων!
Πολύ παλιό το κόλπο, μόνο που έχει ένα μειονέκτημα που συχνά το μετατρέπει σε μπούμερανγκ. Γι αυτό και οι έμπειροι της αυτοδιοίκησης συνήθως το αποφεύγουν και την πατάνε μόνον οι πρωτάρηδες. Γιατί έχει αποδειχθεί πως με την επίσκεψή τους αυτή οι αιρετοί, το μόνο που συνήθως καταφέρνουν, είναι να θυμίσουν στους τροφίμους την …απουσία τους από κοντά τους, για ολόκληρο το προηγούμενο διάστημα…

Πρωτοτυπίες!
Ο βουλευτής πάντως επέλεξε εντελώς διαφορετικό -και αρκετά πρωτότυπο- τρόπο προκειμένου να συζητηθεί η παρουσία του: Όχι μόνο εκκλησιάστηκε ανήμερα των Χριστουγέννων στην Μητρόπολη, αλλά είπε τον Απόστολο και το «Πάτερ ημών»!

Μεταβαλλόμενο το εκκλησίασμα;
Το καλύτερο όμως γι αυτόν ήταν πως μονοπώλησε την «παράσταση» μια που κανένας άλλος εκ των «επισήμων» δεν ήταν εκεί! Οι επόμενες δημοτικές εκλογές βλέπετε αργούν, θα μας έρθουν μετά από τέσσερα σχεδόν χρόνια. Ας περάσουν λοιπόν με το καλό τα τρία απ΄ αυτά και κατά το τέταρτο βλέπω να πυκνώνουν ξανά οι εκκλησιαζόμενοι…

Τα ράσα κάνουν τον πολιτικό;
Ο Θανάσης πάντως έτσι κι αλλιώς είναι εκτός συναγωνισμού στα εκκλησιαστικά, καθότι εκτός από ψάλτης (στο χωριό του) είναι και χειροθετημένος αναγνώστης (με ράσο), απ΄ τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη. Ενώ ο ανταγωνισμός, αν θυμάμαι καλά, δεν ξέρει ούτε πότε πρέπει να κάνει το σταυρό του…

Ράσο εσείς(;) κιπά εμείς!
Ο Αλέξης Τσίπρας όμως τον ξεπέρασε τον Θανάση: Κατά την επίσκεψή του στο Ισραήλ πήγε να καταθέσει ένα στεφάνι στο Μνημείο του Ολοκαυτώματος. Μέχρι εδώ καλά. Κατά την είσοδό του στο χώρο και στην κατάθεση του στεφάνου όμως, ο Αλέξης φόραγε το χαρακτηριστικό εβραϊκό σκουφάκι το «κιπά» που φοράνε σε τέτοιους χώρους και στις συναγωγές μόνο οι Εβραίοι!

Φαντασίες…
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν τι έγινε στο διαδίκτυο που κυκλοφόρησαν αυτές οι φωτογραφίες. Κι αν δυσκολεύεστε, φαντασθείτε πως θα νιώθατε βλέποντας π.χ. τον δήμαρχό μας να καταθέτει στεφάνι φορώντας κιπά!…

Ο κιτρινιάρης δήθεν “Σχολιαστής”