Έγινε με επιτυχία η γιορτή της ριγανάδας στην Καρυά

Οργάνωση και τάξη στο “παρασκευαστήριο”…

(Για βελτίωση και μεγέθυνση των φωτογραφιών, κάνετε κλικ πάνω τους)

…αλλά και καθαριότητα χειρουργείου απ’ τα παιδιά του Απόλλωνα …

…για να προκύψει η παραδοσιακή ριγανάδα στη διάθεση των επισκεπτών!

Πιστοί στο ραντεβού τους κι εφέτος οι άνθρωποι του Απόλλωνα Καρυάς, διοργάνωσαν για μια ακόμη φορά χθες το βράδυ στην πλατεία του χωριού την ετήσια “γιορτή της ριγανάδας”. Πρόκειται για μια γιορταστική εκδήλωση που επί δεκαετίες γίνεται στο όμορφο ορεινό κεφαλοχώρι μας, κατά την οποία παρασκευάζεται και μοιράζεται (δωρεάν) στον κόσμο η παραδοσιακή ριγανάδα, ένα τοπικό κολατσιό που στύλωνε τους κατοίκους στα παλιά δύσκολα χρόνια της σκληρής και στερημένης αγροτικής ζωής.

Η ριγανάδα αποτελούνταν από φέτες ή “αγκαθούς” (δηλαδή γωνίες) βρεγμένου ξερού χωριάτικου ψωμιού (καρβελιού) φτιαγμένου με προζύμι που πασπαλίζονταν με λάδι, ξύδι, χοντρό αλάτι, πιπέρι και μπόλικη ρίγανη, (εξ ου και το όνομα) και συνοδεύονταν με τομάτα, σκόρδο και παστή σαρδέλλα ή σπανιότερα με χωριάτικο τυρί και αποτελούσε το πιο αγαπημένο καλοκαιρινό “σνακ” στα χωριά μας. Ταυτόχρονα έτσι “αξιοποιούνταν” και το  παλιό ψωμί που τους είχε ξεμείνει και που δύσκολα πλέον θα μπορούσε να φαγωθεί αυτούσιο, αφού το καλοκαίρι ξεραίνονταν πιο εύκολα και πιο γρήγορα.

Θα πρέπει εδώ να πούμε πως παλιότερα στα χωριά οι νοικοκυρές έψηναν το ψωμί στο σπίτι, περίπου κάθε δέκα μέρες ή και περισσότερες, γιατί η προετοιμασία και το ψήσιμο του ψωμιού ήταν ιδιαίτερα επίπονες και χρονοβόρες διαδικασίες. Περιλάμβαναν πρώτα το κοσκίνισμα του αλευριού, το ζύμωμα με το χέρι και το σκέπασμα με ρούχα για να γίνει η ζύμωση με το προζύμι (το φούσκωμα, όπως το έλεγαν). Μετά ακολουθούσε  το πλάσιμο των καρβελιών και η τοποθέτησή τους στην “πινακωτή”, το “κάψιμο” του φούρνου (με ξύλα),  το φούρνισμα, το ψήσιμο του ψωμιού κι επιτέλους(!) το ξεφούρνισμα του φρέσκου ψωμιού! Η επίπονη αυτή εργασία ξεκινούσε περίπου στις τρεις μετά τα μεσάνυχτα για να ολοκληρωθεί γύρω στις έντεκα πριν το μεσημέρι, ενώ αποτελούσε ένα μικρό μόνο μέρος απ’ τις πολλές δουλειές της καθημερινότητας που είχαν να κάνουν οι νοικοκυρές. Αντιλαμβάνεται  λοιπόν κανείς γιατί δεν μπορούσαν να ψήνουν συχνότερα καθώς και ποια αναγκαιότητα εξυπηρετούσε η παραδοσιακή ριγανάδα…

Ο κόσμος που παρευρέθηκε στη γιορτή, απόλαυσε την νόστιμη ριγανάδα κάτω απ’ τα αιωνόβια πλατάνια της πλατείας, αρκετοί με την συνοδεία καλού τοπικού κρασιού και διασκέδασε ή χόρεψε με τους ήχους της νεανικής ορχήστρας “Τα παιδιά της Περατιάς” που έπαιξαν (αφιλοκερδώς) ποιοτικά τραγούδια κι εντυπωσίασαν!

Ο πρόεδρος Λεωνίδας στο τσακίρ κέφι υπό τους ήχους των παιδιών της Περατιάς!

Η εκδήλωση, παρότι διοργανώθηκε άριστα, μάλλον χτυπήθηκε κι αυτή απ’ την γενικότερη κρίση που φέτος είναι ορατή σε κάθε πτυχή της τουριστικής περιόδου. Έτσι ο κόσμος που ανηφόρησε μέχρι την Καρυά χθες ήταν σαφώς λιγότερος απ’ όσους πήγαιναν στην ίδια εκδήλωση τις προηγούμενες χρονιές. Ίσως πάλι να επέδρασε και η παράσταση με Όπερα που γίνονταν την ίδια ακριβώς ώρα στον κινηματογράφο Απόλλων στη Λευκάδα. Απόλλωνας εναντίον Απόλλωνα, μ’ άλλα λόγια…

Ν.Φ.Γ.