FortsaLefkada.gr 
(Για μεγέθυνση κάντε κλικ πάνω στις φωτογραφίες)
Του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ
Την περασμένη Κυριακή (του Θωμά) ευτυχήσαμε να εκκλησιαστούμε οικογενειακώς στην Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου στη Νηρά, στην Νότια εσχατιά του νησιού μας. Ήταν μια επιθυμία μας από αρκετό καιρό πριν, που όμως όλο και για κάποιο απρόβλεπτο λόγο αναβάλλονταν η πραγμάτωσή της…
Η Ι. Μονή βρίσκεται σ΄ένα ειδυλλιακό φυσικό περιβάλλον, σε μικρή απόσταση από τον φάρο του Λευκάτα, και μετά την “ανάστασή” της τα τελευταία χρόνια από μια μικρή (γυναικεία) αδελφότητα που επέλεξε να αφιερωθεί εκεί στην προσευχή και στο Θεό, τείνει να εξελιχθεί σε πνευματικό φάρο που σηματοδοτεί ένα γαλήνιο λιμάνι ψυχής.
Ειδυλλιακό και λουλουδιασμένο το ανοιξιάτικο περιβάλλον της Μονής…
Όσο λιγοστό ήταν το εκκλησίασμα στον μικρό Ιερό Ναό του Μοναστηριού, τόσο περίσσευε η πνευματικότητα κι η κατάνυξη απ΄ το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Η ενεργή παρουσία της αδελφότητας των γεροντισσών στο ψαλτήρι και στην διακονία του Ναού και της Ακολουθίας της Θ. Λειτουργίας, σε συνδυασμό με την βιβλική παρουσία του ιερέα-λειτουργού, δημιουργούσαν το ιδανικό περιβάλλον για πνευματική και μυστηριακή ανύψωση…
Προσωπικά όμως, είχα κι έναν πρόσθετο και πολύ ειδικό λόγο να διακατέχομαι από ξεχωριστή συγκίνηση. Μετά από μισό περίπου αιώνα, συναντούσα ξανά τον σεπτό ιερέα των μαθητικών μου χρόνων, τον πατέρα Ερωτόκριτο Ρομποτή απ΄ το Αθάνι, που συνταξιούχος πλέον, είναι ο τακτικός λειτουργός της Μονής. Διακεκριμένος κι ένθερμος λειτουργός του Υψίστου για πάνω από πενήντα χρόνια, ποιοτικός και καλλίφωνος σαν ψάλτης αλλά κυρίως πολύ πνευματικός άνθρωπος, με χαρά μου διαπίστωσα πως ο π. Ερωτόκριτος δεν είχε χάσει τίποτε απ΄ την παλιά ζέση με την οποία λειτουργούσε κατά το ξεκίνημα της ιεροσύνης του στο Νιοχώρι, στην δεκαετία του 60! Τότε που σαν μαθητής του δημοτικού εγώ, προσπαθούσα να πάρω μαθήματα ψαλτικής απ΄ τον ίδιο αλλά κι απ΄ τον πρωτοψάλτη του χωριού, τον θείο το Βαγγέλη…
Μάλλον δεν θα αναγνώριζα τον πατέρα Ερωτόκριτο, αν τον συναντούσα τυχαία μια μέρα στον πεζόδρομο της αγοράς στην πόλη. Όμως αναγνώρισα αμέσως τη φωνή του, κατά την Θεία Λειτουργία της Κυριακής κι είμαι βέβαιος πως το ίδιο θα γίνονταν, ακόμα κι αν δεν ήξερα ποιος ήταν ο λειτουργός!
Με τον π. Ερωτόκριτο ξανά, μετά από μισό …αιώνα!
Λίγο μετά, τον συνάντησα στο Αρχονταρίκι της Μονής όπου και του συστήθηκα. Τότε ήταν που με θυμήθηκε κι έδειξε το ίδιο με μένα συγκινημένος και χαρούμενος. Μπορεί τα χρόνια που είχαν μεσολαβήσει από την τελευταία φορά που είχαμε συναντηθεί να παραήταν πολλά για να γνωριστούμε με τη μια. Αλλά μονομιάς παραμέρισαν και σαν να μην είχε περάσει ούτε μια στιγμή, θυμηθήκαμε με νοσταλγία πλήθος λεπτομερειών, απ΄ αυτές που χωρίς να είναι σημαντικές, μένουν για τα καλά φυλαγμένες στα συρτάρια της ανθρώπινης μνήμης και καρδιάς…
Είμαι πολύ χαρούμενος που βρήκα τον πατέρα Ερωτόκριτο όπως ακριβώς τον ήξερα: Λιγνό, καλοστεκούμενο κι ευθυτενή, θαλερό κι ενεργό ζηλωτή της πίστης και της ιεροσύνης. Και θεωρώ ευτυχή συγκυρία -κι αναμφίβολα αποτέλεσμα της Θείας Πρόνοιας- το γεγονός πως αυτός ο ιερωμένος έτυχε να ζει στο κοντινότερο χωριό στην Μονή, να είναι εκ γενετής συνδεδεμένος μαζί της κι επιπλέον να είναι ακμαίος και διαθέσιμος… Να είσθε πάντα καλά πάτερ Ερωτόκριτε και να συνεχίσετε με τον ίδιο ζήλο την πνευματική προσφορά σας, για πολλά χρόνια ακόμη…
Καλαίσθητο και με απόλυτο σεβασμό στο χώρο και στην παράδοση, το Αρχονταρίκι ολοκληρώθηκε…
Ενάμισι σχεδόν χρόνο μετά την τελευταία επίσκεψή μου στην Ι. Μονή, βρήκα τις εγκαταστάσεις της και τον περιβάλλοντα χώρο αξιοθαύμαστα βελτιωμένους και την αδελφότητά της να έχει αυξηθεί κατά μια μοναχή συν μια δόκιμη, σε σχέση με την τελευταία φορά, πριν από ενάμισι χρόνο, που την είχα επισκεφθεί. Η Ηγουμένη γερόντισσα Αντωνία μάλιστα, μόλις πριν από τρεις μέρες ήταν που βίωσε την μοναδική πνευματική χαρά για μοναχή, με την «εις μεγαλόσχημη μοναχή κουρά» από τον ποιμενάρχη μας Σεβασμιότατο Μητροπολίτη κ. Θεόφιλο. Πρόκειται για μια εξόχως τιμητική τελετή, που συνιστά κατά κάποιο τρόπο αναγνώριση της ευδόκιμης διαδρομής στον μοναχισμό και ταυτόχρονα αποτελεί ένα είδος επίσημου πνευματικού «αρραβώνα» με τον Κύριο. Ήταν ένας σημαντικός πνευματικός σταθμός στη δύσκολη διαδρομή της Γερόντισσας Ηγουμένης που, εκτός του ότι αποτυπώνεται με το συμβολικό κεντημένο διάδημα πλέον στο μοναχικό σχήμα της, την έχει γεμίσει με φανερή αγαλλίαση και χαρά.
Τα καλά νέα όμως για την Μονή δεν σταματούν εδώ. Ανήμερα του Πάσχα που την επισκέφθηκε ο συντοπίτης μας διοικητής του ΟΓΑ κ. Ξενοφών Βεργίνης, της δώρισε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό με το οποίο αγοράστηκε ένα (μεταχειρισμένο) αγροτικό αυτοκίνητο, που θα διευκολύνει κατά πολύ την δύσκολη καθημερινότητα της αδελφότητας.
Η Ηγουμένη Γερόντισσα Αντωνία (με την εικόνα του Αγίου στο χέρι) κι η αδελφή Γερασίμη, φωτογραφίζονται περιχαρείς με το νέο απόκτημα που θα τους λύσει αρκετά απ΄ τα προβλήματα της δύσκολης -έτσι κι αλλιώς- καθημερινότητας…
Η Ηγουμένη κι η αδελφή Γερασίμη λοιπόν, ένοιωσαν τόση ευγνωμοσύνη γι αυτή την προσφορά ώστε δέχτηκαν (για πρώτη φορά για όσο διάστημα τις γνωρίζω!) να φωτογραφηθούν με το νέο αυτό απόκτημα! Κι ακόμη, η Ηγουμένη Γερόντισσα Αντωνία μου ανέθεσε να δημοσιεύσω το εξής ευχαριστήριο:
«Η Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Νηράς Λευκάδας ευχαριστεί εκ βαθέων τον κ. Διοικητή του ΟΓΑ Ξενοφώντα Βεργίνη δια την ηθική και οικονομική υποστήριξή του στα έργα αναστηλώσεως της Μονής και ιδιαιτέρως δια την προσφορά των 3.000 ευρώ, για την εξασφάλιση αγροτικού οχήματος απαραίτητου για τις λειτουργικές ανάγκες της αδελφότητας.
Η παρουσία του κ. Διοικητή στον χώρο της Μονής την Κυριακή του Πάσχα (12-4-2015) ήταν για μας ιδιαίτερη τιμή και χαρά».
Θυμίζουμε ότι όχι μόνο επισκέφθηκε την Κυριακή του Πάσχα την Μονή ο διοικητής του ΟΓΑ, αλλά διακρίθηκε και σαν (δεξιός) ψάλτης στην απογευματινή ακολουθία της Αγάπης…
Ο τετράποδος φύλακας της Μονής, ανάμεσα στην Ηγουμένη και την αδελφή Γερασίμη, εμφανώς αδυνατισμένος αφού έμμεσα επηρεάστηκε κι αυτός απ΄ τη νηστεία της Μ. Τεσσαρακοστής, που τηρήθηκε απ΄ την αδελφότητα!
Εμείς πάντως, έχοντας επισκεφθεί κατ΄ επανάληψη την Μονή, είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε το μεγάλο έργο που έχει συντελεστεί εκεί τα τελευταία χρόνια, με την επίπονη και σκληρή εργασία της αδελφότητας. Ξέρουμε λοιπόν πως κάθε ενίσχυση και κάθε συνεισφορά απ΄ τους πιστούς θα είναι πολύτιμη, γιατί θα καλύψει με σύνεση κάποια απ΄ τις πολλές βασικές ανάγκες της που ακόμη εκκρεμούν. Η 10η Μαϊου, μέρα που η Ιερά Μονή γιορτάζει τον προστάτη της ΄Αγιο Νικόλαο πλησιάζει και χωρίς αμφιβολία θα είναι μια καλή ευκαιρία για όσους μπορούν να την επισκεφθούν και να ενισχύσουν την μεγάλη προσπάθεια που γίνεται για ολοκλήρωση των εγκαταστάσεων και για την ολοκλήρωση της διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου!
Ευγενική και πάντα φιλόξενη η Ηγουμένη-Γερόντισσα Αντωνία με τα πασχαλιάτικα φιλέματα στα χέρια, είναι έτοιμη να να μας ξεπροβοδίσει κατά την αναχώρησή μας. Το κεντητό διάδημα στο σχήμα της, είναι το χαρακτηριστικό που δηλώνει την “κουρά Μεγαλόσχημης μοναχής” που έζησε πρόσφατα και την γέμισε με πνευματική χαρά και αγαλλίαση.
Το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου της Νηράς αξίζει της προσοχής και της συμπαράστασης όλων μας. Γιατί εκτός από κόσμημα στο υπέροχο φυσικό περιβάλλον της περιοχής, αποτελεί και γαλήνιο λιμάνι ψυχών, σε τούτη την τρικυμισμένη συγκυρία που ζούμε. Ως εκ τούτου είναι βέβαιη η πνευματική ωφέλεια που θα αποκομίσουμε όλοι όσοι αποφασίσουμε να το επισκεφθούμε την ευλογημένη εκείνη ημέρα…
Λίγα μέτρα πέρα απ΄το Μοναστήρι είναι η κοιλάδα με τα πολλά και πανέμορφα παραδοσιακά πηγάδια…
Ακολουθεί φωτορεπορτάζ :
