Παραπολιτικά της …λατρείας και των ηρώων!

Αγάπες!
Η αγάπη της δημοτικής Αρχής προς τους Νυδριώτες, κληρονομημένη (κι αυτή) προφανώς απ΄ την προηγούμενη, δεν έχει όρια! Δεν φτάνει δηλαδή που αρνούνται πεισματικά να «φυτέψουν» τρεις- τέσσερις βυθιζόμενους κάδους στην πιο πολυάνθρωπη περιοχή του νησιού κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, τους απειλούν κι από πάνω με βαριά πρόστιμα!
Καημένες γάτες…
Βέβαια και για να λέμε την αλήθεια, δεν απειλούν ακριβώς τους Νυδριώτες αλλά τις …γάτες τους! Αυτό τουλάχιστον προκύπτει απ΄ τα (ανυπόγραφα ξανά) χαρτιά που έριξαν κάτω απ΄ τις πόρτες νύχτα! Αλλά όταν το πρόστιμο μπει στο ζωντανό σου, είναι δυνατόν να τ΄ αφήσεις απλήρωτο;
Δημότες Β΄ κατηγορίας!
Βέβαια δεν είναι μόνο το Νυδρί που θα έπρεπε να δεχθεί την εξέλιξη στην διαχείριση των απορριμμάτων με τους βυθιζόμενους κάδους, αλλά και όλοι οι πολυάνθρωποι -κυρίως το καλοκαίρι- οικισμοί του ανατολικού οδικού άξονα, μέχρι και την Βασιλική! Όμως είναι προφανές πως η δημοτική Αρχή έχει αποφασίσει να μην μετακινείται εκτός πόλης το ειδικό απορριμματοφόρο που χρειάζεται για την περισυλλογή των σκουπιδιών απ΄ αυτούς τους κάδους…
Μπρανέλοι – χωριάτες σημειώσατε 1…
Εκτός κι αν ο λόγος δεν είναι η ιδιαίτερη δημαρχιακή αγάπη προς το Νυδρί, ούτε η αποφυγή μετακίνησης του ειδικού απορριμματοφόρου εκτός πόλης, αλλά βρυκολάκιασε η παλιά κλασσική (και απολύτως ανόητη) κόντρα μεταξύ μπρανέλων και χωριατών! Το λέω γιατί έχω την εντύπωση πως ο δήμαρχος, παρότι προέρχεται απ΄ το παλιό «αυλάκι» και πάνω (την Νεάπολη, τους κατοίκους της οποίας οι παλιοί μπρανέλοι θεωρούσαν χωριάτες), αυτοπροσδιορίζεται σαν «μπρανέλος»…
Με προίκα ή άνευ;
Για τους άλλους της δημαρχιακής τρόικας ομολογώ πως δεν έχω επαρκή πληροφόρηση. Για τον έναν βέβαια που είναι εκ μεταγραφής (και εκ γάμου) ντόπιος, αγνοώ αν πήρε και την μπρανελική ιδιότητα σαν προίκα. Ο έτερος κατάγεται μεν από χωριό, η προφορά και η κουλτούρα του όμως προσιδιάζει μπρανελίτικη…
Ο κόσμος το ΄χε τούμπανο…
Εικοσιοχτώ ολόκληρες (δακτυλογραφημένες) σελίδες χρειάστηκε ο τρισυπόστατος βουλευτής μας για να περιγράψει στην αγωγή του το «έγκλημα» του εκδότη τοπικής εφημερίδας, που τόλμησε να ερμηνεύσει τον κομματικό παράγοντα του ΣΥΡΙΖΑ, όταν αυτός συμβούλευε τους συντρόφους του -τότε που δίνονταν τα χρίσματα- να μείνουν μακριά από οπορτουνιστές και αριβίστες και να γράψει αυτό που συζητούσαν δημοσίως τότε όλοι οι Λευκαδίτες…
Με την σελίδα;
Βέβαια στις ασυνήθιστα πολλές σελίδες μάλλον επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια πράγματα, χώρια που ξέφυγε κι ένα ανεπίτρεπτο γραμματικό λάθος για εθνοπατέρα, εκεί που μιλάει για «το κυβερνών κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ»! Τέλος πάντων, για τις επαναλήψεις (των «αδικημάτων», όχι του λάθους) ίσως να επηρέασε τον αιρετό το ρητό: «επανάληψις μήτηρ μαθήσεως». Ίσως πάλι να θεωρεί πως η πειθώ μιας αγωγής είναι ευθέως ανάλογη με την σελίδα, εκτός κι αν χρεώνεται με τη σελίδα…
Λατρεία!
Παρά τις διαβεβαιώσεις εκ μέρους του «περιβάλλοντος» του βουλευτή, ότι η παθολογική κλινική (κατόπιν ενεργειών του) θα είχε ανοίξει τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δυστυχώς αυτή παραμένει ακόμη κλειστή και με θολό το μέλλον της. Παρά ταύτα όμως, ο αιρετός φαίνεται να απολαμβάνει μεγάλης αποδοχής από επώνυμους και ανώνυμους συμπατριώτες μας, ενώ καθώς φαίνεται τον λατρεύουν κι όλα ανεξαιρέτως τα κλιμάκια του κόμματός του!
Κοσμοαγάπητος!
Ασφαλώς θα γνωρίζει λοιπόν πως όλοι ανεξαιρέτως οι συνυποψήφιοί του στο περιφερειακό ψηφοδέλτιο τον εκτιμούν, τον υπολήπτονται και τον αγαπούν, το ίδιο κι ο αντιπεριφερειάρχης, το ίδιο κι οι συνυποψήφιοί του υποψήφιοι βουλευτές, το ίδιο κι οι τοπικοί παράγοντες του κόμματός του, το ίδιο κι οι συνάδελφοί του γιατροί που τον στήριξαν στο Σύλλογο και δεν τους απογοήτευσε, το ίδιο κι οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο τα προβλήματα του οποίου ολοένα και λύνονται, το ίδιο και όλοι όσοι τον ψήφισαν στις εκλογές και ξέρουν που ακριβώς θα τον βρουν αν και όποτε τον χρειασθούν!
Τι τις ήθελε;
Με λίγα λόγια ο άνθρωπος κατάφερε σε ελάχιστο χρόνο -και σε ζόρικη περίοδο- το πρωτοφανές για εκλεγμένο, να γίνει ο πιο αξιαγάπητος άνθρωπος του τόπου μας και όλοι σχεδόν, να πίνουν νερό στ΄ όνομά του! Οπότε αναρωτιέται ο κάθε καλόπιστος πολίτης: Μετά από όλα τούτα, τι τις ήθελε τις αγωγές ο χριστιανός;
Μην τάξεις σε παιδί ή σε γέρο…
Αφήστε που οι γέροι στο γηροκομείο περιμένουν τώρα πως και πως τα τριάντα χιλιάρικα (της αγωγής) που τους υποσχέθηκε. Και φοβάμαι πως θα πρέπει να τους τα δώσει, ακόμη κι απ΄ την τσέπη του στην περίπτωση που κάτι στραβώσει και δεν τα εισπράξει. Γιατί οι γέροι καταλήγουν σαν τα μικρά παιδιά, που είναι να μην τους τάξεις κάτι, γιατί τότε δεν το γλιτώνεις με τίποτε…
Επιμονές και εμμονές!
Επιμονή κι αυτή της δημοτικής Αρχής ν΄ ασχολείται με ονομασίες πλατειών, οδών και προτομών ιδιαίτερα αμφιλεγόμενων προσώπων που έδρασαν στην μαύρη περίοδο του εμφυλίου, την οποία καλό θα ήταν για όλους να την ξεχάσουμε όσο γίνεται νωρίτερα…
Δοκιμασία…
Δεν θέλω να πω μ΄ αυτό πως αποκλείεται κάποιοι απ΄ τους τοπικούς πρωταγωνιστές του εμφυλίου να είχαν και αντιστασιακή δράση. Όμως δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως ακόμη βρίσκονται εν ζωή κάποιοι συμπολίτες μας που έχασαν πατεράδες κι αδέλφια σ΄ εκείνη την αποφράδα περίοδο κι είναι πραγματική δοκιμασία γι΄ αυτούς να βλέπουν τις προτομές των πρωταγωνιστών της άλλης πλευράς, όποια κι αν είναι αυτή…
Λέτε;
Εκτός κι αν ο πραγματικός λόγος της πρεμούρας για την συζήτηση και την εγκατάσταση των προτομών απ΄ το πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο -που σύμφωνα με την απόφαση είχε θετική κατάληξη- είναι για ν΄ ανοίξει ο δρόμος και για την αντίστοιχη αναγνώριση και ηρωοποίηση «αντιστασιακού», που τυγχάνει πεθερός κάποιου μέλους της δημοτικής πλειοψηφίας…
Ενορχηστρωμένη προετοιμασία;
Σ’ αυτό το συμπέρασμα καταλήγει κανείς, αν έχει ακούσει τις φήμες που κυκλοφορούν στους διαδρόμους του Διοικητηρίου και κυρίως αν έχει παρακολουθήσει την σχεδόν ενορχηστρωμένη διαβεβαίωση όσων δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας μίλησαν, ότι θα πρέπει να έλθουν κι άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις στο Δ. Σ. (για προτομές)!
Προσεχώς κραξίματα;
Κυριακή κοντή γιορτή λοιπόν, γιατί αν πραγματικά επιβεβαιωθεί πως συμβαίνει τέτοια περίπτωση, μετά από δυο, τρία άντε τέσσερα το πολύ Δημοτικά Συμβούλια θα μας ξεφουρνίσουν και το αίτημα για τον πενθερό-αγωνιστή. Και τότε να είναι βέβαιοι πως θα τους «κράξουμε» προσηκόντως…

Ο (καλοπροαίρετος) Κοκκινογούλης σχολιαστής