Επιστολή πρώτη προς τον Καπετάν Φασαρία

του Ηλία Τσάκαλου

Μόλις  ο καπετάν Φασαρίας έπιασε τον κατήφορο προς τα Πλατύστομα έλαβε – την πήγε λευκό περιστέρι με πρασινογάλαζα φτερά, δεδομένου ότι ο καπετάνιος είναι πρασινογάλαζος, φίλος του καλαθά του ΠΑΣΟΚ και έχει περιστερώνα- την ακόλουθο επιστολή εκ μέρους γραφιά-χαρτογιακά που έγραφε για να περνάει η ώρα του

Αγαπητέ καπετάν Φασαρία

Σου εύχομαι εν πρώτοις υγεία και μακροημέρευση.

Καπετάνιο

Ευρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σου γνωρίσω ότι απέκτησα και εγώ νουνά. Ήρθε (για την ακρίβεια την έφερε η μαϊμού) στο παπόρο και με ερώτησε αν απέκτησα ποτέ όνομα βαπτιστικό για τις συναλλαγές μου. Της απάντησα πως όχι. Αυτή εν τω άμα μου είπε « πως σου φαίνεται να σε βγάλω αυτό που δεν ήσουν ποτέ» της είπα ότι αφού δεν ήμουν πως θα με βγάλεις. Αυτή μου απάντησε  με ένα ξερό «γιαυτό». Εγώ τά χασα. Δεν κατάλαβα που το πήγαινε η πανέξυπνος αλώπηξ και είπα να χωθώ ως άλλος αρουραίος στην τρύπα μου. Για να χωθείς όμως στην τρύπα σου πρέπει να χώνεσαι μια ζωή. Αλλά όπως ξέρεις  μεσιέ Φασαρία ποτέ δεν βάζω την ουρά στα σκέλια. Έτσι της απάντησα θαρραλέα. Βγάλε με όπως  θέλεις. Αυτή μου είπε ξέρεις τους Χαρτογιακάδες που κάποτε ξεφώνιζες ως διαδηλωτής του ηρωϊκού Κου Κου Ε; Είσαι και εσύ ένας χαρτογιακάς.

Επομένως αφού βαφτίστηκα θέλω να μάθει η κοινωνία, που με θυμάται να δουλεύω στις οικοδομές, να δουλεύω στο λιμάνι, να δουλεύω όπου εύρισκα δουλειά για να μάθω γράμματα, να ζω μαζύ (όχι κοντά) με τον καθημερινό αγωνιζόμενο άνθρωπο και να σηκώνω μαζύ  του (όχι από φιλανθρωπία) τον σταυρό του μαρτυρίου που του επιβάλουν οι πολιτικοί, ποδίτσες, χαρτογιακάδες, κάθε λογίς γενίτσαροι κλπ, πως βαφτίστηκα και έλαβα το όνομα χαρτογιακάς.

Με αγάπη

Ο χαρτογιακάς πλέον .

ΥΓ1. Μην λησμονάς ότι  στο κάτι μεταξύ παραμυθιού  δεν πήρα καμία θέση για τον γιατρό των Πλατύστομων. Δεν αφορούσε το παρόν. Δεν αφορούσε το μέλλον. Ένα παραμυθάκι ήταν ποιητική αδεία. Κι΄ ούτε  είπα κακό, μα ούτε καλό για κανέναν. Δεν έβγαλα τσαξά που λέει ο λόγος. Έμαθα να σέβομαι τους ήρωες των διηγημάτων και παραμυθιών μου λες και υπάρχουν στην αντικειμενική πραγματικότητα (εξ άλλου έχοντας καταγωγή εκ μητρός από την ορεινή Εξάνθεια  που βλέπει μακριά ξέρω να φυλάγομαι και από το καλό και από το κακό, να πατάω τ΄ αυγά και να μην κακολογώ κανέναν εκπεσόντα του παρελθόντος, παρόντος ή μέλλοντος γιατί  είναι Βλακεία  και Παλιανθρωπιά- αυτό το απέδειξα και στον δημόσιο βίο μου!!)

Και πάλι σε φιλώ

Χαρτογιακάς.

ΥΓ2 Το  «άθλιος» μου προκαλεί γέλωτα άνευ ιδιαιτέρου γαργαλήματος εις τας μασχάλας.

Και πάλι Χαρτογιακάς.

ΥΓ3 σε παρακαλώ διαβίβασε το παρόν στην Γερμανία για να το μάθουν οι μετανάστες που ξέρουν……..

Ηλίθιος  Χαρτογιακάς

ΥΓ4 πληροφόρησε παρακαλώ το εκκλησίασμα πόσους φανατικούς πιστούς διαθέτω  και αν είναι εξαπλωμένοι στην υδρόγειο σφαίρα.

Και εν τέλει  απλός  καθημερινός άνθρωπος  που τολμάει να πει αυτά που πρέπουν ή, μετά τα βαφτίσια μου, ΧΑΡΤΟΓΙΑΚΑΣ.