Το Δημοτικό Συμβούλιο με την ματιά του …Δικομάτη!

(Σημείωση Σύνταξης: Το είδα στο www.lefkadaweb.com μου άρεσε και το “δανείστηκα”.Χαρήτε το λοιπόν κι εσείς από δώ ή απ΄την …μητέρα του (πατώντας στην διεύθυνση πριν…)

=========================================

Δημοτικό Συμβούλιο με τη δική μου ματιά…
Ακούω που και που τα δημοτικά συμβούλια και διασκεδάζω αρκετά μπορώ να πω με την υποκρισία ορισμένων. Έτσι σκέφτηκα πως δεν θα ήταν άσχημο να γράψω μερικά και να τα μοιραστώ μαζί σας.
Στο τελευταίο συμβούλιο, έβαλαν ως πρώτο θέμα, ένα ψήφισμα. Την πιο παραγωγική ώρα ενός συμβουλίου που αριθμούσε 34 θέματα αν θυμάμαι καλά και την ώρα που για μια ακόμη φορά οι σεισμόπληκτοι της νοτίου Λευκάδας ήταν εκεί για να μάθουν κάτι νέο για την περίπτωσή τους. Βλέπετε, τρεις μήνες έχουν περάσει απ’ όταν τους ξεσπίτωσε ο σεισμός του Νοέμβρη κι ακόμη… εισπράττουν! Υποσχέσεις. Ε, ότι μπορεί ο καθένας. Αυτό μπορούν, αυτό δίνουν!
Α, πριν το ψήφισμα διαβάστηκε και μια ακόμη παραίτηση δημοτικού συμβούλου απ’ την πλειοψηφία. Σπάνια βλέπεις παραιτήσεις που να διατυπώνουν τους λόγους τους με τόση σαφήνεια και καθαρό πολιτικό λόγο. Χωρίς ιδιοτέλειες και μικροπρέπειες. Λόγια τσεκουράτα που δεν τιμούν καθόλου τους τοπικούς κυβερνήτες του δήμου μας.
Το χειρότερο όμως δεν ήταν αυτό. Μου έκανε εντύπωση που ο δήμαρχος δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να υπερασπιστεί καν τον εαυτό του. Το προσπέρασε! Έτσι απλά. Το μόνο που φάνηκε να τον απασχόλησε ήταν η έδρα! Το ότι τον “έφτυνε” ο Γαζής δεν τον ενδιέφερε. Ίσως και να νόμιζε πως βρέχει…
Ευτυχώς, ο Πάνος, που είναι και παιδί παπά μαθαίνω, φαίνεται πως έχει κότσια και τσαγανό. Πρέπει να κουβαλά πολύ δύναμη ψυχής μέσα του για να μπορέσει να πει αυτά που είπε δημόσια και χωρίς περιστροφές. Τέτοιοι άνθρωποι σπανίζουν απ’ τον δημόσιο βίο μας.
Και το χειρότερο βέβαια δεν είναι πως δεν απάντησε ο δήμαρχος (είχε πολύ πιο σοβαρά πράγματα, ολόκληρο ψήφισμα για τ’ ασφαλιστικό έφτιαξε). Το χειρότερο είναι πως απάντησαν οι δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας. Έτσι ο δήμαρχος κατάφερε με μια μόνο κίνηση να ξευτιλιστεί μεν ο ίδιος αλλά να ξεφτιλίσει και τους άμεσους συνεργάτες του! Αυτό θα πει κίνηση “συλλογικότητα”!
Γιατί μη μου πει κανείς πως αυτή η κίνηση των συμβούλων έγινε χωρίς τις δημαρχιακές ευλογίες ή εντολές.
Μια μόνο κίνηση αντιπερισπασμού νομίζω πως απομένει στον δήμαρχο. Να καλέσει παπά για ευχέλαιο! Και μάλιστα τον πατέρα του Πάνου! Μπας και σταματήσουν οι διαρροές…
Πω πω, ξέφυγα. Για το ψήφισμα ξεκίνησα να γράψω κι αλλού πήγα. Δεν φταίω όμως κι εγώ, με παρασύρουνε οι σκέψεις. Σκέψεις που “κολλάνε” βέβαια. Να, το ψήφισμα με την παραίτηση Γαζή. Ενώ στην επιστολή που δημοσίευσαν ενάντια στους λόγους παραίτησης του Γαζή διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τον συλλογικό (τους) τρόπο στη λήψη των αποφάσεων, “καρφώνονται” στο πρώτο μόλις θέμα που μπαίνει στο συμβούλιο, στο ψήφισμα για το ασφαλιστικό!

Τουλάχιστον τρεις σύμβουλοι της πλειοψηφίας εξέφρασαν δημόσια την αντίθεσή τους για το ψήφισμα του ασφαλιστικού που ο ίδιος ο δήμαρχος εισηγήθηκε αφού το βρήκαν πολύ “ελαφρύ”. Γιατί δεν το συζητούσατε σύντροφοι στα εσωτερικά σας όργανα; Εκτός κι αν το αποτέλεσμα ήταν θέμα τακτικισμού. Εκεί, πάω πάσο. Με ξεπερνάει.

Έτσι, ακολούθησε κι ο Πάνος τον Ηλία (Κοντογιώργη) στο δρόμο της ανεξαρτητοποίησης και όχι μόνο εκεί αφού άλλαξε (και αυτός) πτέρυγα. Πέρασε στην απέναντι πλευρά των εδράνων του συμβουλίου, δίπλα στον φίλο του. Αν θυμάμαι καλά, τον καιρό που ξεκίνησαν και οι δυο τους στην πλειοψηφία, πάλι κάθονταν δίπλα – δίπλα.
Όσο για το ψήφισμα, απλά ξοδεύτηκαν δυο ώρες ατέλειωτων συζητήσεων όπου ο καθένας έβγαζε τα εσώψυχά του για ένα θέμα “καυτό” μεν στην επικαιρότητα, εκτός όμως των αρμοδιοτήτων που έχει ένα δημοτικό συμβούλιο.
Τους το είπαν αυτό Γαζής, Κοντογιώργης, Κατωπόδη και Γληγόρης, στεναχωρώντας αρκετούς συμβούλους που είχαν πάει εκεί οργανωμένοι “να τα πουν”. Βέβαια κι αρμόδιο να ήταν το συμβούλιο, στου κουφού τη πόρτα…
Κι αν το θέμα του ψηφίσματος, είχε και λίγη πλάκα, το θέμα των σεισμοπλήκτων δεν είχε καθόλου παρά την προσπάθεια του ξαδέρφου του δημάρχου ο οποίος ανέβασε τους τόνους αφού ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτήρισε, έστω και έμμεσα συναδέλφους του (όχι ξαδέρφους αλλά συμβούλους) ως… παράφρονες παραθέτοντας το ρητό “το γαρ πολύ της θλίψης γεννά παραφροσύνη”.
Είναι ξεκάθαρο πως ο ξάδερφος αντιδήμαρχος δεν αντέχει καθόλου την κριτική καθώς το περιστατικό αυτό έρχεται λίγες μέρες μετά από την αποκάλυψη που είχε γίνει (έτσι όπως τουλάχιστον μεταφέρθηκε από τοπικά μέσα ενημέρωσης) στην λαϊκή συνέλευση του Δραγάνου. Εκεί, παρουσία του ιδίου, κάτοικοι κατήγγειλαν πως όταν αυτοί του έκαναν παράπονα για τον τρόπο δράσης του δήμου αυτός τους “αποστόμωσε” λέγοντάς τους “αν δεν σας αρέσουμε να μην μας ξαναψηφίσετε”!!!

Βέβαια, οι σεισμόπληκτοι κάτοικοι δεν έχουν τέτοιου είδους διλλήματα. Λύσεις θέλουν στα προβλήματά τους που θεριεύουν μέρα με τη μέρα. Υποσχέσεις παίρνουν, όμως με αυτές δεν βγαίνει τίποτα. Λύσεις θέλουν σε μια δύσκολη συγκυρία. Γιατί αν η συγκυρία είναι δύσκολη για τον δήμο, όπως αναφέρει συχνά πυκνά ο δήμαρχος, τι να πουν κι αυτοί… Δεν τους έφτανε όλα όσα τραβάμε εμείς οι υπόλοιποι, έχουν και τις περιουσίες τους κατεστραμμένες.
Την πιο σωστή παρατήρηση την άκουσα απ’ τον Χρήστο Παπαδόπουλο. Απάντηση δεν πήρε, οπότε, έχουμε καταλάβει. “Ποιός ζήτησε και πόσα χρήματα από τα κονδύλια της Ε.Ε. που προορίζονται για φυσικές καταστροφές;”
Συμπαθάτε με αλλά δεν άντεξα να καθίσω ν’ ακούσω κι άλλα. Κλείνω το ραδιόφωνο. Η τηλεόραση δεν αντέχεται, λέω να δω μια ταινία. Κωμωδία. Να γελάσει λιγάκι το χειλάκι μας…
Αν θα τα ξαναπούμε; Α, τι να σας πω. Δεν ξέρω. Λέω να βαδίσω με την λογική που γίνεται ο στρατηγικός σχεδιασμός της χώρας μας, βλέποντας και κάνοντας!
Ο δικομάτης