FortsaLefkada.gr 
του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ
Κεραυνός εν αιθρία ήταν για τους περισσότερους Λευκαδίτες η είδηση, πως ο πρόεδρος κι ο ταμίας του τοπικού Ιατρικού Συλλόγου (που τυχαίνει μάλιστα να είναι και κυβερνητικός βουλευτής Λευκάδας), είχαν την έμπνευση ν’ απευθυνθούν στην φιλανθρωπία του Ρώσου μεγιστάνα-ένοικου του Σκορπιού, προκειμένου αυτός δια της ελεημοσύνης του να ενισχύσει το τοπικό Νοσοκομείο! Έτσι θεώρησαν πως θα ξεπεραστεί η έλλειψη ενδιαφέροντος εκ μέρους των νέων γιατρών, να έρθουν και να εργαστούν (για κάποιο διάστημα) στο Νοσοκομείο μας!! Και παράλληλα έκαναν τις «επαφές» και τις απαραίτητες ενέργειες, ώστε ο «καρπός» αυτής τους της προσπάθειας, να ενδυθεί τον μανδύα της νομιμότητας!
Έχει όμως μεγάλη σημασία να ξεκαθαριστεί απ΄ την αρχή και να τονιστεί, πως κι οι δυο αυτοί διακριτοί τοπικοί παράγοντες, έδρασαν μεν με την ιδιότητά τους σαν μέλη του (7μελούς) Διοικητικού Συλλόγου του Ιατρικού Συλλόγου Λευκάδας, χωρίς όμως (ως όφειλαν) να ρωτήσουν ή έστω να ενημερώσουν τα υπόλοιπα μέλη του…
Το αποτέλεσμα της ιδιότυπης αυτής επαιτείας προέκυψε εξόχως απογοητευτικό, λαμβανομένων υπ΄ όψη της οικονομικής επιφάνειας του «ευεργέτη» και το μέγεθος των αναγκών του Νοσοκομείου: Μόλις 20 χιλιάδες ευρώ! Παρά ταύτα όμως, το γεγονός δημοσιοποιήθηκε με μια πρωτοφανούς έκτασης οργανωμένη επικοινωνιακή «επίθεση» τέτοια, που δημιούργησε την εντύπωση πως βασικό ζητούμενο ήταν η επικοινωνιακή προβολή των εμπλεκομένων παρά το όφελος του νοσηλευτικού μας Ιδρύματος.
Αυτός ήταν ο ένας (απ΄ τους δυο) λόγους που ανέβασαν τους Λευκαδίτες στα κεραμίδια! Γιατί θεώρησαν εξαιρετικά προσβλητικό (για τον τόπο αλλά έμμεσα και για τους ίδιους), το γεγονός πως κάποιοι αποφάσισαν για δικούς τους σκοπούς και μάλιστα έναντι τόσο ευτελούς τιμήματος, να τους μετατρέψουν σε άκοντες επαίτες! Και γιατί μετά απ΄ αυτή την ευρύτατη δημοσιότητα, αυτό που μένει δεν είναι ότι ο τάδε (μη Λευκαδίτης) πρόεδρος ενός Ιατρικού συλλόγου της περιφέρειας αποφάσισε να γίνει διακονιάρης στο Ρώσο μεγιστάνα για λίγα χρήματα, ούτε ότι …κάποιος βουλευτής και ταμίας ενός επαρχιώτικου συλλόγου ερευνούσε τις πιθανότητες νομιμοποίησης αυτής της επαιτείας. Το τελικό και καθόλου τιμητικό «απόσταγμα» απ΄ αυτή την υπόθεση που θα μείνει και θα μας χρωματίζει, είναι πως το Νοσοκομείο της Λευκάδας είναι ουσιαστικά κλειστό λόγω της κρίσης κι οι Λευκαδίτες βγήκαν διακονιάρηδες ικέτες στον πλούσιο και επώνυμο Ρώσο, για να τους δώσει κάτι και να το κρατήσουν ημιθανές…
Όλοι όμως καταλαβαίνουν, πόσο καταστροφική μπορεί ν΄ αποβεί μια τέτοια εντύπωση για έναν τόπο, ο οποίος βασίζει σχεδόν αποκλειστικά την οικονομία και την επιβίωσή του στον τουρισμό!
Και δεν αντιλήφθηκαν οι διακριτοί αυτοί παράγοντες τον κίνδυνο απ’ αυτές τους τις ενέργειες; Ρωτάνε απορημένοι πολλοί συμπατριώτες μας. Προσωπικά αποκλείω τώρα να μην τον αντιλαμβάνονται, όπως αποκλείω και την περίπτωση να ήθελαν εσκεμμένα να προκαλέσουν ζημιά στον τόπο. Συνεπώς το μόνο που απομένει σαν λογική ερμηνεία, είναι πως ήταν τέτοιος ο καημός -ο δικός τους ή του περιβάλλοντός τους- για την προσωπική τους προβολή, ώστε να μην τους περίσσευε η προσοχή που απαιτούνταν για να δουν τη ζημιά που θα προκαλούσαν…
Η εκδοχή αυτή άλλωστε, θα ταίριαζε γάντι και με τις πρωτόγνωρες όσο κι ασυνήθιστες εξελίξεις που έχουν γίνει πρόσφατα στον Ιατρικό Σύλλογο κι έχουν απασχολήσει τα τοπικά μέσα. Τα θυμίζω για την αποφυγή παρεξηγήσεων: Η επιμονή του βουλευτή να εκλεγεί και πρόεδρος του Ι.Σ.Λ. ενώ ήταν ήδη εκλεγμένος βουλευτής (κι επιπλέον περιφερειακός σύμβουλος), για να παραιτηθεί μετά από ελάχιστο χρονικό διάστημα (λόγω …φόρτου εργασίας), οπότε -σαν απλό μέλος του Δ.Σ. πλέον- να υποστηρίξει τον νέο πρόεδρο, αλλά και να εκλεγεί κι ο ίδιος στην θέση του ταμία!
Υπάρχει και κάτι ακόμα όμως που ενισχύει αυτή την εκδοχή κάνοντάς την ακόμη πιο πειστική: Αν δεν κυριαρχούσε η σκοπιμότητα της προσωπικής προβολής, δεν θα υπήρχε κανένας απολύτως λόγος το συμβάν να πάρει τόση δημοσιότητα και μάλιστα με τόσες λεπτομέρειες. Κι αν δεχθεί κανείς πως η τοπική δημοσιότητα δεν θα μπορούσε ν΄ αποφευχθεί, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να διοχετευθεί (όπως οργανωμένα διοχετεύθηκε) προς τόσα κεντρικά μέσα, απ΄ τα οποία γίνεται και η μεγάλη ζημιά…
Οι βασικές ελλείψεις στις υποδομές υγείας ενός τουριστικού προορισμού είναι -μετά τις ταραχές- ο σπουδαιότερος λόγος για ν΄ ακυρώσει κάποιος την πρόθεσή του να κάνει εκεί τις διακοπές του. Το θεμελιώδες αυτό αξίωμα, είναι πασίγνωστο σε όλους τους ασχολούμενους με τον τουρισμό, όπως και σε κάθε απλώς νοήμονα άνθρωπο. Γι αυτό και ήταν το δεύτερο σκέλος της αιτίας που ανέβασε τους Λευκαδίτες στα κεραμίδια…
Ας πούμε όμως τώρα και δυο λόγια για τον «ευεργέτη» μας: Η γενικότερη παρουσία και συμπεριφορά του Ρώσου μεγιστάνα στον τόπο μας, ήταν απ΄ την αρχή και για διάφορους λόγους θέμα συζήτησης, ενώ όσο περνάει ο καιρός και παρά την προσπάθεια των εδώ επικοινωνιακών “αντιπροσώπων” του, μάλλον αυξάνονται αυτοί που αμφισβητούν την ωφελιμότητα της παρουσίας του για τον τόπο. Αρχικά ήταν η υποδοχή που του έγινε (στο νησί του παρακαλώ!) απ΄ τον τότε δήμαρχο Λευκάδας κι από διακριτούς τοπικούς άρχοντες του δήμου. Ακολούθησε η «πρόσληψη» του γιού του δημάρχου απ΄ τον μεγιστάνα, κάτι -που χωρίς να είναι παράνομο- δημιούργησε πολύ αλγεινή εντύπωση στους πολίτες. Στην συνέχεια, το γενέθλιο πάρτυ της κόρης του, πριν από ένα περίπου χρόνο, με τις τεράστιες υδατοκουρτίνες για τα΄ αδιάκριτα βλέμματα και τις αποικιακού τύπου απαγορεύσεις προσέγγισης στα 500 μέτρα(!) απ΄ την Λιμενική Αρχή, δημιούργησαν νέα έντονη δυσαρέσκεια! Μεσολάβησαν οι γνωστές «δωρεές» του επιχειρηματία που μετρίασαν την δυσαρέσκεια, για νά καταλήξουμε στις φετινές νέες απαγορεύσεις διέλευσης απ΄ την θάλασσα, οι οποίες ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων, λίγο πριν ακολουθήσει η επίμαχη ελεημοσύνη… Κι επιπλέον, δεν γίνεται ν΄ αγνοηθεί η αδέξια (καθότι απροκάλυπτη) προβολή που έχει ο μεγιστάνας και το περιβάλλον του από πολύ συγκεκριμένα τοπικά ΜΜΕ, τα οποία συμπτωματικά ή όχι, είναι ακριβώς αυτά που σταθερά στηρίζουν επικοινωνιακά και τους δυο παράγοντες του Ιατρικού Συλλόγου οι οποίοι εμπλέκονται στην υπόθεση της ελεημοσύνης…
Οι απορίες των Λευκαδιτών για την μέθοδο που ακολουθήθηκε στην προκειμένη περίπτωση είναι πολλές και τα ερωτήματά τους ακόμη περισσότερα: Γιατί οι «ενδιαφερόμενοι για το Νοσοκομείο» πριν απευθυνθούν στο Ρώσο, δεν απευθύνθηκαν για ενίσχυση στους ντόπιους οικονομικούς παράγοντες και κυρίως σε όσους -φορείς ή ιδιώτες- επιχειρούν στην τουριστική αγορά και συνεπώς έχουν κάθε λόγο να ενδιαφέρονται; Με άλλα λόγια, γιατί δεν απευθύνθηκαν στην Ένωση Ξενοδόχων, σ΄ αυτή των Ενοικιαζομένων Δωματίων, στα ημερόπλοια, στους ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ, στους καταστηματάρχες τουριστικών ειδών, στα εστιατόρια, στα καφέ, στο Επιμελητήριο κ.λ.π.; Και γιατί δεν έκαναν κρούση στους (αμειβόμενους) ομόδοξους κομματικά τοπικούς αιρετούς, μήπως και φιλοτιμηθούν αυτοί να διαθέτουν γι αυτό το σκοπό -έστω από δω κι εμπρός- ένα μικρό μέρος της αποζημίωσης που εισπράττουν, κάνοντας έτσι πράξη την αντίληψη του κόμματός τους περί κοινωνικής ευθύνης και προσφοράς, κι ενισχύοντας παράλληλα το Νοσοκομείο;
Μιλώντας με πολλούς απ΄τους εξοργισμένους Λευκαδίτες, διαπίστωσα πως είναι αποφασισμένοι να πάρουν οι ίδιοι στα χέρια τους την υπόθεση, προκειμένου ν΄ αποποιηθούμε την έτσι κι αλλιώς ασήμαντη ελεημοσύνη του Ρώσου. Δεν θα είναι ο υπογράφων βέβαια αυτός που θα υποδείξει στους συμπατριώτες μας τον τρόπο που πρέπει να οργανωθεί αυτή η προσπάθεια. Θα είναι όμως αρωγός δίπλα τους και πρόθυμος να βοηθήσει όσο και όπως μπορεί.
