Απογοητεύσεις

Άρθρο του Νίκου Γαζή
Δεν ξέρω αν και κατά πόσο θ΄ αποδειχθεί ωφέλιμο το ταξίδι -εν μέσω μεγάλης κρίσης- των δημαρχιακών αρχόντων στην Κίνα ή αν θα καταλήξει κι αυτό ένα ακόμα δωρεάν ταξιδάκι αναψυχής, όπως όλα τα παρόμοια ταξίδια που έχουν προηγηθεί.
Οφείλω όμως να ομολογήσω πως είχα την κρυφή ελπίδα, ότι τούτη η δημοτική Αρχή, σαν αριστερής ιδεολογίας που είναι, θα έκανε την υπέρβαση -και τη διαφορά σε σχέση με τους προηγούμενους- και τα μέλη της θα πλήρωναν απ΄ την τσέπη τους τα εισιτήριά τους!
Δυστυχώς όμως ο δήμαρχος περί αυτού του ενδεχομένου έκανε τον …Κινέζο και δεν σας κρύβω πως πολύ μ΄ απογοήτευσε! Γιατί είμαι βέβαιος πως αν αυτός έκανε την συγκεκριμένη υπέρβαση, θα τον ακολουθούσε κι ο περίγυρός του…
Πάντως το παραμύθι πως τα έξοδα που θα επιβαρυνθούμε για το ταξίδι στην Κίνα (ή οπουδήποτε αλλού) θα είναι τάχα μόνο τα αεροπορικά εισιτήρια, γιατί κατά τα υπόλοιπα οι ταξιδιώτες θα είναι φιλοξενούμενοι, πρέπει να σταματήσει αμέσως. Γιατί πολύ απλά, τα έξοδα φιλοξενίας τους θα τα πληρώσουμε και με το παραπάνω, μόνο που αυτός ο λογαριασμός θα μας έρθει λίγο αργότερα, όταν σε ανταπόδοση αυτής της φιλοξενίας εμείς θα πληρώσουμε αδρά για την φιλοξενία της αντίστοιχης Κινέζικης αποστολής! Πάρτε σαν παράδειγμα τους Λεκατιανούς τους οποίους φιλοξενήσαμε προ ημερών, επειδή ο προηγούμενος δήμαρχος κι ο πρώην αντιδήμαρχος πολιτισμού προφανώς ένοιωσαν εξουθενωμένοι μετά την υπερπροσπάθεια κατά την τελευταία προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών κι έπρεπε να ξεκουραστούν και να ξεδώσουν οι άνθρωποι μ΄ ένα όμορφο ταξιδάκι αναψυχής στη Γαλλία! Τα έξοδα λοιπόν εκείνης της φιλοξενίας, τα πληρώσαμε και μάλιστα με τόκο σε τούτη. Συνεπώς και για να ξεκαθαρίσουμε μια και καλή τα πράγματα, απολύτως τίποτα σ’ αυτά τα ταξίδια δεν είναι (για μας) τζάμπα, αφού όλα εδώ πληρώνονται…
Ακόμα διατηρούμε όμως την ελπίδα, πως τουλάχιστον οι ταξιδιώτες δεν σχεδιάζουν να πάρουν μαζί και τις …«παρέες» τους -και δεν εννοούμε τις παραταξιακές- έχοντας μάλιστα την απαίτηση να τους πληρώσουμε εμείς τα έξοδα… Και το λέω γιατί σαν πολλά μου φαίνονται τα τεσσεράμισι χιλιάρικα που μας είπαν (στο Δημοτικό Συμβούλιο) πως θα κοστίσουν τα αεροπορικά εισιτήρια του ταξιδιού στην Κίνα! Σύμφωνα με μια πρόχειρη έρευνα που έκανα μέσω διαδικτύου, ένα αεροπορικό εισιτήριο για Πεκίνο μεθ’ επιστροφής κοστίζει πεντακόσια μ΄ εξακόσια ευρώ, ανάλογα με την εταιρεία. Η απλή αριθμητική λοιπόν λέει ότι τέσσερις ταξιδιώτες (ο δήμαρχος, δυο αντιδήμαρχοι κι ένας της αντιπολίτευσης) επί πεντακόσια πενήντα ευρώ, (αν πάρουμε την μέση τιμή), μας κάνουν δυο χιλιάδες διακόσια ευρώ συνολικά, δηλαδή πολύ παρακάτω -ούτε καν τα μισά- απ΄ τα τεσσεράμισι χιλιάρικα που μας είπαν στο Δημοτικό Συμβούλιο. Οπότε κι ερωτάμε: Τα υπόλοιπα δύο χιλιάδες τρακόσια ευρώ που περιλάμβανε η εισήγηση, γιατί θα πρέπει να τα πληρώσουμε;
Λέτε οι δημαρχιακοί άρχοντες τελικά να έχουν ήδη αποφασίσει να πάρουν μαζί και τις «παρέες» τους -που λέγαμε παραπάνω- θεωρώντας θεμιτό και φυσικό να φορτώσουν κι αυτών τα έξοδα σε μας και να μας το κρατάνε μυστικό για να μας κάνουν …έκπληξη;
Δεν είναι όμως μόνο ο χειρισμός του ταξιδιού στην Κίνα εκ μέρους της δημοτικής Αρχής που με απογοήτευσε. Εξίσου απογοητευτική είναι και η γενικότερη εικόνα όλων των (τοπικών) εξουσιών, που ο μονίμως προδομένος λαός μας έδωσε απλόχερα στους ομογάλακτους κομματικά ομοϊδεάτες της. Ο οποίος λαός τώρα, έκπληκτος ή καλύτερα αποσβολωμένος, τους παρακολουθεί να διαχειρίζονται με εξίσου αν όχι πιο προκλητικό τρόπο αυτή την εξουσία και να διακρίνονται σε όλα αμαρτωλά «σπορ» των «διεφθαρμένων» προκατόχων τους, τα οποία κατακεραύνωναν όσο ήταν στην αντιπολίτευση! Κι όχι μόνο διακρίνονται σ΄ αυτά τα «σπορ», αλλά συχνά ξεπερνούν τους προηγούμενους, θυμίζοντάς μας την λαϊκή παροιμία που λέει «έμαθα και μαστορεύω και …ξεπερνώ το μάστορά μου»! Πάρτε για παράδειγμα ποιους προσέλαβαν σαν συμβούλους τους: Πρώτος και καλύτερος σ΄ αυτά ο κύριος δήμαρχος άνοιξε το χορό, παίρνοντας για ειδική του σύμβουλο επικοινωνίας την ατυχήσασα υποψήφια βουλευτή κυρία Δάφνη! Ο κύριος αντιπεριφερειάρχης πάλι, έφερε κοντά του τον επιλαχόντα μεν μη εκλεγέντα δε υποψήφιο περιφερειακό σύμβουλο του ψηφοδελτίου του! Κι ο βουλευτής έκλεισε τον χορό της άκρατης κομματικής ευνοιοκρατίας ή βολεψοκρατίας αν προτιμάτε, προσλαμβάνοντας την πρωτεύσασα του κόμματός της μεν, αποτυχούσα όμως υποψήφια βουλευτίνα των προηγούμενων εκλογών, κυρία Βεατρίκη! Αυτές οι επιλογές παράλληλα, είναι σε μεγάλο βαθμό  -τουλάχιστον για τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ- εξόχως αποκαλυπτικές των προεκλογικών συμμαχιών και των εκλογικών γραμματίων που τώρα πρέπει να εξοφληθούν κι ερμηνεύουν πλέον πολλά απ΄ τα «περίεργα» εκλογικά φαινόμενα…
Αν πάντως ισχύει και στην πολιτική ζωή το γνωστό γλωσσικό θεώρημα, πως δυο αρνήσεις μας κάνουν μια κατάφαση και το επεκτείνουμε λίγο, θεωρώντας ότι δυο αποτυχόντες πολιτικοί κάνουν μια επιτυχία, τότε μ΄ αυτή τη λογική, φανταστείτε τι επιτυχίες μπορούμε να προσδοκούμε απ΄ την εμπλοκή στο τοπικό προσκήνιο, όχι δυο αλλά τριών υποψηφίων που ατύχησαν!