“Είναι τρελοί αυτοί οι Λευκαδίτες!”

“Είναι τρελοί αυτοί οι Λευκαδίτες;”

του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ

Είναι καθιερωμένη και απόλυτα λογική πρακτική, ο κάθε αιρετός άρχοντας ενός τόπου να ανεβοκατεβαίνει στα υπουργεία  -και σε κάθε άλλη έδρα πολιτικής εξουσίας- προκειμένου να προωθήσει με κάθε τρόπο την προοπτική κατασκευής έργων στον τόπο του. Το αδιαμφισβήτητο αυτό θεώρημα ήρθε να το καταρρίψει κατά το διάστημα της θητείας του, ο προηγούμενος δήμαρχος Λευκάδας κ. Δρακονταειδής, ο οποίος και μέχρι την αποχώρησή του από τον δημαρχιακό θώκο, ήταν η μοναδική γνωστή (τουλάχιστον σε μένα) περίπτωση αιρετού που λειτούργησε ακριβώς αντίθετα: Ανεβοκατέβαινε στα υπουργεία όχι για να προωθήσει, αλλά για να τορπιλίσει το έργο της υποθαλάσσιας ζεύξης της Λευκάδας με την απέναντι ξηρά, το οποίο έργο για δεκαετίες είχε συζητηθεί διεξοδικά σε κάθε θεσμικό φορέα ως προς την χρησιμότητα και ως προς τον ενδεικνυόμενο τρόπο κατασκευής του και μετά από πολλές προσπάθειες  τοπικών αιρετών από διάφορες πολιτικές αφετηρίες για τις απαιτούμενες εγκρίσεις και αδειοδοτήσεις, είχε επιτέλους φθάσει ένα βήμα προ της υλοποίησής του.

Ο λόγος που επικαλείται ο «αριστερός» προοδευτικός π. δήμαρχος για να δικαιολογήσει την πρωτοφανή και εντελώς ασυνήθιστη αυτή πρακτική του και τον επίπονο αγώνα  του για την ακύρωση του έργου, ήταν πως επρόκειτο για έργο «φαραωνικό», αχρείαστο και  πανάκριβο, (λες και θα το πλήρωνε ο ίδιος ή έστω ο φορέας του)!  Υποσχέθηκε δε πως στη θέση του θα προωθήσει ο ίδιος μια άλλου είδους σύνδεση, που να μην είναι ούτε «φαραωνική» ούτε πανάκριβη, χωρίς όμως και να προτείνει κάτι πιο συγκεκριμένο! Που σημαίνει πως μάλλον θα έπρεπε να περιμένουμε άλλα τριάντα με σαράντα χρόνια, για να βλέπαμε το νέο έργο που οραματίζονταν ο π. δήμαρχος  να μορφοποιείται, να παίρνει τις επιβαλλόμενες εγκρίσεις και αδειοδοτήσεις, να ωριμάζει, να χρηματοδοτείται και τελικά να φθάνει στο σημείο που ήταν το προηγούμενο που ακύρωσε!…

Πριν από ένα χρόνο όμως ήρθαν οι δημοτικές εκλογές, κατά τις οποίες ο π. δήμαρχος -και μαζί η φιλική του περιφέρεια- καταποντίστηκαν, (με την ακύρωση του έργου της υποθαλάσσιας να είναι ένα απ΄ τα βαρίδια που τον τράβηξαν στον πάτο).  Λίγο αργότερα στις εθνικές εκλογές, καταποντίστηκε και η φιλική του κυβέρνηση, οπότε αρκετοί Λευκαδίτες  ήλπισαν  πως πλέον το έργο της υποθαλάσσιας ζεύξης θα μπορούσε ενδεχομένως να σωθεί και να γίνει.  Και η αλήθεια είναι πως είδαμε κάποιες ενέργειες νέο-επανεκλεγέντων αρχόντων προς αυτή την κατεύθυνση…

Και τότε ξαφνικά ένας άλλος θεσμικός, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου κ. Σωτήρης Σκιαδαρέσης, ζήλεψε φαίνεται  την δόξα του π. δημάρχου και αποφάσισε να μοιραστεί μαζί του το μοναδικό του ρεκόρ!  Βαθύτατα φιλόδοξος ο πρόεδρος και ευρισκόμενος πολιτικά μετέωρος, μετά την εκπαραθύρωσή του  από το περιφερειακό ψηφοδέλτιο στις πρόσφατες εκλογές, μάλλον το είδε σαν ευκαιρία οριοθέτησης της  υποχρεωτικής ανεξαρτητοποίησής του, το οποίο λόγω του γενικότερου ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης γι αυτό, όχι μόνο δεν θα περνούσε απαρατήρητο αλλά θα ταίριαζε και σαν καθοριστική προμετωπίδα της κατ΄ ανάγκην πλέον ανεξάρτητης πορείας του.

Εκμεταλλευόμενος λοιπόν  τις όποιες προσβάσεις (θεσμικές ή κομματικές) είχε με κάποια κυβερνητικά στελέχη, βάλθηκε να ακυρώσει τις όποιες προσπάθειες γίνονταν -κυρίως από πλευράς του βουλευτή- ο οποίος εκτός που είναι ο καθ΄  ύλην αρμόδιος, ήταν και ο πλέον δραστήριος για την επαναφορά του έργου . Έτσι παρατηρήθηκε το εξής απίστευτο και συνάμα ιλαροτραγικό:

Σε κάθε ευκαιρία και με κάθε επίσκεψη του ο βουλευτής σε κάποιους αρμόδιους υπουργούς , μεταξύ των άλλων έθετε και το θέμα της υποθαλάσσιας ζεύξης και ζητούσε την επαναφορά του έργου στο προσκήνιο.   Σχεδόν αμέσως μετά, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου προσπαθούσε -και ενίοτε κατάφερνε-  να επισκεφθεί άλλον υπουργό της κυβέρνησης,  τον οποίον «ενημέρωνε»  πως η υποθαλάσσια ζεύξη δεν χρειάζεται και πως δεν την θέλουν ούτε ο κόσμος ούτε οι επαγγελματίες, οι οποίοι άλλωστε και θα επιβαρυνθούν και με διόδια αν αυτή γίνει. Και λαλίστατος καθώς είναι στα μέσα, αμέσως μετά εξέδιδε και το σχετικό δελτίο τύπου!…

Κατόπιν αυτού, έτρεχε πίσω στον υπουργό κι ο βουλευτής για να τον ενημερώσει με την σειρά του, ότι η υποθαλάσσια ζεύξη είναι έργο πνοής για το νησί μας που θα απογειώσει την ανάπτυξη κι ότι το θέλουν, τόσο ο κόσμος όσο κι οι επαγγελματίες …

Ο καθένας λοιπόν μπορεί να φαντασθεί την έκπληξη και την  λογικότατη απορία του καημένου του υπουργού, ο οποίος καθόλου δεν αποκλείεται, μετά την κάθε σχετική επίσκεψη που είχε για το θέμα, να κατέληγε στη γνωστή ατάκα των «Αστερίξ και Οβελίξ” για τους Ρωμαίους, προσαρμοσμένη βέβαια για την περίσταση: «Είναι τρελοί αυτοί οι Λευκαδίτες!»

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *