Κι όμως, ήταν ο πόλεμος της γλάστρας κ. Δήμαρχε…

του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ

Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ανάμεσα στους πολλ0ύς και έντονους διαξιφισμούς που ακούστηκαν μεταξύ του αρχηγού του Διαύλου Κώστα Γληγόρη με τον δήμαρχο και με άλλα μέλη της δημοτικής Αρχής αλλά και με τον πρόεδρο του Σώματος, ξεχώρισαν αυτοί με τον δήμαρχο που αφορούσαν τις γλάστρες, οι οποίες ως γνωστόν μαζεύτηκαν εσπευσμένως τελευταία από κάποια σημεία της πόλης, προκαλώντας έντονες διαμαρτυρίες.

Το έναυσμα ήταν η ερώτηση του κ. Γληγόρη προς τον Δήμαρχο, αν τηρήθηκε η νομιμότητα, αν ειδοποιήθηκαν οι ιδιοκτήτες των γλαστρών -στον πόλεμο της γλάστρας, όπως χαρακτηριστικά είπε- και τελικά αν επιβλήθηκαν πρόστιμα με τα οποία θα έπρεπε να πληρωθούν τα συνεργεία περισυλλογής και όχι να χρησιμοποιηθούν οι υπάλληλοι του Δήμου γι αυτή τη δουλειά, που τους πληρώνουμε όλοι οι δημότες!

Ο Δήμαρχος αρνήθηκε πως ήταν πόλεμος της γλάστρας και υποστήριξε πως απομακρύνθηκαν τα εμπόδια πάσης φύσεως που βρίσκονταν χωρίς άδεια σε κοινόχρηστους χώρους, οπότε καλώς έγινε ότι -και όπως- έγινε.

Επειδή δεν μας αρέσει να αδικούμε κανέναν, τις επόμενες μέρες κάναμε μια προσεκτική έρευνα και η οποία κατέδειξε πέρα από κάθε αμφιβολία πως ήταν “ο πόλεμος της γλάστρας”, όπως σωστά τον χαρακτήρισε ο επικεφαλής του “Διαύλου” και όχι η επιχείρηση απομάκρυνσης εμποδίων που λέει ο δήμαρχος.

Δείτε γιατί στο φωτορεπορτάζ που ακολουθεί:

Το πεζοδρόμιο της παραλιακής οδού “Γολέμη” μάλλον δεν έχει απελευθερωθεί απ΄ τα εμπόδια, όπως φαίνεται σε τούτη τη φωτογραφία. Μηχανάκια, δίχτυα και τραπεζοκαθίσματα με τις ομπρέλες τους, κάνουν προβληματική την διέλευση των πεζών, που σημειωτέον δεν είναι και λίγοι, καθότι είναι η αγαπημένη και απρόσκοπτη (από οχήματα) διαδρομή πολλών συμπολιτών μας που βγαίνουν για περπάτημα…

Λιγότερο από ένα μέτρο το ελεύθερο (από τραπεζοκαθίσματα) πεζοδρόμιο εδώ για τους πεζούς! Ελεύθερο τόπος του λέγειν βέβαια, γιατί τα απλωμένα λάστιχα εύκολα σε στέλνουν μπερδεμένο στη θάλασσα… Και να σκεφθεί κανείς πως δεν βρισκόμαστε πλέον στον Αύγουστο! Ουσιαστικά βρισκόμαστε εκτός σεζόν, που σημαίνει πως άνετα θα μπορούσαν να πάνε τα τραπεζοκαθίσματα κι οι ομπρέλες ένα μέτρο πιο μέσα για να περνά ο κόσμος…

Εδώ βρισκόμαστε λίγο πιο κάτω στην Γολέμη! Υποθέτουμε πως οι αρμόδιοι δεν έτυχε να δουν την συστάδα με τις γλάστρες…

Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν και στο σοκάκι αυτό, του ιδίου δρόμου…

Η κατάσταση για τους πεζούς στο αντίθετο  πεζοδρόμιο, όπως βλέπετε,  δεν είναι η ίδια. Είναι απελπιστική!

Αν τώρα αναρωτιέστε τι να συμβαίνει απ΄ την άλλη πλευρά του ίδιου πεζοδρομίου, δείτε το!… Οι πεζοί οφείλουν βέβαια να κατέβουν απ΄ το πεζοδρόμιο! Όμως πιθανώς προστατεύονται απ  τα κολωνάκια!!

Λίγο πιο κάτω, στην πλατεία με τον “Ουσακώφ”υπάρχουν κάποια πανέμορφα διαχωριστικά πανέρια, που αντί να πάρουν βραβείο, συνιστούν …απειλή, τουλάχιστον σύμφωνα με την δημοτική μας Αρχή!…

Και δίπλα σ΄ αυτό, οι καλύτερες λουλουδοσυνθέσεις της πόλης, πραγματικά άξιες βραβείου! Παρά ταύτα όμως είναι πάντα παράνομες, κατά την δημοτική μας Αρχή!!…

Και τέλος πάμε μια βόλτα στο σοκάκι που βγάζει στην παραλία Σικελιανού. Τα φυτά που βλέπετε αριστερά, δεν ξέρουμε αν την γλύτωσαν λόγω που είναι υπέρβαρα ή λόγω …ασυλίας!

Ενώ εδώ, που είναι στην ίδια γειτονιά και ακριβώς στο επόμενο σοκάκι, απ΄ την μια πάντα λέει (το όργανο) σεν πειράζουμε τίποτα κι απ΄ την άλλη τα σήκωσαν όλα. Άντε μετά εσύ να μην υποθέσεις μεροληψία ανάμικτη με εμπάθεια…

Ας δούμε τώρα το ίδιο σοκάκι ανάποδα, μήπως και εμπεδώσουμε καλύτερα τις καταστάσεις…

Με τις χτιστές γλάστρες αλήθεια τι γίνεται;

…και με τις υπέρβαρες ξύλινες κατασκευές τι θα γίνει;

Ρωτώντας πας στην πόλη, λέει μια παροιμία! Κι εμείς την ακολουθήσαμε κι έτσι βρήκαμε το “Άουσβιτς”, όπου κρατούνται οι αιχμάλωτες του πολέμου της γλάστρας. Γιατί μόνο γλάστρες είδαμε κλεισμένες εκεί και τίποτε άλλο…

Δεν ξέρω αν τις ποτίζουν τις αιχμάλωτες ή αν κρατάει ακόμα το νερό της βροχής της περασμένης εβδομάδας. Μέχρι στιγμής πάντως τα φυτά και τα λουλούδια τους φαίνονται ακμαία και διατηρούνται. Για το μέλλον θα δείξει…

Μόλις τα πρωτοείδαμε θεωρήσαμε πως είναι άγριοι και άγρυπνοι φύλακες των αιχμαλώτων… Από πιο κοντά όμως είδαμε πως μάλλον περί ταλαίπωρων αδέσποτων κοπριτών πρόκειται…

***

Επίλογος: Όχι μόνο δεν μας έμεινε καμιά αμφιβολία για το ότι επρόκειτο για πόλεμο των γλαστρών αποκλειστικά, αλλά επιπλέον διαπιστώσαμε πως  ούτε σαφείς κανόνες υπήρξαν (για το τι φεύγει και τι όχι), ούτε και έγινε οριζόντια εφαρμογή τους. Οπότε είναι απόλυτα δικαιολογημένη τόσο η αναστάτωση και οι γκρίνιες που προκάλεσε όσο και η πικρία που εξ αιτίας του συνεχίζει να διακατέχει πολύν κόσμο….