Δημιουργία του σωματείου “Σύνδεσμος Φιλολόγων Λευκάδας”

ΚΟΨΙΔΑ ΠΑΡ.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

Έχουμε τη χαρά να σας γνωστοποιήσουμε ότι σύμφωνα με την υπ’αριθμ. 12/2014 διάταξη της Ειρηνοδίκου Λευκάδας συγκροτήθηκε το σωματείο μας με την επωνυμία ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ ΛΕΥΚΑΔΑΣ και στόχους τους αναγραφόμενους στο καταστατικό ίδρυσης.
Η επίσημη έναρξη της δράσης του Συνδέσμου μας θα γίνει με ανοιχτή εκδήλωση τελετής εγκαινίων, στο ξενοδοχείο ΙΟΝΙΟΝ STAR, την Παρασκευή 31-10-201 και ώρα 7 μ.μ. H εκδήλωση πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας και το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων-Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων Λευκάδας.
Στην εκδήλωση έχει προσκληθεί και θα μιλήσει ο διεθνούς κύρους Ισπανός ελληνιστής, συγγραφέας (και φιλόλογος) και «Πρεσβευτής του Ελληνισμού» Pedro Olalla (Πέδρο Ολάγια), με θέμα: «Η ισχύς του ελληνικού στοιχείου στη διαμόρφωση του παγκόσμιου πολιτισμού». Θα προβληθεί ντοκιμαντέρ του ίδιου, με τίτλο: «Γιατί η Ελλάδα» και θα ακολουθήσει συζήτηση.
Επειδή πρόκειται για ιδιαίτερα σημαντική εκδήλωση εξαιτίας του κύρους και της ποιότητας του λόγου και της σκέψης του ομιλητή και της τιμής που μας κάνει να παραβρεθεί και να υποστηρίξει το Σύνδεσμό μας, σας παρακαλούμε για την παρουσία σας και την ανάπτυξη διαλόγου με τον ομιλητή πάνω σε ζητήματα σχετικά με το θέμα αλλά και ευρύτερα σε σχέση με την κρίση που βιώνουμε σήμερα και τις επιπτώσεις της σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας.

Με την επίσημη έναρξη των πνευματικών-πολιτιστικών δράσεων του Συνδέσμου Φιλολόγων, εκφράζουμε και την αισιοδοξία ότι η εκπαίδευση -και οι φιλόλογοι ειδικότερα- έχουν να προσφέρουν πολλά στον πολιτισμό και τη συνολική παιδεία του τόπου μας και ευρύτερα.

Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου

Η Πρόεδρος

Δρ. Παρασκευή Κοψιδά

BIOΓΡΑΦΙΚΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΥΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΗ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ PEDRO OLALLA

Ο Pedro Olalla González de la Vega (Οβιέδο, Ισπανία 1966)- μια μεγάλη συνηγορία του ελληνικού πολιτισμού ανά τον κόσμο- είναι συγγραφέας, ελληνιστής, καθηγητής φιλόλογος, μεταφραστής, φωτογράφος και κινηματογραφιστής, και σε αυτούς τους τομείς συνεργάζεται τακτικά με εκδοτικούς οίκους, πανεπιστήμια και πολιτιστικούς φορείς από διάφορες χώρες του κόσμου. Εδώ και είκοσι εννέα χρόνια, διατηρεί μια έντονη σχέση με την Ελλάδα και το 1994 μετοίκησε στην Αθήνα με σκοπό να ασχοληθεί με την έρευνα, τη δημιουργία και τη διδασκαλία. Η κύρια απασχόλησή του είναι η συγγραφή: 28 πρωτότυπα έργα λογοτεχνικού και πολιτιστικού περιεχομένου (βιβλία, σενάρια, οπτικοακουστικό υλικό) σε διάφορες γλώσσες, καθώς και μια μακρά σειρά από δημοσιογραφικά άρθρα και μεταφράσεις Ελλήνων και Ισπανών συγγραφέων. Δίδαξε νέα ελληνικά στο Πανεπιστήμιο του Οβιέδο και, στην Ελλάδα πλέον, διατέλεσε για χρόνια διευθυντής του Πολιτιστικού Δελτίου της Ισπανικής Πρεσβείας, αρχισυντάκτης του δίγλωσσου μηνιαίου περιοδικού “El Sol de Atenas” και καθηγητής στο «Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μετάφρασης-Μεταφρασεολογίας» του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1994 έως σήμερα, εργάζεται ως καθηγητής στο Instituto Cervantes της Αθήνας και στη Βουλή των Ελλήνων. Ως φωτογράφος έχει πραγματοποιήσει εκδόσεις, οπτικοακουστικές παραγωγές, ντοκιμαντέρ και περισσότερες από σαράντα ατομικές εκθέσεις σε διάφορες χώρες. Ως λεξικογράφος, είναι συγγραφέας του «Νέου Ελληνο-Ισπανικού Λεξικού» (εκδ. Texto), για το οποίο δούλεψε για χρόνια με υποτροφία του Ιδρύματος «Α. Γ. Λεβέντη». Ως ερευνητής και φωτογράφος, έχει συνεργαστεί με εξειδικευμένους εκδοτικούς οίκους όπως National Geographic, Thames & Hudson, Altaïr, Planeta, Road Editions, κ.α. καθώς και με διάφορα τηλεοπτικά κανάλια και εταιρείες παραγωγής.
Στα τελευταία του έργα συγκαταλέγονται ο «Μυθολογικός Άτλας της Ελλάδας» –πόνημα που χορηγήθηκε από το Ίδρυμα Ωνάσης και βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, και για το οποίο έχει διανύσει πάνω από εκατό χιλιάδες χιλιόμετρα στην Ελλάδα ακολουθώντας τα ίχνη των αρχαίων μύθων–, η τηλεοπτική σειρά ντοκιμαντέρ «Οι τόποι των μύθων» –μια παραγωγή της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης (ΕΤ1) για το Ειδικό Πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004–, η ταινία ντοκιμαντέρ «Νυμφαίο της Μίεζας: Ο κήπος του Αριστοτέλη» –μια περιήγηση στον χώρο όπου ο φιλόσοφος δίδασκε τον νεαρό Αλέξανδρο–, το βιβλίο «Ευδαίμων Αρκαδία» –ένα μεγάλο νοερό ταξίδι στο δυτικό πολιτισμό ιχνηλατώντας το αρκαδικό στοιχείο–, το τελευταίο του βιβλίο «Ελλάδος Ελάσσων Ιστορία» -μια ιστορική και λογοτεχνική ματιά στη διαμόρφωση και την επιβίωση της ουμανιστικής στάσης- και το τελευταίο οπτικοακουστικό του έργο, η ταινία “Με τον Καλλιγιάννη”, υποψήφια στο “Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Τεκμηρίωσης” της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Η δραστηριότητα του Πέδρο Ολάγια ως μεταφραστή αναπτύσσεται στους τομείς της διδασκαλίας, της λεξικογραφίας, της διερμηνείας και της μετάφρασης λογοτεχνικών και δοκιμιακών κειμένων (φιλοσοφία, ιστορία, αρχαιολογία, τέχνη). Έχει πολυετή διδακτική εμπειρία ως διδάσκων στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μετάφρασης και Μεταφρασεολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ως καθηγητής μετάφρασης στο Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας, καθώς και ως καθηγητής του προγράμματος “Greek Translators Programme” των ιδρυμάτων Ουράνη-Πέτρου Χάρη και της Ακαδημίας Αθηνών. Ως λεξικογράφος, υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη και είναι συγγραφέας, σε συνεργασία με τον Αλέξανδρο Μαγκρίδη, του Νέου Ελληνο-Ισπανικού Λεξικού (Texto), του πιο ολοκληρωμένου έργου στο είδος του. Επίσης, χρημάτισε μέλος της επιτροπής του Βραβείου Λογοτεχνικής Μετάφρασης των Ξένων Μορφωτικών Ιδρυμάτων στην Ελλάδα. Έχει μεταφράσει στα ισπανικά πάνω από εκατό λογοτεχνικά έργα, δοκίμια και κείμενα Ελλήνων συγγραφέων (Ν. Καζαντζάκη, Χ. Μηλιώνη, Δ. Χατζή, Στ. Τσίρκα, Κ. Καζατζή, Θ. Βαλτινού, Γ. Ιωάννου, Μ. Χάκκα, Τ. Γ. Μιλιέξ, Π. Νούτσου, Δ. Παπαγεωργίου, Α. Σχινά, Γ. Σμαραγδή, E. Δοξιάδη, Ε. Τριβιζά…), λόγους δημοσίων προσώπων και έντυπα και καταλόγους για πολλούς ελληνικούς φορείς (Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού, Μουσείο της Ακρόπολης, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων, Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη…). Το 2012 του ανατέθηκε με δημόσιο διαγωνισμό η μετάφραση στα ισπανικά του Επίσημου Οδηγού του Μουσείου της Ακρόπολης. Ανάμεσα στις μεταφράσεις του προς τα ελληνικά, σε συνεργασία με Έλληνες μεταφραστές, συγκαταλέγονται η βιογραφία της Βασίλισσας Σοφίας της Pilar Urbano, οι κατάλογοι του Dalí, του Picasso και του Γκρέκο για το Ίδρυμα Γουλανδρή, καθώς και οι ελληνικές εκδοχές των δικών του έργων ως συγγραφέα.
Τα τελευταία χρόνια δημοσιεύει τακτικά σε ξένες εφημερίδες άρθρα για την κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα. Για τη δουλειά του στο χώρο της μελέτης και της προώθησης του ελληνικού πολιτισμού, αναγορεύτηκε Πρεσβευτής του Ελληνισμού από το ελληνικό κράτος, Associate Member του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Harvard University, Επίτιμος Δημότης Κλείτορος Αρκαδίας, Χίου και Οινουσσών, και υπήρξε προσκεκλημένος ομιλητής από πλήθος φορέων και ΜΜΕ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αιγαίου, Μακεδονίας, Θράκης, College Year in Athens, Onassis Foundation New York, Fulbright Foundation, Universidad Autónoma de México, Διεθνές Πανεπιστήμιο Menéndez Pelayo, Πρεσβεία της Ελλάδος στη Σουηδία, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία, Εθνικό Κέντρο Βιβλίου κ.α.) Επίσης υπήρξε υποψήφιος ευρωβουλευτής στην Ελλάδα (ΕΠΑΜ), ιδρυτικό μέλος και διευθυντής της International Society for Arcadia και αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Υποτρόφων του Ιδρύματος Α. Σ. Ωνάσης.
«Το Ελληνικό Κράτος αναγόρευσε τον Πέδρο Ολάγια «Πρεσβευτή του Ελληνισμού»

Ο Ισπανός συγγραφέας και ελληνιστής έλαβε αυτόν τον τίτλο ως αναγνώριση του πολύπλευρου έργου του σε σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό. Σε μια λαμπρή τελετή που έγινε στις 4 Μαρτίου στο Μέγαρο Μουσικής στην Αθήνα, η Νομαρχία Αθηνών ανακήρυξε τους νέους Πρεσβευτές του Ελληνισμού. Αυτός ο σημαντικός τίτλος, τον οποίον ανέδειξαν προσωπικότητες όπως η Μελίνα Μερκούρη ή η Ζακλίν ντε Ρομιλύ, απονεμήθηκε φέτος στον συγγραφέα και ελληνιστή Πέδρο Ολάγια, τον μαθηματικό του Καίμπριτζ Αθανάσιο Φωκά, τον Κινέζο καθηγητή Τσεν Μιν Χουά, την Ουρουγουανή ελληνίστρια Μαργαρίτα Λαριέρα, τον Αιγύπτιο κλασικιστή Αχμέντ Ετμάν και τον καθηγητή του Χάρβαρντ Γκρέγκορι Νέιγκι.
Ο Ισπανός ελληνιστής Πέδρο Ολάγια, εγκατεστημένος στην Ελλάδα εδώ και 16 χρόνια, έλαβε τις περισσότερες ψήφους ανάμεσα σε 24 υποψήφιους από όλο τον κόσμο. Στην ομιλία του κατά την τελετή απονομής, ανέφερε ότι «Αυτό που ονομάζουμε ελληνισμό δεν είναι απλώς ο πολιτισμός μιας χώρας ή ενός λαού. Είναι σαφώς μια κληρονομιά πολύ πιο πολύπλοκη και οικουμενική. Και δεν είναι μόνο μια κληρονομιά• θαρρώ πως εκείνο που ως Πρεσβευτές του Ελληνισμού καλούμεθα να πρεσβεύουμε είναι προπαντός μία στάση ζωής, μια στάση άρρηκτα συνδεδεμένη με το ελληνικό πνεύμα από τους πανάρχαιους χρόνους όπου ο Όμηρος άρχισε την αναζήτηση του πανανθρώπινου στοιχείου: την ανθρωπιστική στάση. Μια στάση όχι βέβαια αποκλειστικά ελληνική, που μάλιστα προδόθηκε επανειλημμένως από τους ίδιους τους Έλληνες, αλλά και που αναμφίβολα επινοήθηκε, καλλιεργήθηκε, υποστηρίχτηκε και ανακτήθηκε, ξανά και ξανά κατά τον ρου της ιστορίας, ανατρέχοντας κυρίως στο ελληνικό στοιχείο».
Η υποψηφιότητα του Ολάγια για τον τίτλο του Πρεσβευτή του Ελληνισμού υποβλήθηκε από το διακεκριμένο Κοινωφελές Ίδρυμα Ωνάση, που με αυτό τον τρόπο επιθυμεί «να υποστηρίξει το μακρύ και πολύτιμο έργο ενός Ισπανού, που μέσα από την έρευνα, την λογοτεχνική και οπτικοακουστική δημιουργία, την μετάφραση, τη διδασκαλία, τη δημόσια δράση και το κοινωνικό έργο, καλλιεργεί και προωθεί από την ίδια την Ελλάδα τη γνώση, τις αξίες και τη στάση ζωής, που συνδέονται διαχρονικά και οικουμενικά με την ελληνική κουλτούρα».

Προσφώνηση του Πέδρο Ολάγια στην τελετή αναγόρευσης
Κυρίες
Θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να ευχαριστήσω τη Νομαρχία Αθηνών για την εξαιρετική τιμή που μου κάνει, το Κοινωφελές Ίδρυμα “Α. Σ. Ωνάσης” για την υποβολή της υποψηφιότητάς μου σε αυτή τη σημαντική διάκριση, καθώς και όλους εσάς, φίλες και φίλους, που με τιμάτε απόψε με την παρουσία σας σε αυτή την εκδήλωση. Πριν από είκοσι έξι χρόνια άρχισα να ασχολούμαι με τον ελληνικό πολιτισμό και πριν από δεκαέξι μετοίκησα στην Ελλάδα για να τον ζήσω από κοντά. Σε αυτή τη μακροχρόνια προσπάθεια, που υπήρξε ανέκαθεν δύσκολη, παθιασμένη και ανιδιοτελής, ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι μια μέρα θα αναγορευόμουν Πρεσβευτής του Ελληνισμού.
Πρεσβευτές Ελληνισμού. Τι είναι αυτό που πρεσβεύουμε; Αυτό που ονομάζουμε ελληνισμό δεν είναι απλώς ο πολιτισμός μιας χώρας ή ενός λαού. Είναι σαφώς μια κληρονομιά πολύ πιο πολύπλοκη και οικουμενική. Και δεν είναι μόνο μια κληρονομιά. Θαρρώ πως εκείνο που ως Πρεσβευτές του Ελληνισμού καλούμεθα να πρεσβεύουμε είναι προπαντός μία στάση ζωής, μια στάση άρρηκτα συνδεδεμένη με το ελληνικό πνεύμα από τους πανάρχαιους χρόνους όπου ο Όμηρος άρχισε την αναζήτηση του πανανθρώπινου στοιχείου: την ανθρωπιστική στάση. Μια στάση όχι βέβαια αποκλειστικά ελληνική, που μάλιστα προδόθηκε επανειλημμένως από τους ίδιους τους Έλληνες, αλλά και που αναμφίβολα επινοήθηκε, καλλιεργήθηκε, υποστηρίχτηκε και ανακτήθηκε, ξανά και ξανά κατά τον ρου της ιστορίας, ανατρέχοντας κυρίως στο ελληνικό στοιχείο.

Αυτή η στάση εμπιστοσύνης στον άνθρωπο, στην ικανότητα και στη συνείδησή του για να επιλέγει ελεύθερα το καλό, είναι η δύναμη που γέννησε την ηθική και υπερασπίζεται έως σήμερα τη σκέψη. Αυτή η στάση δεν έχει εγκαταλείψει ποτέ την προσπάθεια να χτίσει έναν κόσμο απαλλαγμένο από το δόγμα, ο οποίος να υπάγεται στην αμφισβήτηση, στην ηθική, στην αισθητική, στη δικαιοσύνη και στην ελευθερία. Και όσοι την καλλιέργησαν, δεν υπερασπίστηκαν μονάχα όσα πίστευαν ότι υπερασπίζονταν στον καιρό τους, αλλά και την ελευθερία και την αξιοπρέπεια κι άλλων αγέννητων ακόμη, τη μελλοντική τους δυνατότητα να γνωρίσουν έναν κόσμο διαφορετικό και μια πραγματικότητα άλλη από το διεστραμμένο προϊόν της καταπίεσης και του ψεύδους. Όπως είναι επόμενο, τούτη ήταν ανέκαθεν η στάση των ολίγων: μια πράξη αντίστασης σε ένα αντίξοο και βάρβαρο περιβάλλον. Ωστόσο, κάθε φορά που έλαμπε στο πέρασμα του χρόνου εν μέσω της αυθαιρεσίας, του σκοταδισμού και των κατώτερων ορμών του ανθρώπινου είδους, η ανθρωπότητα έκανε ένα βήμα προς τη σύνεση, προς το μέτρο, προς την αξιοπρέπεια του ανθρώπου πέρα από συμφέροντα και πιστεύω.

Αυτή η ουμανιστική στάση οφείλει πολλά στην Ελλάδα, αλλά αληθεύει επίσης ότι και η εικόνα της Ελλάδας στον κόσμο οφείλει πολλά σε αυτή την ουμανιστική στάση. Η Ελλάδα ως ιδεώδες είναι μια πνευματική πατρίδα αιώνιας νεότητας, μια δημιουργία εν τω γίγνεσθαι, μια ανοιχτή πρόκληση που διατρέχει την ιστορία σαν διαρκής επανάσταση, ή μάλλον, σαν διαρκής σαγήνη προς το καλύτερο. Αυτή η Ελλάδα είναι αναμφίβολα εκείνη η οποία ανέκαθεν προσέλκυε τα πολύτιμα πνεύματα που τη διαιώνιζαν στο πέρασμα του χρόνου. Και αυτή είναι, το δίχως άλλο, η Ελλάδα που με θέλγει από παλιά και που νομίζω ότι, ως Πρεσβευτής του Ελληνισμού, οφείλω να υπερασπίζομαι: η Ελλάδα που μας ωθεί κάθε μέρα στο να γίνουμε καλύτεροι.

Ασφαλώς, δεν είναι βέβαιο πως αυτή η κοπιαστική στάση θα θριαμβεύσει τελικά επί της αυθαιρεσίας και της βαρβαρότητας. Είναι όμως απολύτως βέβαιο πως η αυθαιρεσία και η βαρβαρότητα θα θριαμβεύσουν με μεγαλύτερη δυσκολία ανάμεσα σε όσους υιοθετούν τούτη τη στάση, παρά ανάμεσα σε όσους την αγνοούν ή την περιφρονούν. Για αυτό και αξίζει τον κόπο. Κάποιες φορές, περπατώντας ανάμεσα στις ελιές και στα ερείπια αυτής της χώρας, αναρωτήθηκα τι θα έμενε από τον πολιτισμό μας αν έσβηνε από αυτόν το ελληνικό στοιχείο, πώς θα ήμασταν αν στερούμασταν όχι μόνο από το απέραντο κληροδότημα αλλά και τούτη τη γενναία ώθηση, που πάντοτε κινούσε το ενδιαφέρον προς τον άνθρωπο. Και τότε αντικρίζω ένα απέραντο κενό. Τα ερείπια μάς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, μας κάνουν να συνειδητοποιούμε πόσο εύθραυστος είναι ο πολιτισμός, μας υπενθυμίζουν ότι οι κατακτήσεις του είναι εφήμερες, ότι πρέπει να τις υπερασπιζόμαστε κάθε μέρα που ξημερώνει, και ότι ο μόνος εφικτός και άξιος του ονόματός του πολιτισμός είναι εκείνος που ενώνει τους ανθρώπους ενάντια στη βαρβαρότητα. Αυτό το μάθημα μας έχει αφήσει η Ελλάδα, μαζί με την πρόκληση να μην είμαστε μόνο κληρονόμοι αλλά και συνεχιστές.

Για όλα αυτά, δέχομαι με τιμή και υπευθυνότητα αυτόν τον στρατευμένο τίτλο του Πρεσβευτή του Ελληνισμού. Για όλα αυτά τα αγαθά, που μας έδωσε η Ελλάδα, και γιατί ειλικρινά πιστεύω πως κάθε φορά που οι άνθρωποι επαναστατούν στο όνομα του ανθρώπου, πρέπει να αναφέρονται στην Ελλάδα.

Ευχαριστώ πολύ.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *